عایدی تحریم جشنواره‌ها برای مردم چیست؟

به‌هرحال جشنواره فیلم فجر به دلایل مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. این جشنواره از یک‌سو به فیلمسازان انگیزه کار بیشتر می‌دهد و از سوی دیگر باعث تبلیغ فیلم‌ها می‌شود. جشنواره به خودی خود یک کارگاه بزرگ آموزشی است و تاثیر فراوانی در انتقال تجربیات بین شرکت‌کنندگان آن دارد. فیلمسازان با شرکت در جشنواره به تقویت توان هنری خود در حوزه‌های گوناگون می‌پردازند و علاوه‌براین از تجربیات یکدیگر بهره‌مند می‌شوند و در نهایت شاهد رشد کیفی تولیدات سینمایی می‌شویم.

جشنواره فجر اما طی سال‌ها برگزاری‌اش با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده و ناآرامی‌های ماه‌های اخیر چالش چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر است. ناآرامی‌هایی که اخیرا گریبانگیر کشور بود، از سوی برخی چهره‌های سینمایی حمایت شد. حمایت این اشخاص اگرچه نتوانست روی روند برگزاری جشنواره تأثیری جدی بگذارد اما برگزاری این دوره را با حساسیت‌های ویژه‌ای مواجه کرد. این بخش از سینماگران امروز و در اقدامی عجیب خواهان تحریم جشنواره هستند. یعنی نه فیلم جدیدی روی پرده بیاید، نه سینماگری فیلمی به جشنواره بدهد و نه جشنواره‌ای برگزار شود!

تحریم و تعطیلی جشنواره‌ها از دو بعد ماهیت جشنواره و نگاه فیلمسازان قابل بررسی است. اگر بخواهیم از جنبه ماهوی به جشنواره نگاه کنیم، جشنواره یک فستیوال و جشن است که در تمام کشورها برگزار می‌شود و برپایی آن در هیچ جای دنیا وابسته به شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... نیست. فیلمسازان جوانی که سال‌ها در این رشته تحصیل کرده و زحمت کشیده‌اند سرنوشت‌شان به این جشنواره گره خورده است.

تحریم و تعطیلی جشنواره‌ها، واکنش‌هایی است که از رسانه‌های خارجی به مردم دیکته و تحمیل می‌شود. رسانه‌هایی مثل من‌وتو، ایران اینترنشنال و بی‌بی‌سی قصد دارند به تمام رویدادهایی که جنبه ملی و سرگرمی برای مردم دارند خدشه وارد کنند. یک روز فوتبال و کشتی و ورزش، یک روز سینما و تئاتر و موسیقی و هنر. آنها وقتی نمی‌توانند آسیب کلی به کشور بزنند از این راه وارد می‌شوند و تک به تک به تمام مقولات کشور رنگی سیاسی می‌بخشند. آنها با ارتش سایبری و رباتیکی که دارند به هنرمندان فشار می‌آورند و بعضا موفق هم می‌شوند. مثلا جدیدا هنرمندان را مورد خطاب قرار می‌دهند که آقا یا خانم فلانی شما نمی‌خواهید نسبت به برگزاری جشنواره فیلم فجر واکنشی نشان دهید؟! و به این وسیله هنرمند را تحت فشار افکارعمومی جامعه داخلی و خارجی قرار می‌دهند. برخی هنرمندان هم حقیقتا نمی‌توانند چنین فشارهایی را تحمل کنند. به‌عنوان‌نمونه ببینید در همین چند ماه اخیر با مهران رجبی چه کردند!

بر فرض که جشنواره فیلم فجر یا تمام جشنواره‌های هنری برگزار نشود، چه عایدی نصیب مردم یا دشمنان می‌شود؟ افرادی که دم از تحریم و تعطیلی جشنواره‌ها می‌زنند تیشه به ریشه خودشان می‌زنند. کما این‌که اخیرا یکی از اعضای هیات انتخاب چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر هم با اشاره به گستردگی در تنوع فیلم‌های جشنواره امسال اعلام کرد: «امسال فیلم‌های تلخ و سیاه‌نما نداشتیم و اساسا خود فیلمسازان سراغ چنین ایده‌هایی نرفته بودند».

روزنامه جام جم