وی تصریح کرد: احمد کابالو و شارمین نروانی نیز در این رویداد حضور داشتند که اتفاق خوبی بود، چون اینها کارهای مهمی در حوزه فلسطین انجام دادهاند.صدای مظلومان غزه در این سالها کمتر شنیده شد و حالا در یک سال اخیر با فضای مجازی بیشتر دیده شد.وی گفت: رسانههای مردمی خیلی کمک کرد؛ یعنی خود اینها پادکست داشتند و با کارهای فردی کمک کردند تا صدای مردم غزه شنیده شود. اگر دنیای امروز را با قبل از هفتم اکتبر مقایسه کنیم، همهچیز فرق کرده است. مجری پرستیوی افزود: فلسطین برای ایران همیشه مسأله بوده و اززمان امام خمینی(ره) تا زمان حاضر، مرکز مقاومت در جهان، ایران بوده است. وی با اشاره به اینکه این رویدادها نباید مقطعی باشد، گفت: ما باید فعالتر باشیم و روی موضوعات به صورت مستمر کار کنیم. ما همیشه روی فلسطین کار کردهایم اما شاید هنوز هم عدهای در ایران نمیدانند که در فلسطین مردم چه کشیدند. البته منظور فقط هم فلسطین نیست و در کل موضوعات مرتبط با مقاومت باید پیگیری شود.وی با اشاره به تمرکز رسانهها روی جنایتهای صهیونیست بیان کرد: اگر کارهایی که آنها با مردم غزه کردند برعکس رخ میداد، فکر میکنید آنها چه میکردند، همه جامعه بینالملل را فرا میخواندند. الان ما باید این اتفاقات وحشتناک را رسانهای کنیم.
آشنایی با مخاطبان و کانونهای رسانهای ایران
مروا عثمان، تهیهکننده و مجری شبکه پرستیوی درباره آشنایی با ایران و کار در این شبکه در گفتوگویی بیان کرد: به دلیل حضور در پرستیوی طی چهار سال گذشته، تا حدود زیادی با محیط رسانهای ایران آشنا هستم. تا پیش از این هم به مدت ۱۰ سال کارشناس این شبکه بودم و در نتیجه با مخاطبان و کانونهای رسانهای تهران آشنایی دارم.استادیار مطالعات رسانه در دانشگاه بینالمللی لبنان درباره علاقهاش به حوزههای خبری عنوان کرد: من حوزههای سیاسی، اقتصادی و علمی ایران را دنبال میکنم و دوست دارم بدانم اوضاع در کشوری که طی ۴۵ سال گذشته تحت تحریم بوده، چطور پیش میرود. به نظرم مردم این کشور کار بزرگی انجام دادهاند و بهویژه طی پنج سال گذشته، توانستهایم شاهد پیشرفتهایی در زمینه ارتباط ایران با رسانههای جایگزین غربی باشیم. وی درباره نگاه مردم دنیا اززاویه رسانهای اظهار کرد: برای مخاطب رسانههای غربی،آشنایی با رویکرد ایران بسیار مهم است. طی سال ۲۰۱۷ در یک رویداد بزرگ با موضوع فلسطین در تهران شرکت کردم. چیزی که در آن اجلاس برای نخستین بار توجه من را جلب کرد حمایت حقیقی، آگاهانه و مستمر مردم ایران از غزه بود که بهندرت شاهد چنین حمایتی توسط اعراب هستیم. برای مدت زیادی تصور میکردم کشورهای بسیار کمی در منطقه، هنوز از آرمان فلسطین حمایت میکنند اما هنگامی که به تهران سفر کردم، شاهد همسو بودن تاریخ ایران با آرمان فلسطین بودم و طی صحبت با مردم متوجه شدم که چرا غزه برای آنها اهمیت دارد و آزادی خود را در رهایی فلسطین میبینند.مجری پرستیوی درباره نگاهش نسبت به نقش زنان در ایران عنوان کرد: نخستین چیزی که در ایران تحریمشده من را شگفتزده کرد، نقش زنان در جامعه و حکومت بود. پیش از این، تا حدود زیادی تحتتاثیر روایت رسانههای غربی، از نحوه زندگی و رفتار با زنان در تهران بودم. این برای من یک شوک فرهنگی بود؛ چون قانون اساسی لبنان توسط افرادی مدیریت میشود که صرف حضور یک زن برای آنها در مسئولیتهای اجرایی توهینآمیز است.وی اضافه کرد: فکر میکنم راههایی برای ارتباط تهران با فرهنگها و جوامع مختلف وجود داشته باشد. علیرغم اینکه ایران تحت تحریمهای شدید اقتصادی است، باید از طریق کنفرانسهای رسانهای، مردم جهان را با رویکرد این کشور آشنا کنیم.عثمان با اشاره به نبود آزادی بیان جهانی عنوان کرد: در عصر رسانههای اجتماعی، هیچ مانعی به غیر از سانسور وجود ندارد. برای مثال کانال یوتیوب من پس از۱۱سال فعالیت، درحالی که تمام آرشیو برنامه پرستیوی روی آن بود، بدون هشدار قبلی و به دلیل عدم رعایت استانداردهای جامعه، از این پلتفرم پاک شد. این برنامه به رویدادهای خاورمیانه و غرب آسیا میپرداخت. طی سالهای گذشته هم، پایگاههای اینترنتی زیادی توسط وزارت دفاع آمریکا به طور کامل بسته یا حذف شد. دلیل اعمال این محدودیتها، تفاوت روایت ما با رویکرد رسانههای غربی است.بااین حال ما درمسیر درستی هستیم؛ باید سدهای فرهنگی را بشکنیم و در سراسر جهان، جایگزینهای جدیدی برای دور زدن سانسورها پیدا کنیم.وی اضافه کرد: فکر میکنم میتوانیم با مخاطبان غربی ارتباط برقرار کرده و آنها را با اولویتهای خودمان آشنا کنیم. این نگاهی اشتباه و به دلیل عدم درک کامل فرهنگ است که ما نسبت به مخاطبان خارجی، رویکرد جوامع خودمان را در پیش بگیریم.مجری پرستیوی در پایان با مثالی عنوان کرد: به عنوان مثال، اگر بخواهم با مردم کشورهای غربی در مورد بودجه هزینهشده توسط ایالات متحده برای کشتن من و خانوادهام صحبت کنم، بیشتر مردم آمریکا به آن اهمیت نمیدهند اما میتوان روایتگر چگونگی هزینه مالیات آنها به جای ایجاد زیرساخت و سیستم آموزشی خوب بود.