تغییر شیطانی در اکولوژی نوع بشر

مبهم اما وسوسه‌انگیز
اولین سیمای غیرانسانی جامعه مصرفی که نقاب، نام جعلی، اغواگر و فریبای جامعه رفاه را به خود بسته، شیء ‌شدگی و از آدم بیگانگی انسان‌هاست، به دو معنا هم به معنای غرق شدن در کالا و وفور اشیا و خدمات کالایی سرمایه و سود آن برای سرمایه‌سالارانی که به جای رفع نیازهای جامعه، ملت را برده اشیای بی‌فایده و حرص پرستش اشیا می‌کنند و هم تنزل آدم به شیء مصرفی که فایده‌اش فقط مصرف زمان حیات و زندگی اوست برای مصرف کالا و اشیائی که سرمایه‌سالاران و نظام سرمایه‌سالاری برای سود سیری‌ناپذیر تولید‌می‌کنند. نتیجه این از خود از دست‌دادگی آن است که هر چه بیشتر توانایی کار جسمی و مغزی ارزشمند داشته باشید و پول بیشتری در بیاورید و از رفاه جامعه مدرن بیشتر بهره‌مند شوید، بیشتر غرق اشیا و کالای مصرفی می‌شوید. بیشتر زودازود کالای خریداری شده را دور می‌ریزید و ارتباط گسترده‌تری با کالا و اشیا برقرار می‌کنید و در کمتر فرصت تفکر و رابطه با هستی، پروردگار هستی، با انسان‌های دیگر، با طبیعت و با خود را درمی‌یابید. این به قول منتقد جامعه مدرن، بودریار یعنی یک تغییر شیطانی در اکولوژی نوع بشر: مراودات روزمره‌ افراد جامعه مصرفی دیگر چندان با همنوعان‌شان صورت نمی‌گیرد و بر اساس آمارها با سیری صعودی، صرف دریافت کالاها، پیام‌ها و دستکاری در آنها می‌شود: از امور پیچیده‌ منزل همراه با ده‌ها خدمتکار تکنولوژیک آن گرفته ( در آینده با ربات‌های خدمتکار و امروزه همین تمیزگرها و جاروهای برقی، غذاپزهای الکترونیک و دیجیتالی خودکار و پیشرفته، لباسشویی‌ها و ظرفشویی‌های دیجیتالی و...) تا اموال منقول شهری و کلیه وسایل ارتباطی و فعالیت‌های حرفه‌ای و نیز از نمایش دائمی از اشیا در آگهی‌های تجاری و صدها پیامی که از رسانه‌های گروهی به ما می‌رسد (و امروز با فضای مجازی، اینترنت و موبایل‌های هوشمند و هوش مصنوعی و متاورس کار به جراحی ذهن‌ها کشیده شده) و همچنین از ابزار آلاتی که به‌گونه‌ای مبهم وسوسه‌انگیزند گرفته تا سبک و درام‌های نمادین که خوراک سرگرمی‌های شبانه هستند که حتی انسان‌ها را در رویای‌های شبانه‌شان راحت نمی‌گذارند (و گوشی هوشمند نقش هلاکت باری در توسعه آن داشته). اینها همه همان فضای شیطانی فاصله انسان از خدا و از انسان‌های دیگرو از آیات الهی مثل تجلیات نور خدا در طبیعت، آسمان و ارض‌است. در عوض این سقوط رابطه انسانی، اشیا به نیابت از قدرت‌های جابر پشت پرده و فرعونیت معاصر بر ما حکومت می‌کنند و مارا به شیء شدگی پرتاب می‌نمایند و از آدمیت دور و دورتر می‌سازند.

هنر زندگی روزمره طبق مد روز
در مراکز خرید غول‌آسا، «مال»ها، فروشگاه‌های زنجیره‌ای، هایپرها، معبد وفور، پرستشگاه بت کالا، تطابق فرهنگ مبادله در جامعه پسامدرن مصرفی سرمایه‌سالاری جهانی، با فرهنگ روسپی‌گری، فرهنگ خود فروشی و پیروی از نام و برند مشهور، عطش تردید و همگنی فرهنگ سلبریتی، با فرهنگ همگانی جامعه نمایش.
اگر ما در جنگل اشیا از انسان‌های نخستین عقب مانده‌تر شده‌ایم و در عصر فرمانروایی اشیاء به شکل اشیاء در آمده‌ایم، برده کالا و در اصل ابزار سرمایه‌سالاری (چه مدل غربی و چه مدل شرقی و تمرکزگرا ) می‌شویم.
قطعا این امر از اغوای وفور و تور و اسارت در دام گمگشتگی در دومینوی مجموعه‌پردازی شده‌ کالاهایی است که پی‌در‌پی ما را به خرید یکدیگر و خرید مکمل تا صرف همه حیات‌مان سوق می‌دهند تا به هلاکت‌مان بکشانند. هر شیء در مراکز عظیم خرید، مسیری برای دیگری باز می‌کند تا ما را اسیر مصرف کند.
این جنگل اشیا در مراکز خرید و وفور انبوه کاملا حساب شده ما را به دام می‌اندازد و از فروشگاه بزرگ زنجیره‌ای دام‌گذاری شروع شده و به اشکال عالی اغوا در معابد اعظم خرید و مال‌ها ختم شده است و متأسفانه افرادی در مقام حکمرانی در دولت و نظام جمهوری اسلامی همین دام‌گستری را آگاهانه یا جاهلانه ادامه داده‌اند.
عالی‌ترین شکل جادوی سامری، مال‌ها و مراکز خرید عظیم هستند که فرهنگ اغوای شیطانی و آز و وفور و حساب دقیق گرفتار کردن انسان در دام اشیا و کالاهای انبوه را در هم ادغام می‌کنند. شهروند خوب یعنی شهروند مشهور در مصرف. فرهنگ مصرفی و شهرگی حتی در مراکز دینی و حوزه‌ها هم که پایگاه ریاضت و تزکیه نفس بوده، نفوذ کرده و علم دین به کالای مصرفی بدل شده و از دانشگاه مدرن پیروی می‌کند و آموزش بدون تزکیه، اصل شده است.

سحر مصرف انبوه، یعنی قدرت
آز و نفسیت و اغوای شیطانی مصرف، بنی‌اسرائیل را واداشت ‌به‌رغم نجات و اقامت درسرزمین بهشت‌گونه، باز خواستار مصرف بیشتر و بیشتر باشد و همین مایه عذاب آنان شد و سرگردانی ابدی. تصویری از بازار مدرن و مراکز خرید به ‌روشنی وسوسه‌انگیزی، شیطان و اسارت انسان مدرن را در جامعه مصرفی به‌خوبی به‌نمایش می‌گذارد. افتادن انقلاب اسلامی در دام مجموعه‌سازی و دومینوی مصرف انبوه‌ سیری‌ناپذیر، اسارت در فرهنگ ضد الهی یهودیت سامری است که جدا از یهودیت موسایی است و ربطی به اسلام ناب اهل بیت وحی‌ندارد.