زندگی را گم نکنیم!

همین تعادل منجر به شکل‌گیری رتبه‌بندی‌هایی شده که کشورهای مختلف را بنابر این تعادل فهرست کرده‌اند اما این تنها سنجه ماجرا نیست. رتبه تعادل کار و زندگی به شاخصی اشاره دارد که کشورها را براساس میزان توانایی آنها در ایجاد تعادل بین زندگی حرفه‌ای و شخصی برای کارگران ارزیابی می‌کند. این رتبه‌بندی معمولا براساس معیارهایی مانند تعداد روزهای مرخصی با حقوق، مزایای مرخصی زایمان یا والدین، حداقل دستمزد، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، ایمنی و شاخص‌های شادی و رضایت از زندگی تهیه می‌شود. آمارهای تازه منتشر شده هم در رابطه با «رتبه‌بندی بهترین کشورها برای تعادل کار و زندگی در سال ۲۰۲۵» به بررسی کشورهایی می‌پردازد که در ایجاد تعادل بین کاروزندگی شخصی درسال ۲۰۲۵ عملکرد برتری داشته‌اند. این رتبه‌بندی براساس داده‌های رسمی منتشرشده توسط کشورهای مختلف تهیه شده و۲۰کشوررا براساس معیارهایی مانند مرخصی با حقوق، مزایای مرخصی زایمان، حداقل دستمزد،مراقبت‌های بهداشتی، ایمنی وشادی ارزیابی کرده است تا شاخصی ترکیبی برای تعادل کار و زندگی ارائه دهد.نیوزیلند با امتیاز ۸۶.۹از۱۰۰درصدر این فهرست قراردارد.این کشور ۳۲روز مرخصی سالانه قانونی و۲۶هفته مرخصی زایمان با حقوق کامل ارائه می‌دهد. ایرلند با سیستم مراقبت‌های بهداشتی همگانی و حداقل دستمزد بالا در رتبه دوم قرار گرفته است. کشورهای اسکاندیناوی مانند نروژ، دانمارک و فنلاند نیز به‌دلیل مرخصی‌های طولانی با حقوق و سیستم‌های مراقبت بهداشتی همگانی در رتبه‌های بالا قرار دارند. به‌عنوان مثال، نروژ تا ۴۹هفته مرخصی زایمان با حقوق کامل ارائه می‌دهد. این کشورها به‌دلیل برابری اجتماعی و سیستم‌های حمایتی، در شاخص‌های شادی و رضایت از زندگی نیز امتیازات بالایی کسب کرده‌اند. کانادا، استرالیا و بریتانیا نیز به‌دلیل سیستم‌های مراقبت بهداشتی همگانی و دستمزدهای رقابتی در این رتبه‌بندی عملکرد خوبی داشته‌اند اگرچه در حمایت از مرخصی زایمان تفاوت‌هایی دارند. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در  گزارشی مدعی شده کشورهای با حمایت‌های اجتماعی قوی، رضایت شغلی و سلامت روانی بهتری برای کارگران گزارش می‌کنند. این مطالعه نشان می‌دهد عواملی مانند مرخصی‌های سخاوتمندانه، دستمزد منصفانه و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی نقش کلیدی در ایجاد محیطی دارند که کارمندان بتوانند بین زندگی حرفه‌ای و شخصی تعادل برقرار کنند. این کشورها با اولویت دادن به رفاه کارگران، الگویی برای سایر نقاط جهان ارائه می‌دهند.