مداخلات زودهنگام آن دسته از اقداماتی است که والدین باید در همان اولین روزهای تولد فرزند درباره آنها آموزش ببینند. در واقع زمانی که فرزندی با اختلال هوشی شناسایی می‌شود، مادر و پدر باید درباره نحوه مواجهه با مشکل آموزش ببینند. این آموزش‌ها باعث رشد، توانمندسازی و ارتقای توانایی‌های کودک، در هر مرحله از زندگی‌اش خواهد شد. تجربه نشان داده که ارتقای بهره رشدی و هوشی کودک، از همان ماه‌های اول تولد امکان‌پذیر بوده و این مسأله‌ای است که والدین باید آن را جدی بگیرند. افزون بر این آنها باید باور داشته باشند که کاردرمانی می‌تواند بسیار مؤثر و کمک‌کننده باشد. در واقع برای ارتقای توانمندی افراد دارای معلولیت‌های ذهنی، باید زمینه برای درمان ۲۴ ساعته فراهم باشد؛ چنان‌که خانواده باید بتواند دستورات کلینیکی لازم برای درمان فرزندشان را به‌طور تمام و کمال در خانه اجرا کنند. چنین رویکردی است که می‌تواند به ارتقای بهره هوشی فرزندشان در سنین کم، اثر ببخشد و تأخیرهایی را که در رفتار، گفتار و...کودک وجود دارد،کاهش داده و جبران کند. آنچه بدیهی و روشن به نظر می‌رسد این است که برای ممانعت از پیشروی این ناتوانی‌ها، یک زمان طلایی برای رشد وجود دارد که نباید آن را از دست داد. در این فرصت ارزیابی رشد کودک انجام شده و مطابق با نتیجه ارزیابی، توانبخشی آغاز می‌شود. تجربه نشان داده که جدی گرفتن این زمان طلایی و انجام مراحل توانبخشی به‌صورت مداوم و بدون وقفه، می‌تواند تأثیر چشمگیری در ارتقای توانایی‌ها و کاهش اختلالات در فرد کم‌توان داشته باشد.
