روایت مرگ تلخ ۳ نوجوان در ساحل گناوه

یکی از آنها که در دریا داشت دستوپا میزد، دوستشان بود و دو نفر دیگر، برادرانشان بودند. دقایقی بعد هر سه نوجوان غرق شدند. حالا در گناوه و روستاهای گنجشکی و محمدصالحی مراسم عزاداری سه نوجوان برپاست. مردم گناوه بسیار خشمگیناند. همه میدانند چه اتفاقی افتاده و انگشت اتهام را مستقیم به سمت مسئولانی گرفتهاند که به گفته آنها در این ماجرا کمکاری کردهاند. مردم میگویند این اولینباری نیستکه چنین اتفاق تلخی میافتد اما کسی اهمیتی نمیدهد. علیرضا عباسی، امیرعباس باغبانی و مجتبی معارف، نوجوانانی هستندکه جمعهشب غرق شدند. اهل روستاهای محمدصالحی و گنجشکی بودند و تقریبا همسن. روزها که از آسمان آتش میبارد. به همین دلیل اغلب شبها به ساحل میرفتند و علاوه بر فوتبال، شنا هم میکردند. ساعت ۱۱ شب، علیرضا و برادر دوقلویش امیرعباس، همراه دو برادر دیگر به نامهای امیرعباس و عباس و دوستشان مجتبی معارف و یک نفر دیگر قرار گذاشتند شش نفری به ساحل بروند. به ساحل که رسیدند، علیرضا، امیرعباس و مجتبی بعد از کندن لباسهایشان وارد آب شدند اما سه نفر دیگر کنار ساحل ایستادند. ساحل زیبا و شنی گناوه انگار درخشندگی شبهای گذشته را نداشت.اینها را حسین باغبانی پدر مجتبی به جامجم میگوید که پسر ۱۷ سالهاش را در این حادثه از دست داده است: «بچهها به فن شنا آشنا نبودند و برای همین همیشه به پسرانم توصیه میکردم وارد آب نشوند. وقتی بچهها وارد آب شدند، بعد از مدتی زیر پایشان خالی شد و هر سه به زیرآب کشیده شدند. پسر ۲۰ سالهام عباس همراه امیرعباس تصمیم گرفتند آنها را نجات دهند اما چون خودشان هم در حال غرق شدن بودند، بهسختی از دریا خارج شدند و بعد شروع به کمک خواستن از مردم کردند. ساعت حوالی ۱۲ شب بود که عباس با من تماسگرفت و با گریه گفت بچهها دارند غرق میشوند بیا برای کمک. خودم را به محل حادثه رساندم و از سازمانهای امدادی کمک خواستیم. هلالاحمر گناوه گفت وظیفه ما نیست و بهجز یک قایق معمولی، هیچگونه تجهیزات امدادی دیگری نداریم و قبلا هم این مسأله را اعلام کردیم اما گویا دستگاههای مربوط برای احداث پایگاه، همکاریهای لازم را انجام نداده بودند.»کمکم شهر از ماجرای غمبار جمعهشب باخبر شد. ساحل گناوه غلغله بود و پر از شیون. شناگران حرفهای، کسانیکه قایق داشتند و غواصان مردمی، همگی میخواستند به کمک سه نوجوان بروند اما مقامات مسئول گفتند باید هماهنگیهای رسمی انجام و تا آن زمان مردم نباید وارد میدان شوند. تا با بخشهای مختلف بوشهر و گناوه هماهنگی شود، زمان طلایی از دست رفت و مردم دیگر میدانستند امکان ندارد بچهها زنده از آب خارج شوند. بعد از هماهنگی، شناگران حرفهای گناوه، قایقداران و غواصان مردمی وارد آب شدند و ساعت حوالی ۲ و ۳۰ دقیقه بامداد، اجساد هر سه نوجوان را از زیر آب خارج و به بیمارستان منتقل کردند اما کار از کار گذشته بود: «بچهها ۱۰ دقیقه زمان برای نجات داشتند. اگر قایق امدادی و امکانات وجود داشت و قسمتهای مجاز ساحل گناوه ایمنسازی شده بود، حالا سه خانواده تا قیامت داغدار نبودیم. گناوه و بوشهر بالاترین درآمد را دارند اما هیچ امکاناتی تخصیص داده نمیشود. چرا باید در هر چیزی مردم مشارکت کنند، پس وظیفه دستگاههای مسئول چیست. متاسفانه نه فرماندار، نه استاندار، نه شهردار، هیچکس پاسخگو نیست. یک پیام تسلیت گذاشتهاند که هیچ دردی از ما و شهر درمان نمیکند.»