از موهای طلایی گرفته تا زباله‌های سیاه

البته هنوز هم برنامه‌هایی مثل مدرسه انقلاب که در انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزی برپاست، کم از این حس و حال‌ها ندارد. اما این وسط اهالی فرهنگ، ادب و هنر، چشم‌انتظار جشنواره‌های فجر در ساحت‌ها و قالب‌های مختلف‌اند. سرآمد همه آنها، جشنواره فیلم فجر است ولی در قالب‌های هنرهای تجسمی و شعروجدیدا سرودهم اتفاقات بزرگی درهمین ایام رقم می‌خورد اما اصولا سرچراغی یا به عبارتی آغازگر این جشنواره‌ها، معمولا جشنواره تئاتر فجر است که هرساله در دو قالب صحنه‌ای و خیابانی به اجرا درمی‌آید. حالا دو سالی می‌شود که فرهنگسرای‌نوجوان در تهران میزبان بخش خیابانی تئاتر فجر است و در قالب برنامه‌ای با عنوان «تئاردو» که در آن هم نوجوانان برنامه‌های اردویی و تفریحی دارند و هم به تماشای یک تئاتر خیابانی می‌پردازند، یک اثر بنا به نظر نوجوانان، به عنوان برگزیده نگاه نسل نو، جایزه هم می‌گیرد.

مو طلایی
«روزی روزگاری آمریکا» اغلب همه را یاد فیلمی از سرجو لئونه با بازی درخشان رابرت دنیرو می‌اندازد اما امسال در میان تئاترهای بخش خیابانی جشنواره فجر، یک اثر با همین نام وجود داشت البته با قصه‌ای جالب و متفاوت.اولین اجرایی که پیش چشم بیش از ۳۰۰ نوجوان سالن شهید علی لندی فرهنگسرای نوجوان به اجرا درآمد؛ درباره یکی از شهدای دفاع‌مقدس بود، شهیدی که خیلی به ظاهرش اهمیت می‌داد و به حسن آمریکایی یا حسن موطلا معروف بود. این شهید در جنگ پیکرش مفقود می‌شود اما پس از مدت‌ها با همان موهای طلایی که به یادگار داشت، به آغوش خانواده بازمی‌گردد.
درگفت‌وگوی نوجوانه با نویسنده این اثر یعنی آرش رضایی، وی بااشاره به این‌که جشنواره تئاترفجر چه فرصتی برای کارگردان‌ها و نویسنده‌های جوان از شهرستان‌ها فراهم می‌کند، گفت: «جشنواره درهر سه بخش صحنه‌ای،خیابانی و دیگرگونه‌ها برای هنرمندان جوان فرصت خوبی است اما بخش خیابانی،سخت‌ترین نوع اجراست.شمادرتئاترخیابانی نمی‌توانید ازمخاطب فرارکنید؛زیرا مخاطب همه‌جا حاضراست. البته اجرای متفاوتی درفرهنگسرای نوجوان داشتیم چراکه هم مخاطب خاص بودو هم فضا برای اجرا مناسب.»
وقتی سراغ نوجوانا‌ن مخاطب این اجرا رفتیم نیز صحبت از داستان جذاب این نمایش بود و همه صحنه شهادت را که در آن شهید از همراهانش می‌خواهد که موهایش را به خون بدنش آغشته کنند تا خدای نکرده با وابستگی به ظاهرش، دنیا را ترک نکند؛ اوج ماجرا به حساب می‌آوردند.

پلاستیک
بهنام کاوه که سال گذشته برنده جایزه نگاه نسل نو شده بود؛ امسال هم با کار «پلاستیک»درجشنواره حضورداشت. نمایش پلاستیک با رویکرد محیط ‌زیستی برای حضور در جشنواره تئاتر فجر آماده شده و نخستین اجرای خودش را در محوطه بیرونی تئاتر شهر تجربه کرد اما با توجه به این‌که بهنام کاوه اصولا کارهایش تک‌نفره است و البته تعاملی، اجرای دومش در فرهنگسرای نوجوان خیلی برایش جذاب‌تر صورت گرفت. خودش در گفت‌وگو با نوجوانه با بیان این‌که این چهارمین سالی است که به شکل مستمر در حوزه محیط‌زیست فعالیت می‌کند، گفت: «هدف من و همکارانم این است که این پیام را به مردم ایران و حتی جهان برسانیم که جنگی به نام «جنگ زباله‌ها» در حال وقوع است که بسیاری از ما از آن بی‌خبر هستیم. این زباله‌ها نه‌تنها محیط ‌زیست ما را تهدید می‌کند بلکه اقلیم ما را نیز تغییر داده ‌است. قطع درختان، آلودگی زمین و خشک شدن دریاها، همگی از آثار این جنگ است.»
کاوه با اشاره به آن‌که اگر دقت کنیم، متوجه می‌شویم که بارش‌های سالانه ما نسبت به گذشته کاهش یافته، یادآور شد: «امیدوارم مردم کمی هوشیارتر باشند. جمعیت زیادی از مردم ما در کارخانه‌ها و شرکت‌ها کار می‌کنند اما همین صنایع آلایندگی زیادی تولید می‌کند. از طرفی، دست‌های پشت پرده‌ای وجود دارد که باعث آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس و نابودی بلوط‌های ایران و جهان می‌شود. امیدوارم این مشکلات ریشه‌کن شود و ما بتوانیم ایرانی سبز برای آیندگان به ارث بگذاریم.

اعترافات یک مجرم سرشناس
یکی از اجراهای فانتزی که با استقبال نوجوانان و البته خانواده‌های‌شان رو‌به‌رو شد، همین اثر بود. کاری که با زبان طنز به مسأله فرزندآوری پرداخته بود و شاید بیشتر از سوژه کار، شوخی‌های بازیگران که غالبا رنگ و بوی سیاسی اجتماعی داشت، توانست نزدیک به ۳۰ دقیقه مخاطبان را روی سکوهای میدان ۱۴ معصوم در فرهنگسرای نوجوان میخکوب کند.موسیقی زنده این اجرا هم از جمله امتیازات کار بود که مخاطبان در گفت‌وگو با نوجوانه درباره‌اش صحبت کردند. از حواشی این اجرا هم، ارائه جوایز جشنواره نوجوان برگزیده سال، «نوجوونیم» بود که در کنار اعضای تیم نمایش صورت گرفت.