گلندا جکسون یک بار در سال ۱۹۷۱ برای بازی در فیلم «زنان عاشق» و بار دوم در سال ۱۹۷۴ برای بازی در فیلم «لمس عزت» جایزه اسکار گرفت. مایکل کین گفته است گفت که پس از نقدهای تحسین آمیز برای فیلم تازه و به دلیل کاهش تعداد نقش برای مردی در سن و سال او تصمیم گرفته است از کار کناره گیری کند. مایکل کین در بیش از یکصد و شصت فیلم در طول هشت دهه فعالیت حرفهای ظاهر شده است. از آثار او میتوان به هری براون، کینگزمن، هانا و خواهرانش و فرار به سوی پیروزی اشاره کرد. او برای بازی در قوانین خانه سایدر و هانا و خواهرانش دو بار جایزه اسکار برده است.
مایکل کین در ۱۴ مارس ۱۹۳۳ در لندن متولد شد. پدر مایکل یک باربر بازار ماهیفروشان بود. مایکل وقتی ۱۵ سال داشت، درس و مدرسه را کنار گذاشت و به ارتش انگلیس پیوست. پس از آن به بازیگری علاقهمند و به عنوان دستیار مدیر صحنه استخدام شد. او، فامیلی کین را به توصیهٔ مدیرش برای خود انتخاب کرد. سپس در صد فیلم درام تلویزیونی بازی و به تئاتر راه پیدا کرد و کوتاهمدتی به عنوان بازیگر ذخیره پیتر اوتول برای نمایشی بلند انتخاب شد. نخستین درخشش مایکل کین، بازی در زولو در ۱۹۶۴ بود که در آن در نقش اول، که یک افسر ثروتمند و ناتوان بود، بازی کرد. بازی در این فیلم فرصتهای ارزشمندی را نصیب وی کرد. مایکل با بازی در پرونده ایپکِرِس و اَلفی در ۱۹۶۶ به شهرت خود افزود. وی بهخاطر لهجه متفاوتش و اینکه چهرهای جدید از یک شهروند متوسط به نمایش میگذاشت، بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
کین در سال ۲۰۰۰ موفق به دریافت نشان شوالیه شد.
کین علاوه بر بازیهای درخشانش در سینما یک نویسنده موفق نیز هست. او تاکنون ۱۱ عنوان کتاب نوشته است.
او در سال ۱۹۵۲ بود که او به ارتش بریتانیا برای خدمت ملی فراخوانده شد و در جنگ کره حضور پیدا کرد.
او در شش دهه فعالیت حرفهای خود در بیش از ۱۳۰ فیلم ظاهر شدهاست
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد