جامعه مصرف‌گرا چیست؟

برای شناخت درست، بدیهی است همه جوامع بشری از نخستین‌شان تا جوامع امروزی ناگزیر از مصرف انواع اشیای ضروری برای بقا و ‌نیز مصرف پدیده‌های فکری، علمی و فرهنگی هستند. انسان‌ها به سبب انسان بودن، نیازهایی فراتر از خورد و خواب، پوشاک، تولیدمثل و داشتن سرپناه دارند. جهان یکتاپرستی با یاری هدایت الهی، نیاز اصلی عبودیت را صراط مستقیم درک مجموعه نیازهای معنوی و روحی و نیازهای مشروع دنیوی قرار می‌دهد. اما نگرش نفسانی، خودپرستانه، دنیاطلبانه و کفر آلود، خودرأی است و خلاقیت انسانی و قدرت ابزارسازی و توانایی‌های موجودیت ذهنی را در خدمت جهل بت و خویشتن‌پرستی و میل قرار می‌دهد که این راه، در این موجود توانا به ساختن و دارای اراده انتخاب، به انحرافات و فساد‌های گوناگون از جمله انواع تولید و مصرف کالا‌هایی فراتر از مصرف برای نیاز اولیه منجر می‌شود که سمت‌گیری این تولید مادی و فکری، مخالفت با هدایت الهی و عبودیت و معرفت و صراط مستقیم الهی است. در جوامع گذشته چه بسا حتی اشیایی بوده‌اند که برای ادامه حیات، استفاده از آنها هیچ ‌جبر و ضرورتی در بر نداشت یا ناگزیری برای پاسخ به سائق‌های اولیه دلیل مصرف آن نبود؛ مثل میل به استفاده از عطر خوش یا زینت برای زنان و ‌مردان. با این همه این مصرف نه حرام بود و نه ما به این جوامع، جامعه مصرفی لقب می‌دهیم. حتی تولید کالا برای سود به معنی پدیدار شدن جامعه مصرفی نیست. و نیز وجود اسراف در جامعه و اقشار مسرف به معنی موجودیت نظام جامعه مصرف‌گرای امروزی به شمار نمی‌آید. خطر مصرف‌گرایی معاصر آن است که متکی به ساختاری است که باوری به هدایت الهی و نگاه ایمانی در همه امور و ساختارها ازجمله در فهم نظام سرمایه‌سالارانه و سودپرستانه ندارد. مالکیت را نه از آن خدا و تفویض شده به انسان به شرط عدل و اجرای تکالیف ا... ، بلکه از آن سرمایه‌دار می‌داند. مبنای تولید اجتماعی سرمایه‌سالاری و سود و تصاحب ارزش اضافه به وسیله صاحبان سرمایه و همدستان آنها همین اراده معطوف به قدرت و بهره دلبخواه از دارایی فردی و اجتماعی به وسیله صاحبان قدرت و مالکیت و سودپرستی ظالمانه است. این است پایه جامعه مصرفی سرمایه‌سالار معاصر و تضاد و مخالفت شدید نظام جامعه عدالتخواه اسلامی با این نگرش مادیگرا و آزاد از تکالیف بندگی و اجرای فرامین و حدود الهی.  متاسفانه امروز بر جامعه ما روح جامعه مصرفی غلبه دارد.خواهم‌گفت چرا!