یادی از آسیه؛ بانوی بزرگ عالم

پس به شما تبریک می‌گوییم، چون بالقوه یک نویسنده داستان تاریخی هستید. علاقه‌ام به تاریخ و کشف حقایق ناگفته‌ آن، اصلی‌ترین انگیزه‌ام برای نوشتن داستان بلند جواهر مصری بود. بسیاری از علاقه‌مندان به داستان‌نویسی، نوشتن داستان‌های تاریخی را ترسناک می‌دانند، گرچه نوشتن داستان‌های تاریخی به تحقیق زیادی نیاز دارد اما لزوما سخت‌تر از انواع دیگر داستان‌ها نیست. تحقیق درباره زندگی مردمان کهن، مهیج و سرگرم‌کننده‌است و تجربه منحصر به‌فردی را در اختیار نویسندگان قرار می‌دهد. خوانندگان داستان‌های تاریخی، این ژانر را دوست دارند، به‌ویژه اگر شخصیت‌های دینی مورد علاقه‌شان را زنده و فراز و نشیب‌های حیات آنان را بازسازی کند. داستان تاریخی با اعطای قدرت تحلیل گذشته، مخاطب را برای مواجهه با آینده آماده می‌کند. وقتی درباره یک شخصیت دینی تاریخی می‌نویسیم به نوعی او را زنده می‌کنیم، رسول خدا(ص) می‌فرماید‌: کسی که تاریخ مؤمنی را با نوشتن یا گفتن بیان کند، او را زنده کرده است. از آسیه به‌عنوان یکی از چهار بانوی بزرگ عالم هستی نام برده شده‌است. در دوران فعالیتم به‌عنوان مترجم در یک مجله اینترنتی، احساس کردم دنیای مادی‌گرای‌مان، به نام و یاد او احتیاج دارد. به همین دلیل با بضاعت اندک قلمم، داستانی درباره او نوشتم. زندگی آسیه که با صیانه‌ماشطه گره خورده، دارای دلالات آخرالزمانی است، بنابراین برای چاپ و نشر کتاب، انتشارات جمکران بهترین گزینه بود؛ انتشاراتی که با تواضع و مهربانی از نوقلمان به‌ویژه در حوزه مهدویت حمایت می‌کند. در تحقیقاتم از منابع عربی و فارسی و تاحدودی از اصول مکتب رمانتیسم استفاده کردم؛ جواهرمصری شرقی‌مآبانه با تصویرسازی‌های رمانتیک به هدف ایجاد فضای افسانه‌ای از ملکه شهید تاریخ بوده‌است. تصویر روی جلد کتاب هم از نقاشی‌ سبک رمانتیک گوستاو دوره، هنرمند قرن هجدهم فرانسه با عنوان «پیداکردن موسی» وام گرفته شده‌است. به این صورت محتوای کتاب و عکس روی جلد آن، با هم تناسبی دلنشین دارند. کتاب به‌عنوان اولین تجربه داستان‌نویسی‌ام خالی از ضعف و ایراد نیست، از قدیم گفته‌اند اولین قدم همیشه سخت‌ترین است. امید که در آینده، بهتر بنویسم. گفتنی است جواهر مصری به همت انتشارات جمکران، تاکنون سه بار تجدید چاپ شده‌است.