نقد و بررسی یک برنامه پر مخاطب در هم‌کلامی با مجری، استادان‌دانشگاه و کارشناسان‌رسانه

«شیوه»‌ای نو در احیای گفتگو

گفتگو با کیم سیون هو، بازیگر سریال «شبح را بگیر»

زندگی با رویاپردازی

استقبال تماشاگران تلویزیونی در ایران از مجموعه «شبح را بگیر» در شبکه پنج نشان داد که درام‌ها و اکشن‌های کره‌ای در ایران هم طرفداران زیادی دارند و صنعت تلویزیون کره‌جنوبی می‌داند آثار خود را چگونه تولید و خلق کند تا حتی بینندگان ایرانی هم از تماشای آن‌ها لذت ببرند.
کد خبر: ۱۳۸۴۵۹۹
نویسنده کیکاوس زیاری - گروه رسانه
موفقیت شبح را بگیر با حال‌وهوای معاصر خود، بعد از آن اتفاق می‌افتد که درام‌های تاریخی کره‌ای با آن صحنه‌پردازی‌های باشکوه و سخاوتمندانه و طراحی‌های لباس چشم‌نواز و سیاهی‌لشکر‌های بی‌شمار، توانستند توجه ایرانی‌ها را به آثار پرطمطراق و پرخرج کره‌ای جلب کنند. شبح را بگیر در زمان معاصر رخ می‌دهد و جامعه شهری کره‌جنوبی را به تصویر می‌کشد. سازندگان مجموعه برای تعریف داستان اکشن و هیجانی خود از عنصر کمدی هم بهره زیادی گرفته‌اند. این درحالی‌است که عنصر کمدی معمولا حتی در آثار اجتماعی، سیاسی و حتی دلهره‌آور سینمایی و تلویزیونی این کشور هم خودش را به رخ می‌کشد. کیم سون هو ۳۶ساله یکی از دو بازیگر اصلی مجموعه است که در قالب پلیسی ظاهر می‌شود که برای اجرای قانون و مقابله با خلافکاران، خیلی وقت‌ها راه افراط پیموده و قواعد کاری را زیر پا می‌گذارد. کیم از چهره‌های معروف و موفق این روز‌های رسانه تلویزیون کره است که شهرت بسیار زیادی در کشور‌های همسایه و منطقه هم دارد. البته برای ایرانی‌ها شاید تفکیک چهره بازیگران آسیای دور و نزدیک کار ساده‌ای نباشد، زیرا به چشم تماشاگران ایرانی اکثر آن‌ها شبیه به هم هستند!

کیم در چند گفتگو با رسانه‌های مختلف کره‌ای درباره بازیگر شدن، همبازی‌هایش در شبح را بگیر و آینده کاری خود حرف می‌زند. بااین‌حال، شاید تماشاگرانی که مشتاق تماشای قسمت‌های جدید شبح را بگیر هستند، اطلاعی از مشکلات روحی و روانی این بازیگر نداشته باشند. او بدون خجالت دراین‌باره صحبت می‌کند تا بتواند کمک‌حال جوانان و کسانی باشد که مشکلاتی شبیه او را تجربه می‌کنند.

به گفته او: «این اتفاقی است که ممکن است برای هرکسی رخ دهد. در دوران کودکی همراه مادرم به خرید رفته بودیم. وسط بازار ناگهان دزدی به مادرم حمله کرد و کیف‌دستی‌اش را ربود. بدنم یخ شده بود و هیچ واکنشی نمی‌توانستم انجام دهم. به‌شدت ترسیده بودم. این حادثه هیچ‌وقت از یادم نرفت و تا سال‌ها با من بود. ضربه روحی ناشی از این اتفاق، مرا گوشه‌گیر و منزوی کرد. تلاش‌های خانواده برای کمک به من نتیجه‌ای نداشت و از حضور در جمع و همراهی با آن و صحبت‌کردن گریزان بودم.

پیش خودم فکر می‌کردم هیچ‌وقت به حالت طبیعی بازنخواهم‌گشت و زندگی‌ام تا پایان عمر به همین صورت خواهد بود. با اصرار مادرم به کلاس و آکادمی بازیگری رفتم. چند تن از دوستانم هم در این کلاس‌ها بودند. معلمی داشتیم که خیلی روی من تمرکز داشت و صحبت‌های زیادی با من کرد. احساس می‌کردم حرف‌هایش مرا آرام می‌کند و ظاهر شدن در جلد دیگران کمک می‌کند تا از خودم بیرون بیایم و به چیز‌های دیگر فکر کنم. یک روز به من گفت: «فکر کنم تو بیشتر از این‌که مشکل بازیگری داشته باشی، مشکل متفاوت و دیگری داری.» با وجود این، تلاش کرد تا به من کمک کند و عقیده داشت بازیگری می‌تواند یاری کند تا بر این ضربه روحی و روانی فائق شوم. هیچ‌وقت این صحبتش از یادم نمی‌رود که گفت: «نمی‌دانم چطوری می‌خواهی ارتباطاتت را با اطرافیانت سازمان بدهی، اما زندگی‌کردن در پوست دیگران در دنیای بازیگری به تو یاد می‌دهد که بقیه هم با مشکلات زیادی رودررو هستند و تلاش دارند بر این مشکلات غلبه کنند. وقتی زندگی و تلاش آن‌ها را می‌بینی و تجربه و بعد بازی می‌کنی، به یک حس مشترک می‌رسی که باید با خودت روراست باشی و تو هم در حل مشکلاتت کوشش کنی.» این درس بزرگی در زندگی‌ام بود و خوشحالم که به سمت بازیگری رفتم تا کمک کند به حالت طبیعی و زندگی نرمال برگردم.»

