اول، پاسخگو‌سازی دشمن

یکی از موارد پذیرش مسئولیت و پاسخگویی، پرداخت غرامت به کشوری است که مورد تهاجم واقع شده است و البته مجازات‌های دیگری هم در حقوق بین‌الملل برای متجاوز می‌توان متصور شد، از جمله پیگیری آمران و مشارکان حمله و آسیب در دادگاه‌های بین‌المللی. بنابراین در این شرایط قبل از بحث از هرگونه گفت‌وگو یا مذاکره با آمریکا، مسأله پذیرش تجاوز به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران و پرداخت غرامت جزو اصلی‌ترین و بنیانی‌ترین مباحث است و اساسا قبل از حل آنها نباید وارد مسائل دیگری شد، به خصوص که عملکرد و اظهارات صریح طرف‌های متخاصم در این جنگ نشان داد که هدف نهایی آمریکا و رژیم‌صهیونیستی مسأله هسته‌ای ایران نبوده بلکه موجودیت ایران هدف گرفته شده بود و این رژیم به‌تصریح بنیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ پای در وادی براندازی و تغییر نظام گذاشته بود که البته ناکام ماند اما همین امر بیانگر این است که آنها صلاحیت ورود به بحث درموردمسائل هسته‌ای را ندارند.اما به‌طورمشخص درموردمسائل هسته‌ای ازمسلمات و اصول ثابت ولایتغیر سیاست خارجی ایران تاکید بر حق برخورداری از صنعت هسته‌ای و طبعا حق برخورداری از غنی‌سازی در خاک کشور است و ایران هم به واسطه اهمیت این فناوری در حوزه‌های مختلف و نقش اساسی آن در تأمین منافع ملی در دنیای پیچیده آن، دست از این فناوری برنخواهد داشت و اساسا این موضوعی قابل گفت‌وگو نیست. تجربه نشان داد که نه تنها تحریم‌های ظالمانه و جنگ همه‌جانبه توان از بین بردن توانایی‌های ایران را ندارد، بلکه زمینه‌ساز توسعه بیشتر ایران خواهد شد. جمهوری اسلامی که به گفته مقام معظم رهبری بر پایه دو اصل دین و دانش بنا شده، نشان داد که تمام اقدامات وضربات غرب در۴۵سال گذشته توان ازبین‌بردن این مولفه اساسی را ندارد و همین‌طور اثبات کرده است که آمادگی دارد به این ضربات چنان جوابی بدهد که طرف را وادار به توقف جنگ کند، چنان‌که از روز ششم همان تجاوز۱۲روزه، تماس‌ها برای تقاضای آتش‌بس شروع شد. اکنون نیزغرب اگرمی‌خواهد آزموده را بیازماید، ایران این‌بار نه با موشک‌های نسل اول ودوم بلکه باذخایر جدیدهزینه ایستادن دربرابر دین ودانش خودرانشان خواهد داد.