دیده بان حقوق بشر خبر داد؛
به گزارش جام جم آنلاین، در غزه مشکل تنها تلاش روزانه برای یپیدا کردن غذا نیست؛ بلکه یافتن آب آشامیدنی سالم به اندازه کافی نیز چالش‌برانگیز است.
روزنامه «وال استریت ژورنال» در گزارشی با بیان این مقدمه نوشت: بیشتر تاسیسات آبی نوار غزه در حدود ۲ سال جنگ آسیب دیده یا نابود شده‌اند. ساکنان این منطقه محاصره‌شده مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند و ساعت‌ها در صف می‌ایستند تا گالن‌ها را با آب زیرزمینی چاه‌ها برای شستشو و با آب شیرین‌شده‌ای که توسط کامیون‌های آب آشامیدنی توزیع می‌شود، پر کنند. خانواده‌ها میزان مصرف آب خود را محدود می‌کنند و گاهی مجبور به نوشیدن آب زیرزمینی می‌شوند، حتی با وجود اینکه اغلب با آب دریا یا فاضلاب آلوده شده است.
این مساله که مردم چند روز استحمام و شستشو نکنند، رایج است و برخی به استفاده از آب دریا روی آورده‌اند. این در حالی است که صابون کمیاب و بیماری‌های عفونی به سرعت در حال شیوع است.
ایمان مصری، مادر چهار فرزند که در حال حاضر در یک چادر با ۲۴ عضو خانواده‌اش در نزدیکی شهر خان یونس در جنوب غزه زندگی می‌کند، گفت: ما روزانه یک فنجان آب می‌نوشیم.
خانواده او بیشتر آب آشامیدنی خود را از تانکر آبی که تقریباً یک روز در میان به اردوگاه می‌آید، تامین می‌کند. آب مورد نیاز آنها برای شستشو نیز از چاهی در همان نزدیکی تامین می‌شود. ظرف‌ها اغلب روی هم انباشته و حمام غیرقابل استفاده می‌شود. ایمان می‌گوید که دوش گرفتن یک کار تجملاتی است و خانواده به دلیل نبود بهداشت، دچار بثورات پوستی می‌شوند.
وی با بیان اینکه این آب آنها را بیمار می‌کند، اظهار داشت: گاهی وقتی تانکرها نمی‌آیند، ما از آب چاه می‌نوشیم. فرزندانم اسهال می‌گیرند.
ساکنان غزه در حال حاضر آب بسیار کمتری نسبت به استاندارد اضطراری ۱۵ لیتر در روز به ازای هر نفر که توسط «سازمان جهانی بهداشت» برای نوشیدن و شستشو تعیین شده، مصرف می‌کنند و در برخی مناطق، مردم تنها دو لیتر در روز مصرف می‌کنند.
براساس این گزارش، رژیم صهیونیستی با افزایش انتقادات بین‌المللی، اقداماتی برای دسترسی بیشتر به غذا و آب بهتر انجام داده است. اسرائیل همچنین اوایل ماه جاری میلادی، یک خط لوله آب از سرزمین‌های اشغالی به شمال غزه را دوباره فعال کرد.
ساکنان و کارکنان بشردوستانه می‌گویند که برای رسیدگی به این بحران، هر چه سریعتر باید اقدامات بسیار بیشتری انجام شود.
«وال استریت ژورنال» گزارش داد که پیش از جنگ، نوار غزه به سه منبع آب وابسته بود. این منابع چاه‌های آب زیرزمینی، تاسیسات آب‌شیرین‌کن آب دریا و خطوط لوله آب از سرزمین‌های اشغالی بودند. اما اکنون این سه منبع به شدت تحت تاثیر جنگ اسرائیل که از اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) آغاز شد، قرار گرفته‌اند.
رژیم اسرائیل محدودیت‌هایی بر واردات سوخت، قطعات یدکی و سایر تجهیزات اعمال کرده است. سه خط لوله آب از اراضی اشغالی که پیش از جنگ حدود ۱۳ درصد از آب غزه را تامین می‌کرد، از آغاز جنگ به دلیل آسیب‌های مکرر، به‌صورت پراکنده کار کرده‌اند. چاه‌ها و تاسیسات آب‌شیرین‌کن نیز یا آسیب دیده‌اند یا قطعات یدکی و مواد شیمیایی لازم برای تصفیه آب را ندارند و یا در مناطقی قرار دارند که ارتش رژیم صهیونیستی به مردم اعلام کرده که باید آنجا را ترک کنند.
طبق گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، سوخت و برق برای کامیون‌های توزیع آب، به‌کار انداختن پمپ‌های چاه و تامین انرژی تاسیسات به‌شدت کم است، در حالی‌که حدود ۲۵۵ چاه از ۳۹۲ چاه آب یا غیرقابل استفاده هستند یا دسترسی به آنها ممکن نیست. یونیسف و دیگر گروه‌های امدادی، نیازهای آبی روزانه ۱.۴ میلیون نفر در غزه را تامین می‌کنند، در حالی‌که جمعیت این منطقه ۲.۱ میلیون نفر است.
میزان آب استخراج‌شده از چاه‌ها نسبت به سطح پمپاژ در دوران آتش‌بس در اوایل سال جاری میلادی، ۷۰ درصد کاهش یافته است، چراکه سوخت کافی برای راه‌اندازی پمپ‌ها وجود ندارد.
تس اینگرام، سخنگوی یونیسف که اخیراً در غزه حضور داشته است، گفت: این آب عمدتاً برای شستشو استفاده می‌شود، اما اکنون مردم به ناچار از آن برای پخت‌وپز و آشامیدن نیز استفاده می‌کنند. مردم در دریا استحمام می‌کنند.
بر اساس این گزارش، آب آشامیدنی در برخی مناطق گاهی به‌صورت رایگان یا با مبلغ کمی در دسترس است. برخی از مالکین چاه‌ها آب زیرزمینی خود را بدون هزینه در اختیار دیگران قرار می‌دهند، اما همه این کار را نمی‌کنند.
به گزارش ایرنا، همزمان با اینکه جهان بر مسئله بحران گرسنگی در غزه متمرکز است، دسترسی به آب سالم برای فلسطینی‌ها به امری ناممکن تبدیل شده و نهادهای امدادی نسبت به کم‌آبی مرگبار، جاری‌شدن فاضلاب در خیابان‌ها و شیوع بیماری‌ها هشدار داده‌اند.
آنچه رنج این روزهای گرسنگی کودکان غزه را دوچندان می‌کند، طرح عامدانه رژیم کودک‌کش صهیونیستی برای تحمیل این وضعیت غیرانسانی است؛ وضعیتی که در سایه بی‌عملی جامعه بین‌المللی برای توقف این ماشین جنگی علیه بی‌پناه‌ترین و معصوم‌ترین کودکان جهان اتفاق می‌افتد و ننگ آن برای همیشه بر پیشانی حامیان این نسل کشی نقش خواهد بست.
اسماعیل الثوابته، رئیس دفتر اطلاع‌رسانی دولت در غزه اخیرا با هشدار نسبت به وضعیت بحرانی جنوب این باریکه، اعلام کرد که حدود ۸۹۰ هزار نفر در حال حاضر در استان خان‌یونس و منطقه مواصی در رفح با گرسنگی، کمبود آب اشامیدنی و خطر انواع بیماری‌های روبه‌رو هستند.
با افزایش چشم‌گیر آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه حاد در غزه و همچنین مرگ‌میر ناشی از گرسنگی شدید، سازمان جهانی بهداشت (WHO) پیشتر رژیم صهیونیستی را به جلوگیری «عامدانه» از ورود کمک‌های انسانی به این باریکه متهم کرد و خواستار ارسال فوری غذا، دارو و تجهیزات به این منطقه شد.