پا گذاشتن در مسیر شهرت

کیم از سال ۲۰۱۸ و با مجموعه «تو مرا دیوانه می‌کنی» تبدیل به چهره‌ای سرشناس شد و بازی در شبح را بگیر نامش را در سطح وسیعی مطرح کرد. این بازیگر جوان از همبازی شدن با مون گیون یونگ، بازیگر حرفه‌ای کره بسیار خوشحال است و می‌گوید از او در طول فیلمبرداری مجموعه چیز‌های بسیار زیادی یاد گرفته است: «مهم‌ترین نکته در رابطه با مون صادق‌بودن و سختکوشی اوست. بدون این‌که حرفی بزند، رفتارش به بازیگر نقش مقابل به‌صورت عملی خیلی چیز‌ها یاد می‌دهد. هیچ‌وقت سر صحنه فیلمبرداری تلاش نداشت مثل یک معلم یا آدم بزرگ‌تر عمل کند و بخواهد بگوید که در حال یاددادن چیزی است. من هم به‌دقت به کار‌ها و نوع بازی‌اش نگاه می‌کردم تا متوجه شوم برای ایفای بهتر نقش چه کار‌هایی می‌توان انجام داد و از چه روش‌هایی استفاده کرد. حضور در شبح را بگیر یک کلاس درس عملی بسیار خوب برایم بود. من هشت سال سابقه کار در تئاتر داشتم و می‌خواستم از تجربیاتم در این رشته استفاده خوبی کنم. خیلی زود متوجه تفاوت‌های بازی در دو مدیوم تئاتر و تلویزیون شدم. تا زمان بازی در شبح را بگیر و طی دو سالی که با تلویزیون همکاری کردم، تلاش داشتم چیز‌های جدیدی بیاموزم و فکر نکنم حالا که جلوی دوربین هستم، بازیگر کاملی به حساب می‌آیم و دلیلی برای آموختن نیست.»

بازیگر ۳۶ساله تلویزیون که اکنون تعدادی مجموعه موفق را در کارنامه‌اش دارد، معتقد است تمرکز مهم‌ترین عامل برای موفقیت یک بازیگر است: «دیگران را نمی‌دانم، اما برای من تمرکز روی کار و فیلمنامه اساسی‌ترین موضوع در این حرفه است. کار و حرفه‌ام را سخت نمی‌گیرم، اما هربار جلوی دوربین ظاهر می‌شوم تلاشم این است که بهتر باشم و بازی بهتری ارائه دهم. در قلبم جز بازیگری چیز دیگری وجود ندارد. هربار برگی از فیلمنامه را به‌دست می‌گیرم، ضربان قلبم افزایش می‌یابد. ایده پولدارتر شدن یا کسب موفقیت بیشتر نیست که مرا مشتاق کار می‌کند. این را از والدینم آموخته‌ام. در ابتدای ورود به کار بازیگری به من گفتند این کار را برای پول یا شهرت نکن. به این فکر کن که در حال عملی‌کردن علاقه‌ات هستی. همه این‌ها در شرایطی بود که ما واقعا فقیر بودیم و زندگی‌ام با رویاپردازی می‌گذشت.»

نگاهی به آینده

کیم بعد از موفقیت کلان شبح را بگیر در دو مجموعه پربیننده دیگر به نام‌های «شروع تازه» و «شهر زادگاه چا چا چا» بازی کرد و درحال‌حاضر به‌دلیل سختگیری‌هایی که روی فیلمنامه‌های پیشنهادی دارد، قرارداد بازی در کار تازه‌ای را امضا نکرده است: «فیلمنامه پیشنهادی حتما باید حرفی برای گفتن داشته باشد و شخصیت تازه و متفاوتی از مرا جلوی دوربین به نمایش بگذارد. هم‌اکنون بازیگری برایم اهمیت بسیار بیشتری پیدا کرده و قصد ندارم در هر نوع کاری ظاهر شوم.»

روزنامه جام جم 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها