به بهانه بحث درباره بودجه تولید مجموعه‌های فاخر تاریخی-مذهبی
تم اصلی کارتون خوشحال کردن آدم‌‌ها بود و از آن طرف تنهایی و دلتنگی این فیل سفید رنگ که تنها دوستش پسر بچه ای بود که از او نگهداری می‌کرد و... در یکی از قسمت‌‌ها می‌دیدیم که مردم در حالی کنار قفس دومنیک ایستاده اند که فیل در خوابی عمیق فرو رفته است.
تماشاچیان به هر روشی برای بیدار کردن فیل متوسل می‌شوند اما فایده ندارد.در این بین به پیشنهاد پیرمردی که معتقد است فقط صدای شلیک توپ‌های جنگ جهانی در سال 1914 فیل را بیدار می‌کند، بازدید کننده‌‌ها همگی پاکت‌هایی را باد کرده و همزمان آنها را می‌ترکانند و...
ساختار تصویری این انیمیشن خیلی ساده بود. ساختمان‌‌ها و پنجره خانه‌‌ها را همان طوری می‌دیدیم که در دفتر نقاشی هایمان آنها را می‌کشیدیم.خط‌های کج و معوج و رنگ آمیزی که یک دست نیست و از خط بیرون زده. شاید همین‌‌ها بود که باعث می‌شد با فضای کارتون احساس نزدیکی کنیم.
این کارتون را با صدای گرم هنرمندانی چون «غلامعلی افشاریه» و «ناهید امیریان» به تماشا می‌نشستیم. مخاطب اصلی کارتون فیل خوبی باش گروه سنی خردسال بود.
به بهانه بحث درباره بودجه تولید مجموعه‌های فاخر تاریخی-مذهبی
گفت‌وگوی خواندنی با محمد بلوری، پدر حادثه نویسی ایران:
تپش از ارتکاب جرائم خشن ازسوی اتباع غیرمجاز گزارش می‌دهد
روایت مسعود طیبی از اجرای نمایش «افلیا» در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر
گفت‌وگوی «جام‌جم» با دبیر کل جشنواره هنرهای تجسمی فجر
گفت‌وگوی «جام‌جم» با مهران نعمت‌اللهی
گفت‌وگو با هاشم مرادی، کارگردان و تهیه کننده فیلم «ایمو»
