چنانچه نگاهی به بنیانها و ریشههای اعتکاف بیندازیم، این ریشهها به خودسازی برپایه بندگی خدا همچنین ایجاد بسترهای مناسب برای جامعهپردازی تکیه دارد.از رهگذر خودسازی و جامعهپردازی برپایه بندگی خداوند است که برای تمدنسازی، زمینه و بستر بایسته فراهم میشود، زیرا تمدن اسلامی، مبتنی بر توحید، عدالت و کرامت انسان است. همچنین اعتماد مطلق به خداوند متعال و ارتباط با او، ریشه و بنیان این توحید، عدالت و کرامت انسان به شمار میآید.در همین راستا بندگی خدا، پلکان پیشرفت، رشد و شکوفایی مادی و معنوی است. البته بندگی خدا مبتنی به معرفت و شناخت خدا و آگاهی وعلم است همچنین مبتنی بر محبت خدا، دعا و نیایش خالص با خدا و ارتباط با اوست.انسان، گل سرسبد هستی است و برای اینکه به این قله معنویت دست پیدا کند، باید با انسانهای کامل و بندگان خالص خدا پیوسته و مرتبط شود.ما معتقدیم که بندگان خالص خداوند وانسانهای کامل همانا محمد(ص)و آلمحمد(ع) هستند. لذا ما از رهگذر محبت، معرفت و توسل به امام زمان(عج)، امیرمومنان و اهلبیت(ع) تلاش میکنیم که بندگی و توحید و معنویت خود را بیشتر کنیم.همچنین میکوشیم جامعه را با یک آهنگ یا رویکرد دستهجمعی بر مدار بندگی خدا، بر پایه ایمان و عمل صالح بتوانیم پیش ببریم.
جامعهای که برخوردار از ایمان و عمل صالح است همه آسیبها و مشکلات پایهای و بنیادینش حل میشود. جامعهای میشود که دارای همبستگی است و سرشار از تلاش، کوشش و سازندگی، میتواند نقاط ضعفش را به نقاط قوت و تهدیدها را به فرصت تبدیل کند.جامعه مومن که بر پایه ایمان به خدا و تولید عمل صالح در رأس امور اوست، تبدیل به جامعهای مقاوم و خستگیناپذیر میشود که بردبارانه در همه مراحل میتواند از تمام موانع با پیروزی و سربلندی عبور کند.اعتکاف در این میان چونان بنیان و پایهای است که درون امت اسلامی، زمینه «شبکهسازی» را فراهم میآورد. این شبکهسازی، همراستا با استحکام و استواری شخصیت درونی هر مسلمان متعهد به گونهای عملکرده و تأثیر میگذارد که هر مسلمان متعهد بتواند عنصر مفیدی در جامعه باشد.