این چند روایت مستقل عبارتند از: روایت ابومخنف، ابن سعد، بلاذری، دینوری و ابن اعثم کوفی. این آثار تا حدودی شناخته شدهاند.
روایت ابومخنف از طریق طبری بهدست ما رسیده است، روایت ابن سعد در کتاب «طبقات» او آمده است، روایت بلاذری از امام حسین(ع) در «انسابالاشراف» است، روایت دینوری در «اخبار الطوال» و روایت ابن اعثم در کتاب «الفتوح» او. اینها اغلب چند چاپ دارند اما یافتن این بخشها در این کتابها دشوار نیست.
روایت مقاتلالطالبین را هم باید به اینها افزود؛ اگرچه منبع اساسی آن همان روایت ابومخنف و بقیه روایات مستقلی است که به آنها هم باید توجه کرد.
کتاب «السفینهالجامعه لانواع العلوم» از حاکم جشمی بخش قابل توجهی را به اخبار امام حسین(ع) و مقتل اختصاص داده است. در این بخش چندین بار از الفتوح نقل شده و بهنظر میرسد موارد نقل شده از آن بیشتر است.
منابع عاشورا واقعگرا هستند یا روایتگرا؟
درباره این منابع دو پرسش اساسی وجود دارد: یکی این است که رویکرد آنها از نظر واقعگرایی و روایتگرایی چیست؟ رویکرد آنها در استفاده از سند و قید اسناد برای هر روایت چه اندازه است؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد
دکتر حمیدرضا آصفی، سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه و دیپلمات ارشد کشورمان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد