گاهی وقتها حتی به آنها میگوییم گودزیلا. دهه هشتادیها و دههنودیهایی که با بنیادهای پیش از خود متفاوت هستند و این تفاوتها موجب شده که به آنها گودزیلا بگوییم. این تفاوت فقط مختص ایران نیست بلکه در سایر کشورهای دنیا هم تفاوتهای بین متولدین نسل جدید با نسلهای قدیمشان وجود دارد.
در دنیا متولدین سالهای میانه دهه۱۹۹۰ میلادی تا سالهای ابتدایی دهه۲۰۱۰ میلادی را «نسل Z (Generation Z)» مینامند و گاهی هم به اختصار به آنها «زومر» (zoomers) میگویند. پژوهشی که در دانشگاه آکسفورد انجام شده، نشان میدهد که هر چند زومرها اکنون در حاشیه بازار کار و اقتصاد هستند، اما تا سال ۲۰۳۰ میلادی، یکسوم نیروی کار جهان را تشکیل میدهند. جالبتر اینکه ثروت این نسل، از حدود ۴۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹، به حدود ۳٫۲ تریلیون دلار (معادل ۳۲۰۰ میلیارد دلار) در سال ۲۰۳۰ میلادی میرسد. در واقع، در طول یک دهه هفت برابر میشود. این یکی از سریعترین نرخهای تجمیع ثروت در میان نسلهاست.
مشابه همین دادههای آماری، در حوزه مصرف هم وجود دارد. پژوهش دانشگاه آکسفورد پیشبینی میکند که متولدین «نسل Z»، که در سال ۲۰۱۹ میلادی معادل ۴۶۷ میلیارد دلار کالا و خدمات مصرف میکردهاند، در سال ۲۰۳۰ میلادی سالانه حدود سه تریلیون دلار مصرف مستقیم خواهند داشت که معادل ۱۱ درصد از کل مصرف جهان است.
دادههای دیگری هم نشان میدهند متولدین «نسل Z»، دامنه توجه کمتر و تواناییهای کلامی پایینتری دارند و به همین دلیل، نمرات آنها در مدارس در مقایسه با نسلهای پیشین پایینتر است. ساموئل بارنت، تحلیلگر «بنیاد کارنگی برای صلح بینالملل» (Canegie Endowment for Intenational Peace) در مقالهای که چندی پیش در وبسایت این اندیشکده منتشر شد با اشاره به اینکه زومرها چگونه بر فضای سیاسی در آمریکا تاثیر میگذارند، مینویسد: «متولدین نسل Z [در آمریکا]هرگز در زیر سایه تهدید یک کشور رقیب زندگی نکردهاند و این آنها را واداشته که به جای اینکه به جنگ یا رقابت میان قدرتها فکر کنند، بیشتر در مورد گرم شدن کرهزمین یا حقوق بشر نگران باشند.»