به همین خاطر هم است که رسانه‌هایی که نتانیاهو پول‌شان را می‌دهد، می‌خواهند با استفاده از این خبر فعال شدن مکانیسم، قیمت دلار را بالا ببرند و فشار اقتصادی مضاعفی در کشور ایجاد کنند. باید توجه داشت که تحریم‌هایی که صنعت نفت و بانک‌های ایران را مورد هدف قرار داده، تحریم‌های آمریکاست و قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل، صنعت نفت و مکانیسم نقل و انتقال مالی را هدف قرار نداده است. این رسانه‌های نتانیاهو هستند که می‌خواهند چنین شبهه‌ای ایجاد کنند.شبهه دیگری که این رسانه‌ها می‌خواهند ایجاد کنند، حتمی بودن جنگ به‌واسطه فعال‌سازی این مکانیسم است، درحالی که همچنین طبق قطعنامه‌های تحریمی سابق سازمان ملل که مکانیسم ماشه آنها را برخواهد گرداند، هیچ‌وقت ایران ذیل بند ۴۲ منشور سازمان ملل نبوده است. چنین چیزی نیازبه قطعنامه‌های مجزایی داردکه طبیعتا چین و روسیه آن راوتوخواهندکرد وازسوی دیگر تجربه جنگ ۱۲ روزه به ما نشان داد که غرب برای به‌راه انداختن جنگ، نیاز به چنین چیزی ندارد.در ۱۸اکتبر که قطعنامه ۲۲۳۱ رسما منقضی می‌شود، ایران باید نامه‌ای هم به دبیرکل وهم به رئیس دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل که روسیه خواهد بود، بفرستد و اعلام کند که تحریم‌ها برنگشته و از نظر ما مکانیسم ماشه فعال نشده است. دراین مسیر، با یک دیپلماسی فشرده درهفته‌های آینده با روسیه وچین،به عنوان اعضای دائم شورای امنیت وپاکستان والجزایر به‌عنوان اعضای فعلی غیردائم این شورا،زمینه‌ساز اتفاقی در شورای امنیت شود که دربرجام افتاد. به‌یاد داریم که آمریکا در دوره‌ای تلاش کرد ازمکانیسم ماشه سوءاستفاده کند اما اختلاف در شورای امنیت سبب شد که نتواند چنین کند. الان هم ازاختلاف‌نظر موجود در شورای امنیت در همین مسیر باید بهره برد تا شورای امنیت به دو گروه معتقدان به فعال شدن مکانیسم و مخالف فعال شدن آن تقسیم شود.طبیعتا برای آن دسته از کشورهایی که فعلا با ایران رابطه اقتصادی ندارند، فرقی ندارد که مکانیسم فعال شده باشد یا نه اما این اختلاف درشورای امنیت می‌تواند زمینه‌ساز ادامه رابطه اقتصادی ایران باسایرکشور‌ها مانند چین و روسیه باشد؛چراکه این کشورهابا استناد به همین اختلاف‌نظر، می‌توانند استدلال کنند که فعال شدن مکانیسم ماشه راقبول ندارندوبنابراین همکاری آنها مصداق نقض منشور سازمان ملل نیست.
