بدون ورزشگاه آبرویی هم نداریم

تمام دنیا وقتی یک مدیرمی‌بیند که ازتوانایی ولیاقت برخوردارنیست،استعفا می‌دهد.برخی مسئولان ما دراین چند سال به‌صورت همه‌جانبه نشان دادند هیچ تبحری در مدیریت ندارند. آنها فاقد هرگونه دستاوردی برای ورزش ایران هستند. نتایج درهمه رده‌ها،این موضوع را نشان می‌دهد. ما امکانات ورزشی نداریم و اوضاع هر روز بدتر هم می‌شود. متاسفانه عملیات سیمان‌کاری در آزادی پنج سال طول کشید. این حاکی از بی‌لیاقتی و بی‌تدبیری است. البته که مشکلات مالی هم وجود داشت اما همین مشکل برخاسته از توزیع ناعادلانه است. چرا باید به یک مربی ناکام خارجی میلیون‌ها دلار بدهند اما برای ساخت یک ورزشگاه مدرن هزینه نکنند؟ تا امروز هم هر‌چه هزینه انجام دادند به باد رفته است. بعد از این همه اتفاق چه عاید فوتبال ما شد؟ من ۴۰ سال پیش در امارات، قطر و مصر بازی کردم. باور کنید امکانات ۴۰ سال پیش آنها از امکانات کنونی ما بهتر بود. اینجا هنوز نمی‌توانیم آجر روی آجر بگذاریم. با این شرایط انتظار داریم در تیم ملی و تیم‌های باشگاهی هم نتیجه بگیریم. الان ما مثل یک ژیان هستیم که می‌خواهیم در آسیا با پورشه مسابقه دهیم. تا اهرم فشار و چماق بالای سر برخی نباشد، کار نمی‌کنند. اگر آسیا فوتبال ما را محروم کند خوب می‌شود. خوب بودن این قضیه به این دلیل است که تلنگر بزرگی به همه مسئولان ورزشی خواهد بود تا بالاخره زحمت بکشند و آستین‌ها را بالا بزنند. همین بی‌تفاوتی‌ها فوتبال ما را به اینجا کشانده است. سال‌هاست که با این وضعیت مواجه هستیم و تا‌به‌حال هم ترتیب اثر نداده‌اند. انگار همه‌چیز در این فوتبال شوخی است. کاش همگی دسته‌جمعی استعفا دهند تا بلکه ورزش ما یک تکانی بخورد. ما امسال بدون ورزشگاه آبرویی نداشتیم. در آینده شاید دوباره به این وضع دچار شویم.