ابراهیمی کیاپی مازندران:
رهنمودهای ولایی، راهکار محوری برخورداری از شرایط مطلوب تر
دیدار سالانه امسال هیئت دولت با مقام معظم رهبری در پایان هفته دولت، حال و هوای خاص خودش را داشت و با تنوع نگاه به کلام و فضای غیرکلامی این دیدار، می توان شکارچی نکات بسیار ارزشمندی بود که علاوه بر بن بست شکنی های القایی از سوی رسانه ها و مقامات غربی، می توانند راهکارهای میدانی برای برون رفت از مشکلات متعارف و غیرمتعارف نیز تلقی شده تا در خروجی نهایی اش شاهد بهبود اوضاع و تقویت امید در جامعه باشیم.
ابرنکته این رهنمودها، جایگزینی روایت نقطه قوتها بجای روایت نقطه ضعفها بود که قطعا” در نهایت موجب القاءناامیدی هایی است که نهایتا” موجب تخریب ذهنیت های مردم می شوند!
نکته هم وزن دیگری که می توان از این رهنمودها شکار کرد، غلیه تلاش و جدیت بر حالت نه جنگ و نه صلحی است که همت دشمن مصروف این عملیات روانی شده و بنایش هدف گیری ثبات جامعه و بلاتکلیف کردن مسئولین و سرگردان نگه داشتن مردم است!
دغدغه های فوق العاده مردمی معظم له در خصوص معیشت مردم، از گرانی مسکن گرفته تا رشد روزافزون کالاها در فروشگاهها و تصور رهاشدگی بازار و افسار گسیختگی قیمت گذاری ها، اعتراض های نرمی بود که برای تسکین فشارهای معیشتی مردم در این دیدار تأکید شد و دولت را مجاب به نقش آفرینی نظارتی قوی تر در این زمینه ها کرده و باز هم بر تولید به عنوان ابرراهکار برون رفت از شرایط تحریم تأکید فرمود که مورد به مورد نشان می داد که خود ایشان تا چه اندازه بر عملکرد قوا و وضعیت معیشتی مردم به خصوص اقشار آسیب پذیر جامعه نظارت داشته و در عین حمایت قاطع از رئیس جمهور و دولت محترم، بر افزایش تحرک های مدیریتی و نظارتی و عملکردی دولت اصرار دارند!
از نظر بنده، این دیدار کلکسیون کاملی از نمایش اقتدار مدیریتی در نظام جمهوری اسلامی و ثبات اجتماعی بوده که اولا” آرامش محض بر فضای دیدار حاکم بود و ثانیا” دیداری بی تعارف و بی تکلف بود که در ضمن ابراز صمیمیت طرفینی و گزارش عملکرد یکساله دولت از زبان رئیس جمهور محترم، تمرکز بر تکثیر توجه و رسیدگی به مردم بوده و نکات کلیدی مطرح می شد و جالب اینجاست که برخلاف برخی مطالب یأس آلود مطروحه در رسانه ها از طرف دولت محترم، در گزارش مستند و آماری رئیس جمهور محترم. امید و دلگرمی و بهبود اوضاع مخصوصا” در مورد کاهش ناترازی آب و برق و سوخت موج می زد و جالب تر اینکه رهبر عزیز جدی بودن دولت را در جهت حل پیشاپیش ناترازی گاز در فصول سرما خواهان شدند و از طرفی بر افزایش میزان ذخیره سازی کالاهای اساسی به اندازه نیازهای جامعه تأکید ورزیدند.
تکیه مؤکد بر عدم اسراف از سوی دولتی ها بخصوص در سفرهای استانی و کاهش سفرهای غیرضرور و کاهش نفرات و هیئت همراه غیرمفید در سفرها، بر رهنمودهای کلیدی رهبر اضافه شد که در مجموع می توان این دیدار را با توجه به رهنمودهای مهم در خصوص افزایش تولید نفت با تکنولوژی های پیشرفته و ادامه تقابل با رژیم صهیونی و نیز ارتقاء همکاری و تعامل با چین و روسیه و سایر کشورهای مایل به مرابطه، یک مانیفست مدیریتی و نظارتی تلقی کرده که پیوستار همه این رهنمودها. پیگیری دولت تا تحقق نهایی مصوبه ها و ابلاغ ها و سیاست ها بود!
