طرح مشکلات جامعه در برخی برنامههای تلویزیونی خوب است، ولی اگر طرح این مسائل به سمت پاسخگویی دقیق عاملان ایجاد آن برود و از آنها درخواست شود که برای حل مشکل، برنامه زمانی ارائه دهند خیلی بهتر است.
زمانی بود که برای اجرای برخی پروژههای شهری، روزشمار نصب میکردند که هر از چند گاهی مدتها بر یک عدد خاص ثابت میماند، ولی بالاخره تلاشی بود برای پاسخگو کردن مسئولان و آگاهیدادن به شهروندان درباره حق و حقوق آنها.
الان در تلویزیون برنامههای مختلفی داریم که طرح مسأله میکنند و گاهی مسئولی را روی آنتن میآورند تا پاسخگوی مشکل باشد و اغلب اوقات مسئولان نیز از حل مساله در آینده نزدیک سخن میگویند، ولی کم پیش میآید دقیقا بگویند تا چه زمانی مشکل حل میشود. اگر برنامههای تلویزیونی خودمان فضایی ایجاد کنند که مدیران دقیقا بیایند و درباره مشکلات توضیح دهند و دلیل آن را بگویند و برنامه زمانی برای حل آن را ارائه کنند، هم بر میزان مخاطبان تلـــویزیون افــــزوده میشــــود و هــــم در کلــــیت حل مشکل تاثیرگذار خواهد بود.
در سریالهای تلویزیونی هم میشود به چنین سوژههایی پرداخت، ولی در سریال فقط میشود طرح مسأله کرد و پیشنهاد داد برای حل مسأله و حتی با مسئولان شوخی کرد، اما نمیتوان آن پاسخگویی را که در برنامه گفتوگومحور هست در سریال ایجاد کرد. البته جنس سریال و نوع مخاطب آن با جنس برنامههای گفتوگومحور و نوع مخاطب آن تفاوت دارد و گاهی یک سریال بسیار بیشتر از یک برنامه مخاطب دارد و برعکس.
در کلیت امر و در بسیاری از محتواهای سرگرمکننده تلویزیون اگر سعی کنیم هرچه بیشتر به سمت تولید محتوا براساس دغدغههای مردم برویم و خواستههای آنها را ملاک تولید محتوا کنیم، بسیار بیشتر از زمانی که براساس سوژههای فاقد روزآمدی، سریال یا برنامه میسازیم، مخاطب خواهیم داشت.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد