نظارت اداره ارشاد بر کیفیت کلاس های خطاطی چقدر است؟

جام جم آنلاین-لیلا سعدوندی؛ «علی عسگری» که متولد 1349 در کرمانشاه است، خود از 20 سالگی با هنر خطاطی آشنا شده و سالهای زیادی از عمرش را صرف آموختن و آموزش این هنر کرده است، او در همین راستا از مسئولین فرهنگی به ویژه ارشاد اسلامی خواست تا به نحوه برپایی کلاسهای آموزشی خطاطی در استان و سطح کمی و کیفی آن نظارت کنند. وی که تا کنون عناوین ارزشمندی را در هنر خطاطی کشور کسب کرده درحالیکه به مستعد بودن جوانان هم استانی برای فراگرفتن این هنر اصیل اشاره کرد گفت:  مشکلی که در این زمینه داریم آن است که هنوز خانواده ها با فرهنگ هنر آشنایی ندارند، به این معنی که آموزش تخصصی هنری چون خطاطی برایشان در اولویت نیست. وی افزود: همین باور ضمن کاستن از حساسیت والدین موجب می شود تا آموزش حرفه ای خطاطی جای خودش را به کلاسهای مختلطی بدهد که در کنارش هنرهای دیگری چون موسیقی، شعر، نقاشی وحتی کامپیوتر آموزش داده می‌شود. عسگری گفت: این بدان علت است که حرفه ای کار کردن در هنر را یاد نگرفته ایم، چون اطلاعات عمومی ما از هنر بسیار پایین است. وی با اذعان به این مطلب که باید برای هنر و هنرمند شدن هزینه کرد، افزود: آموزش خوشنویسی باید در آموزشگاه انجام شود اما گاه به افرادی بر می خورم که کلاس خطاطی در مغازه دایر کرده اند و این به نظرم اصلا در شان خطاطی نیست. وی فرهنگسازی در این زمینه را اثرگذار دانست وگفت: متاسفانه خیلی ها فکر می کنند آموختن هنرهایی چون خطاطی پول می خواهد تا باور ، درحالیکه اینچنین نیست و ما در خطاطی تنها با عشق و عشق سروکار داریم. او درباره چگونگی آشنایی اش با هنر خطاطی اظهار کرد: وقتی 20 ساله بودم علاقه زیادی به این هنر نشان داده و به تهران رفتم تا زیر نظر اساتید بزرگی چون امیرخانی، کابلی و فراهانی آموختن نستعلیق و شکسته را فرا بگیرم. وی گفت:  بعدها با موفقیت در جشنواره های ملی رتبه های اول تا سوم کشور را به دست آورده و در حال حاضر یکی از 5 برگزیده نستعلیق شکسته در ایران هستم.  او در همین راستا به کسب عناوینی چون برگزیده جشنواره ملی رضوی، مقام دوم خوشنویسی استانی در خط شکسته و... اشاره کرد و معتقد است: خطاطی حال آدم را خوب می کند و بر سلامت روح و روان و خلق و خوی افراد اثر مثبت و ماندگار می گذارد. عسگری ضمن آنکه هنر خطاطی را با شعر و موسیقی عجین دانست، گفت: معمولا خطاط ها شاعران خوبی هستند و چیزهایی هم از وزن و موسیقی می دانند. او درباره چگونگی راه اندازی نخستین مرکز آموزش حرفه ای خوشنویسی در غرب کشور گفت: بررسی که کردم متوجه شدم هنوز هیچ مرکز تخصصی خطاطی در کرمانشاه و استانهای اطراف نداریم و به همین منظور "کلک بی قرار" را در سال 85 دایر کردم. وی با اشاره به این نکته که هدف من از این کار درآمدزایی نبود بلکه بیشتر انتقال دانسته ها را در نظر داشتم افزود: آن روزها برای راه اندازی آموزشگاه چیزی حدود 600 میلیون تومان هزینه کردم، رقمی که اگر آن را سپرده گذاری می کردم حداقل ماهی 12 میلیون درآمد داشت، با این حال بیش از هرچیز آموزش را دوست داشتم و لذت و آرامشی که در کلاسها دارم وصف ناشدنی است. عسگری علت عدم موفقیت برخی اساتید را سطح کم آموخته های آنها دانست و افزود: در خوشنویسی همیشه باید حرکت کرد و روبه جلو رفت، متوقف شدن برای یک خطاط حکم مرگ را دارد چیزی که متاسفانه خیلی ها درگیر آن شده و بعدها از کار کنارمی کشند. وی که در حال حاضر تنها دارنده رتبه درجه یک هنر در استان است، آموختن برای خود را همچنان ادامه دار توصیف کرد و گفت: استادی در خطاطی 2 شاخه متفاوت دارد که من قصد پی گیری هردو آنها را  دارم. عسگری افزود: در حال حاضر صلاحیت تدریس درجه یک را گرفته ام ولی نمی خواهم به آن اکتفا کنم. او در باره چگونگی کسب این افتخار ارزشمند گفت: چند سال پیش وزارت ارشاد یک آزمون سراسری برگزار کرد و این تنها آزمونی بود که همان سال در مرکز استانها برگزارشد که البته آزمون سختی هم بود و در آن دوره 10 کتاب درباره مفاهیم و مبانی هنرهای تجسمی به ما معرفی کردند که خیلی از آنها نایاب بود، طوری که مجبور شدم برخی را از کتابخانه مجلس امانت بگیرم و شاید برای همین سختی اش بود که کسی در کرمانشاه جز من  و همسرم حاضر به شرکت در این آزمون نشد، خلاصه بعد از یکسال مطالعه با نمره 20 قبول شدم و کارت صلاحیت تدریس درجه یک را دریافت کردم، همسرم نیز موفق به دریافت کارت صلاحیت درجه دو شد. عسگری همچنین در این سالها هنر نقاشی را به مدت 2 سال زیر نظر اساتید برجسته ای از تهران و اصفهان فراگرفته و حالا تنها خطاط فعال این هنر در غرب کشور محسوب می شود که امکان آموزش به هنرجویان را دارد.   این استاد پیشین دانشگاه رازی و دانشکده فنی مهندسی درباره عدم فعالیتش در این دو دانشگاه اظهارکرد: چون در حال حاضر هنرجویان زیادی در آموزشگاه دارم و دیگر نمی توانم در دانشگاه فعالیت کنم و همه تمرکزم را برای هنرجویان آموزشگاه گذاشته ام. عسگری درباره علاقه مندی خانواده اش به این هنر نیز گفت: شاید اگر سالها پیش حمایت خانواده نبود خوشنویسی را پی نمی گرفتم، در حال حاضر همسر و فرزندانم همه خطاط هستند و من به وجود تک تک آنها افتخار می کنم. وی ضمن تاکید به حفظ ارزشهای ماندگاری چون خطاطی در کشور و البته استان کرمانشاه، افزود: نمی گویم خطاطی آب و نان نمی خواهد ولی حداقلش آن است که من به عنوان مدیر یک آموزشگاه هزینه های کلاس را آنقدر بالا نبرم که اقشار متوسط توان شرکت در آن را نداشته باشند. او گفت: به همین منظور و با همین تفکر راهم را ادامه داده و هنوز تعرفه شهریه چند سال پیش را از بچه ها دریافت می کنم. وی البته متذکر شد: چنین روشهایی باید در دیگر مراکز باب شود تا مردم هنر خوشنویسی را بیشتر باور کرده و بدانند که  باید برای این هنر وقت گذاشت و دل سوزاند.