گریز از ازدواج +نمودار

اکنون طبق این آمارها حدود چهار میلیون و ۶۰۰هزار دختر و پسر مجرد در جامعه داریم که جای نگرانی برای افزوده شدن بر این گروه هدف وجود دارد. طی سالیان گذشته مهمترین موضوعاتی که در جامعه حتی گریبان جوانان را گرفته مسائل اقتصادی و نداشتن توانایی مالی برای ازدواج، تهیه مسکن و اشتغال بوده است. جوانی که شغل نداشتهباشد، ازنظر مالی در وضعیتی نخواهدبود که بتواند برای ازدواج تصمیم بگیرد، خانهای برای آغاز زندگی مشترک تهیه کند و نهاد خانواده را پایهریزی کند. براساس سرشماری سال۱۳۹۵ تعداد دختران مجرد ۱۵سال به بالا در کشور پنج میلیون و ۸۰۰هزار نفر، مجردهای بالای ۲۰سال در میان بانوان سه میلیون و ۷۰۰هزارنفر و مجردهای ۴۰سال به بالا به رقم ۴۲۶هزار نفر و دختران مجرد سن ۴۵ سال به بالا به ۲۴۲هزار نفر رسیدهاست. در چنین وضعیتی در ایران با بیش از ۸۵ میلیون نفر جمعیت و اینکه آمار دختران و پسران مجرد در سنین ازدواج سالانه روند افزایشی دارد، باید سیاستگذاری و برنامهریزی همزمان با اجرای قوانین و مصوبات قانونی در دستور کار باشد که بر همین اساس برخی قوانین در حوزه سیاستهای کلی خانواده و جمعیت و قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت وضع شد. موسسه تحقیقات جمعیت کشور در سال۱۴۰۰ وجود حدود ۱۲میلیون مجرد در ایران را تایید کرد که از این تعداد شش میلیون پسر ۲۰ تا ۴۵ ساله و ۵.۶میلیون دختر ۱۵تا ۴۰ساله هستند؛ این موسسه حتی اعلام کرد اگر این افراد وارد تجرد قطعی شوند، به دلیل اینکه فرزندی ندارند، جانشینی از آنها باقی نخواهدماند و جمعیتی جدید از آنان جایگزین نمیشود. همین آمار دلیلی محکم بر این ادعاست که بخشی از روند نزولی نرخ فرزندآوری در کشور به دلیل کاهش ازدواج ناشی از مجرد ماندن دختران و پسران جوان، است که در سالهای آینده به روند پیری جمعیت دامن میزند کما اینکه تا سال ۱۴۳۰ آمار سالمندان کشور روندی صعودی خواهدداشت و طبق برآوردها به ۳۰درصد جمعیت کشور خواهدرسید در حالی که اکنون این شاخص حدود ۱۰درصد جمعیت ایران است. به اذعان برخی جامعهشناسان اگر امسال از میان ۱۲میلیون مجرد در کشور حتی اگرسه میلیون خانواده تشکیل شود و یک فرزند هم به دنیا آورده شود، ۱.۵میلیون ولادت در کشور افزوده خواهدشد و همین موضوع از پیری و سالمندی جامعه جلوگیری خواهد کرد. مهمترین موضوعاتی که اکنون به عنوان دغدغه بسیاری از جوانان مجرد به ویژه پسران به عنوان عدم تمایلشان به ازدواج و تشکیل خانواده مطرح میشود، نداشتن شغل و موقعیتهای اقتصادی مناسب، نبود زمینههایی برای ازدواج و فرزندآوری و البته نداشتن سرپناهی به عنوان خانه برای زندگی است. جهت مشاهده تصویر اصلی بر روی عکس زیر کلیک کنید.