اما از آنجایی که اسرائیل بدجور در مقابل حزبالله در میدان شکست خورد و ثانیا در دفع خطر مقاومت هم ناکام ماند و نتوانست امنیت شهرکنشینان شمال فلسطین اشغالی را برقرار کند. به همین منظور پنج نقطه مهم مشرف بر جنوب لبنان را به اشغال خود درآورده است که دارای اهمیت عملیاتی و میدانی است، مثلا تپه اللبونه برتعداد زیادی از شهرکهای اشغالی اشراف دارد و تپه العزیه نیز که بین دو روستای یارین و مروحین واقع است که در آن زدوخوردهای سهمگین بین مقاومت و نظامیان صهیونیست اتفاق افتاد، این موقعیت مهم را دارا است. تپه بلوط و تله العویضه از مهمترین نقاطی است که برای ارتش صهیونیستی ارزش استراتژیک دارند. در این نقاط، دیوارهای سیمانی و برجهای مراقبت و دوربینهای حسگر و فیلمبرداری نصب کرده است. تپه الحمامص دارای ارتفاع ۹۰۰ متری است و ۵۰ متر با نوار مرزی فاصله دارد و برهمه شهرکهای واقع در شمال فلسطین اشغالی، اشراف دارد. و از اینجا عملیات رخنه به سرزمینهای اشغالی صورت میگیرد.درهرصورت این امر تجاوز سال۱۹۷۸میلادی را یادآورمیشود که رژیم صهیونیستی به بهانه تعقیب مقاومت فلسطینی وارد اراضی لبنان شد و درجنوب لبنان یک منطقه حائل به سرکردگی آنتوان لحد به مدت ۲۲ سال ایجاد کرد و علیرغم صدور قطعنامه شماره ۴۲۵ ازسوی شورای امنیت سازمان ملل، همچنان در این منطقه ماند. این نیروها در سال ۱۹۸۲ میلادی بعد از شروع عملیات مقاومت اسلامی که تحت تاثیر پیامدهای انقلاب اسلامی شکل گرفت، مجبور به ترک سرزمینهای لبنان شدند و بالاخره عملیات آزادسازی نهایی در سال ۲۰۰۰ با فرماندهی شهید عماد مغنیه، فرزند برومند امام (ره) صورت گرفت. اکنون حزبالله لبنان در حال خریداری وقت به نفع خود است و دولت لبنان و کشورهای ذیربط را مسئول ادامه اشغالگری لبنان میداند و چنانچه نتوانند آنها را از کشور طرد نمایند، آنگاه حزبالله وقت مناسب برای آغاز یک مقاومت مردمی و نظامی برای پاکسازی جنوب لبنان را انتخاب خواهد کرد. یعنی دقیقا کاری که در سال ۲۰۰۰ انجام داد.