مردان بزرگ، مرد میدان و مجاهدت هستند و پای مقاومت میمانند و امنیت را برای بندگان خدا به ارمغان میآورند. پنج سال است که از شهادت حاجقاسم سلیمانی میگذرد ولی در همه این روزها او در قلب مردم جا داشته است و مردم قدردان این مرد بزرگ بودهاند. مردم ما میدانند که او چه شبهایی برای حفظ امنیت نخوابید و چشم از دشمن برنداشت و در میدان نبرد هم بدون هیچ خوفی، پنجه در پنجه حریف میانداخت. وقتی دشمن را نشانه میگرفت، نقطهزن بود و ضربتش چه به صدامیان و چه به حرامیان داعشی، کاری بود و از خط آتش آنان سوزندهتر.حاجقاسم ما در مکتب ولایت فقیه پلههای معرفت را طی کرد و در میدان جهاد اکبر و اصغر درخشید و نورانی شد. رمز و راز محبوبیت او همان نورانیت او بود که برای اسلام ناب سربازی خالصانه کرد. بذر جبهه مقاومت را کاشت و معادلات آمریکایی ــ صهیونی را برهم زد. قدرت مقاومت بود که در برابر اسلام آمریکایی ایستاد، آن هم در زمانهای که اسلام سلفی ــ تکفیری و اسلام سکولار در برابر کدخدا و نظام سلطه، کرنش کردند و غلام حلقه به گوش بودند. حاجقاسم عاشق امامین انقلاب بود و با احیای جبهه مقاومت و گسترش آن پرچم اسلام ناب را در زمانه جاهلیت مدرن به اهتزاز درآورد. او جمهوری اسلامی را حرم میدانست و معتقد بود اگر این حرم بماند بقیه حرمهای مقدسمیماند.زیبا گفت که راز شهید شدن، شهید بودن است و الحق که خودش شهید بود و در مسیر حق استوار بود تا شهید شد؛ او شهید قدس شد تا راه را نشان بدهد و امروز حاجقاسم همچنان زنده است و ما مشی، مرام و سلوک و عرفان این قهرمان میدانهای سخت را پیشروی خود داریم. درود خدا بر او و خمینی کبیر و همه مجاهدان اسلام ناب.