نکته ناگفته این دیدار که حتی فراتر از رهنمودهای گفته شده، محسوب می شود، اشرافیت و غالبیت عجیب حضرت آقا بر جزئیات و ریزترین اتفاقات جامعه از سطوح بالای مدیریتی تا دورترین اقشار جامعه در اقصی نقاط کشور و جهان بود که با توجه به اذعان ایشان به سابقه اجرایی اش، ثابت می کرد که نهاد رهبری، علاوه بر جایگاه و اراده برتر، مثل نخ تسبیح به همه اقشار و ارکان جامعه متصل بوده و اراده مدیریتی جامعه، در سخت ترین شرایط و بحرانها و حتی در جنگی شبیه جنگ ۱۲ روزه، از هم گسیختگی نداشته و برای اتفاقات آینده نیز مصمم تر از گذشته، آمادگی مضاعف، مشهود است.
در فراز پایانی ذکر این مطلب ضروری است که دشمن پس از شکست نظامی در جنگ ۱۲ روزه به این نکته پی برده که علت العلل شکستش در اقتدار سه گانه نظام یعنی رهبری مقتدر، ملت مقتدر و نیروهای مسلح مقتدر نهفته بود و برای تغییر وضعیت در آینده با تکیه بر عملیات روانی همین سه تکیه گاه اقتدار را هدف قرار داده و علاوه بر رسانه های خود، هم در فضای مجازی و هم در مطبوعات و فضاهای دانشگاهی و سایر ابزار رسانه ای، شکستن اتحاد مقدس مردم را در اولویت قرار داده و با طرح مسائل گذشته و بهانه های جدید، ایجاد انشقاق در صفوف بهم فشرده مردم را هدف گرفته و همزمان ضمن اصرار به بازگشت نیروهای مسلح به پادگانها و اصرار بر تسلیم شدن در برابر دشمنی که خلع سلاح موشکی و پهپادی ما را مطالبه می کند و بر غنی سازی صفر درصد اصرار می ورزد، عصر امروز را عصر مذاکره بدون پشتوانه نظامی و علمی تلقی کرده و با جملات ترکیبی مبهم مثل حل کردن مشکلات خود با امریکا به هر قیمتی و یا همراهی با نظام حکمرانی غرب، پیگیر پروژه لیبی سازی ایران است و در نهایت هم معاندانه می خواهد مشکلات معیشتی و حتی سیاسی و اجتماعی ایران را با نادیده گرفتن تحریم ها و تهدیدها و آسیب های فراوانی که دشمن بر ما تحمیل می کند، به گردن نظام ولایت محور انداخته و شکاف ملت_حاکمیت را به غرب و رژیم صهیونی هدیه دهد و نکته ای که در این میان برای آنها مغفول مانده، بیداری سیاسی مردم ماست که در جنگ ۱۲ روزه، چشمان آنها را از حدقه در آورده و مبهوت و ماتشان کرد!
در پایان تأکید دارم که ما یعنی صاحبان قلم و تریبون و منبر و میکروفون و سکوی تدریس و مناظره و مصاحبه، در مرحله عملیات روانی دشمن که از همه ابزارها در حال بهره برداری بهینه بوده و حتی نظام دیپلماسی و مؤسسات پژوهشی و افکار سنجی اش را هم پای کار آورده است، متأسفانه آنطور که باید و شاید و مقتضای کار ایجاب می کند، به سنگرهای جهاد تبیین ورود نکرده و شلیک های دوربرد و میان برد و کوتاه برد به اهداف ثابت و سیار دشمن نداشته و فضای عمومی جامعه را برای مانور کسانی که دست مودت به دشمنان متجاوز به خاک ایران داده و بیش از هزار شهید جنگ ۱۲ روزه را نادیده انگاشته اند، باز گذاشته و آنها را به تکرار فتنه ها و شورش هایی امیدوار کرده ایم که قطعا” در این سطح از بیداری مردم، توهمی بیش نیست، اما شرایط میدان ایجاب می کند که ما در این شرایط حساس، نهایت اهتمام خویش را مصروف حفظ و تقویت اتحاد مقدسی نمائیم که تحت رهبری های داهیانه مقام معظم رهبری و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران و حمایت قاطع از نیروهای مسلح، ماندگارترین پیروزی تاریخی ایران عزیز را بر دشمنی رقم زده اند که در طول ۴۶ سال گذشته، همواره بر براندازی نظامی جمهوری اسلامی ایران از سوی خودش لاف می زد و امریکا و غرب را با این همه عناد، به چالش کشیده و محافظه کار می دانست!
امیدواریم با اهتمام دولت و مردم ضمن گریز از شرایط نه جنگ و نه صلح، اتفاقا” دشمن را به این وادی سوق داده تا برای فرار از یک عملیات پیش دستانه همواره در خوف و هراس زندگی کرده و روند نابودی اش را با گسترش اختلافات داخلی و فشارهای اجتماعی تسریع بخشد!
