آیین جشن امضا و رونمایی از کتاب «از نوجوان دیروز به نوجوان امروز» با حضور احسان منصوری مدیرکل کانون پرورش فکری استان مرکزی، فرهود عباسی فرد نویسنده کتاب، مربیان مراکز کانون و جمعی از اهل قلم و علاقمندان در اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اراک برگزار شد.
چندی قبل به‌بهانه‌ی روزمبارک ولادت امیرالمؤمنین علی(ع) به گفت‌وگو با پدر شهید مرتضی کریمی، یکی از شهدای شاخص مدافع‌جرم و فرماندهان شهید خان‌طومان، پرداختیم. این روز فرصتی است برای یادآوری پدرانی که با ایثار و فداکاری، نه تنها در خانواده بلکه در میدان‌های بزرگ‌تر، الگویی برای ما هستند."
آنهایی که غریب و دور از وطن زندگی می‌کنند، گاهی‌اوقات آرزو‌های کوچک عجیبی دارند. مثلا شاید کسی در یک عصر بارانی خیابان‌های برلین را گز کند و در سرش بگوید ای‌کاش یک‌در‌میان اسمم را درست تلفظ می‌کردند؛ یا کسی در پاریس که به‌گمان خیلی‌ها شهر عشق و شعر است، دلش لک زده باشد برای لهجه شیرازی خصوصا وقتی که روی شانه‌‌اش می‌زدند و با مهربانی می‌گفتند: کجایی کاکو؟!
داشتم با خودم فکر می‌کردم آیا همه ما علاقه داریم از آینده با‌خبر بشیم؟ مثلا فکر کنید یک ایمیل یا پاکت نامه به دست شما برسد و مشخص کند چند سال بعد در چه وضعی هستید. مثلا به شغل مورد علاقه‌تان رسیده‌اید، ماشینی که می‌خواستید را خریده‌اید، از بیماری نجات پیدا کرده‌اید و...؟
باید از حق نگذریم در روزگاری که اکثر فیلم‌های کمدی تبدیل به یک گیشه صرفا فروشنده و بی‌محتوا شده‌اند، فیلم‌هایی با محوریت اجتماعی و درام توانسته‌اند مجدد جای خودشان را در دل مردم باز کنند.
در تاریخ که علم هنوز قله‌های اکنون را فتح نکرده و تکنولوژی با زندگی‌ها اخت نشده بود، پیش‌بینی یک قدرت به حساب می‌آمد و پیشگو یک ابرانسان که آدم‌ها گمان می‌کردند می‌توانند با این قدرت دنیا را به دست بگیرند و از زمان جلو بروند و کلید تمام مشکلات را در دست داشته باشند. اما این پیش‌بینی‌ها همیشه درست از آب درنمی‌آمد و گاهی گام‌برداشتن طبق این پیش‌بینی‌ها به فاجعه و ویرانی منجر می‌شد.
دختری به نام مهرانه از الیگودرز به من پیامک زده و پرسیده: «چند وقته درباره هر چیز کوچکی استرس می‌گیرم. اتفاقا به مشاور هم مراجعه کردم و گفته به دلیل تروماهای دوران کودکی توست. خواستم از شما بپرسم ریشه این مشکل من رو چی می‌دونین و چطوری از دستشون باید خلاص بشم؟»
حکیم فرزند یازدهم خانواده بود و پاک مشخص که پدر و مادرش قصد رقابت با آرسنال را داشته‌اند. آن روز‌ها که حکیم طفلی خرد بود پدرش عکاس‌باشی آورده بود که یک عکس یادگاری بگیرند، قاب کنند بزنند سینه دیوار و نسل اندر نسل انگشت سبابه را روی نوک بینی یکی از آن ۱۳ نفر نشانه بروند و بگویند عجب روزگاری داشتیم.
ما در این صفحه از نوجوانه، سراغ بعضی از چهره‌های بی بازگشت رفته‌ایم و از آنهایی گفته‌ایم که همچنان در یاد طرفداران‌شان زنده‌اند.
وقتی می‌خواستم به فیلم و سریال‌های مطرح نوجوان بپردازم، به این فکر کردم که در این اثرها نوجوان چقدر به واقعیتش نزدیک است؟ اصلا این‌که نوجوان چگونه زندگی میکند مهم‌تر است یا این‌که رسانه چه بازتابی از آنها ارائه میدهد و آن را چطور معرفی میکند؟!
به بهانه موضوع این شماره از نوجوانه به سراغ مجید قصه‌ها یعنی مهدی باقر بیگی رفته ایم تا از خود مجید بپرسیم شرح و حال آن روز‌ها را
آدم هرچقدر سنش بالاتر می‌رود، کمتر ریسک میکند. کمتر وام‌های گنده‌گنده می‌‌گیرد و کمتر به آدم‌ها اعتماد میکند و کلا سعی میکند به زندگی‌اش تافت بزند که یک وقت ته دلش نلرزد و چیزی از دستش در نرود.
ما همه آدم‌های دنیای لاکردار صفر و صدیم. یا هیچ یا همه. دوست داریم همه هم و غم رفیق و خانواده برای ما باشد، کفرمان در می‌آید نمره‌مان می‌شود ۱۶.۲۵چون نه تا حد خوبی بالاست نه تا حد غم‌انگیزی پایین، شارژ گوشی که می‌رسد به ۴۸ درصد می‌رود روی مغزمان که سریع یک پریز برق پیدا کنیم و به ۸۰درصد برسانیمش.
گاهی وقت‌ها فیلم را نباید با پاپ‌کرن و پفک دید. باید چهارچشمی به آن زل زد و با نگاه یک نقاد موی نکات مهمش را از ماست محتوایش کشید بیرون وحسابی رویش زوم کرد.
یکی از مسائل‌های مهم و گاه چالشی خانواده‌ها و نوجوان‌ها رابطه خواهر و برادری و کم و کیف آن است. رابطه‌ای پر فراز و نشیب کہ می‌تواند روز‌های فوق العاده قشنگی را برای ما بسازد و در کنار این روز‌های قشنگ، کلی به پختگی و بلوغ اجتماعی ما کمک کند. تمام این موارد و موارد خیلی بیشتر دیگر باعث شد ما نوجوانه ای‌ها برویم سروقت رابطه خواهر و برادری این شما و این هم نقش‌های یک خواهر و برادر برای خواهر یا برادرش:
یکی ازچالش‌هایی که تکنولوژی و پیشرفت‌های اینچنینی با آن مواجه هستند، مقاومت جوامع، به‌خصوص قشر سنتی جامعه با آنهاست. ازساده‌ترین تغییرات مثل قرار‌گرفتن لامپ به‌جای شمع بگیرید تا استفاده از حمام شخصی در خانه‌ها.
سال‌ها از آتاری و آتاری‌دستی‌های سیاه وسفید و بازی ماری که هی به دمش اضافه می‌شد و همه آرزوی یکی‌اش راداشتیم، گذشته‌است.خیلی وقت است که درخانه هرکسی یک دو جین سیستم لپ‌تاپ وکنسول بازی پیدامی‌شود و به قول بچه‌هابرکت از کوچه‌ها رفته وتاریخ توپ دولایه که هیچ،ازاین توپ‌های فوتبال لاکچری هم رو به انقراض است.
شبیه آخرین ورژن ماتریکس است و آن طور که به قول معروف بویش می آید، همین طور در حال پیشرفت است. احتمالا روزی می رسد که آنقدر قدرت تشخیص دو دنیا را از دست بدهیم که متوجه نشویم مثل شخصیت "نئو" در "ماتریکس"، قهوه ای که میخوریم و محل کار ما و دنیایی که در آن زندگی می کنیم، همه اش در عالم ساخته دست بشر است. "متاورس" را میگویم که شاید بعضی از شما تا تجربه ورود به دنیای "دیسنترالن" را هم پیش رفته باشید یا حداقل درباره اش بیشتر بدانید.
گفت‌وگو با احمد ناطقی، عکاسی که از دوران نوجوانی، دوربین به دست گرفت
گفتگو با پدر شهید مرتضی کریمی، شهید مدافع حرم
گفت‌وگو با وهب رامزی، عکاسی که به اردوگاههای آوارگان فلسطینی در لبنان سفر کرد
گپوگفت با مجری برنامه «مجرینو»، سعید شیخزاده، دوبلور و گوینده
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
