ساعت از ۱۸ که میگذرد اندک اندک جمعیت به سمت تپههای برج میلاد به سمت پارکینگ شماره ۳ این مجموعه میرود و همه سراغ اجرای نمایش را میگیرند. در خنکای هوای پاییزی همه در انتظار اجرای نمایش هستند که جمعیت با صدای شلیک و گلوله روی صندلیهایشان میخکوب میشوند و به تماشای سینمایش ۴۱۰ مینشینند.
استقبال از آنچه که فکر میکردم بیشتر است و حالا همان جمعیت مشتاق با دیدن دکور این نمایش که روی تپههای برج میلاد چیده شده است، حسوحال روزهای جنگ را در مناطق جنوبی کشور میگیرند. دکوری متفاوت از نخلهای اهواز و آبادان روی تپههای برج میلاد و صدای شلیکهای متفاوتی که از دو جبهه جنگ عراق و ایران شنیده میشود. در بخش دیگری از دکور، آکواریومی تئاتری با ظرفیت ۱۰۰هزار لیتر آب دیده میشود که روایت فتح گردان غواصی لشکر۴۱ ثارا... به فرماندهی شهید سپبهد قاسم سلیمانی است و داستان بهگونهای پیش میرود که همچنان روایتکننده رشادتهای سردار شهید است و در نهایت نمایش با نشان دادن تصاویری از شهادت حاج قاسم سلیمانی و حضور مردمی گسترده در مراسم تشییع پیکر این سردار سپاه به پایان میرسد.
به گفته کوروش زارعی، کارگردان این نمایش، «سینمایش ۴۱۰ کار بزرگی است و گروهی که مستقیما درگیر اجرای کار هستند چیزی حدود ۲۰۰ نفر میشوند. حدود ۱۰۰ هنرور و بازیگر درگیر اجرا هستند و حجم دکور و اجرای سنگینی را در آن شاهد هستیم. ما شاهد انفجارهای متنوع و اتفاقهای میدانی جدی در نمایش هستیم». او همچنین درباره تفاوتهای ساختاری و محتوایی این اثر هم به این نکته اشاره کرد که «ما در سال ۱۴۰۱ با تحولی در حوزه فعالیتهای نمایشی مواجه هستیم. اتفاقات جدیدی از جانب دوستان ما در حوزه نمایش و در سطح ۳۱ استان کشور درحال برنامهریزی است. حوزه هنری در عرصه نمایشهای میدانی نیز ورود پیدا کرده و این اتفاقها خرق عادتی را در حوزه نمایشهای میدانی به همراه خواهد داشت.» از ویژگیهای دیگر این نمایش تعدد بازیگران است که هرکدام در نقش خود خوب درخشیدند. زارعی همچنین درباره هماهنگی میان این تعداد بازیگر و نحوه بازی گرفتن از آنها میگوید: «در این نمایش در حدود ۱۲۰ بازیگر درگیر هستند که همه تلاشمان این بود که با بازی متفاوت آنها، کلیشههای مطرح شده سالهای گذشته در تئاتر دفاعمقدس را از بین ببریم و سعی شد بازیها بهگونهای باشد که واقعا مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد.» ساعت از ۹ گذشته است و فوج فوج جمعیت به سمت درهای خروجی برج میلاد میروند، البته با یک تفاوت؛ اکثریت افراد حالا یا چشمانشان «تر» استو یا برخی از آنها در حال صحبت کردن درباره این نمایش متفاوت و نحوه اجرای آن و تلفیق هنر سینما و تئاتر هستند.
روزنامه جام جم