لطفا کتابفروشی را شعبه نکنید!

وحید مداح، ناشر و مدیر پخش کتابخون
راه انداختن یک کتابفروشی از تربیت بچه هم سخت‌تر است
تعطیلی کتابفروشی «اسم»، خبر بدی است. راه انداختن یک کتابفروشی گاهی از تربیت کردن بچه هم سخت‌تر است. آن همه کتاب و کالای فرهنگی را بخواهی به آنجا بکشی و مخاطب را تربیت کنی، خیلی کار سختی است. وقتی ناگهان مجبور به تعطیل کردن شوی، انگار که جان بچه‌ات را می‌گیرند. آن هم نه هر بچه‌ای، بچه‌ای که هم پربار بوده هم خلف، انگار در جوانی دارند خفه‌اش می‌کنند! ما هم خیلی ناراحت شدیم و باید یک کار جمعی انجام بدهیم گرچه با شناختی که از آقای سعید مکرمی (مدیر انتشارات و کتابفروشی اسم) دارم، می‌دانم تلاش زیادی برای حفظ آنجا کرده. اساسا بانک‌ها دارند به سمت بانکداری الکترونیک پیش می‌روند و برخی بانک‌ها به این سمت می‌روند که شعبه‌ها را جمع کنند و حالا بانک تجارت تازه دارد یک شعبه را افتتاح می‌کند! اصلا حالا که بانک می‌خواهد یک شعبه ویژه داشته باشد، شعبه قبلی را در اختیار این کتابفروشی قرار بدهد تا به کتابفروشی تبدیل شود. آنجا به لحاظ ساختار موقعیتی هم طوری نیست که مشتری جلب‌کن باشد، نه جای پارک دارد، نه شرکت‌های بزرگی آنجا هستند. حتی خود بچه‌های اسم هم به‌سختی توانستند مخاطب را به آنجا بکشانند. یکی از نکات اساسی این است که فروشگاه اسم، راسته پاخور انقلاب را گسترش داده. آخرین فروشگاه این راسته تا خیابان ابوریحان بوده که کتابفروشی اسم، این عرصه را تا خیابان فلسطین امتداد داده. 

محمد حقی، مدیر انتشارات کتابستان معرفت
بچه حزب‌اللهی‌ها همه مستأجرند!
در مورد کتابفروشی اسم، در واقع همه‌چیز قانونی است، یعنی یک صاحب ملکی بوده که ملکش را فروخته و بانک هم آمده و آن را خریده است؛ یعنی به لحاظ قانونی هیچ حرفی نمی‌توانیم بزنیم. ولی مشکل اصلی در حوزه فرهنگ این است که فعالی که 12ــ10سال می‌آید و کار خوب انجام می‌دهد، سازوکاری برای توانمند‌سازی او انجام نمی‌شود. حوزه فرهنگ در بسیاری از کشورهای دنیا یارانه‌محور است و در برخی کشورها متولی‌اش هم دولت است. از کشورهای حوزه اسکاندیناوی بگیرید تا فرانسه متولی اصلی فرهنگ، خود دولت است. یعنی می‌دانند اگر بخواهد فرهنگ جلو برود، دولت باید تمام‌قد پشتش بایستد و اگر نه کار پیش نمی‌رود. قصه این است که کسی آمده و توانمندی خود را ثابت کرده، باید سازوکاری طراحی بشود که بیاید در ملک خودش عملیاتش را ادامه بدهد و اگر نه آخرش همین است و در بحث مستأجری همیشه همین بوده است. بنده دو بار در فروشگاه‌داری مستأجری کرده‌ام. شما در مستأجری یکجا را می‌سازی و بعد صاحب ملک می‌گوید برو! دستت هم به هیچ جا بند نیست. بنده در قم یک ملک زیانده را راه‌اندازی کردم و مالک گفت نمی‌خواهم! من به‌عنوان کسی که تجربه مشترک با آقای سعید مکرمی دارم، دردش را می‌فهمم. مسأله این است که توانمند‌سازی فعال حوزه فرهنگی احتیاج جدی به حمایت دولت دارد. البته منظورم این نیست که دولت حمایت بی‌حساب کند. بچه حزب‌اللهی‌ها همه مستأجرند. بانک هم این موضوع را اقتصادی می‌بیند.

فاطمه سلیمانی ازندریانی، نویسنده
تا فرهنگ درست نشود اقتصاد هم درست نمی‌شود
کتابفروشی اسم یک محلی بود که هم بین مذهبی‌ها و هم بین غیرمذهبی‌ها طرفدار داشت. جایی بود که آدم‌ها را دور هم جمع کرده بود؛ فضای شاد و پرنشاطی داشت؛ کتاب‌فروش‌هایش کتاب را می‌شناختند، مرجع کتاب‌هایش غنی بود، اکسسوری‌های خوبی داشت، برای خودش یک شهر کتاب بود و کتاب‌فروش‌هایش خیلی خوب مخاطب را راهنمایی می‌کردند و در فضای مجازی هم خیلی خوب شناخته شده بودند. به نظر من اندکی از فضای اقتصاد دور شوید و به فضای فرهنگ نزدیک‌تر شوید تا فرهنگ درست نشود اقتصاد هم درست نمی‌شود.

جعفر کبریایی، فعال حوزه کتاب
چوب لای چرخ فرهنگ و هنر نگذارید
به نظر من این‌که یک مرکز فرهنگی تعطیل بشود چیزی جز حس ناامیدی به آدم منتقل نمی‌شود؛ بالاخره اسم یک مرکز فرهنگی بوده که در این مدت توانسته بود خدمات خوبی به جامعه فرهنگی ارائه کند.دوم این‌که اگر جای این مرکز فرهنگی باز یک مکان فرهنگی دیگر می‌نشست، امیدوار بودیم که فرهنگ ما مورد خدشه قرار نگرفته؛ این‌که یک بانک قرار است آنجا شعبه بزند برای ما پر از ناامیدی است. بانکی که زیانده است و بیشترین وام رو به کارکنان خودش داده است. به نظرم بدترین حالت ممکن همین است که ما از بانک‌ها توقع داریم در قالب مسئولیت اجتماعی‌شان به حوزه فرهنگ و هنر کمک کنند نه این‌که چوب لای چرخ فرهنگ و هنر بگذارند. من همین جا از مدیرعامل بانک تجارت می‌خواهم به این عرصه ورود بکنند و نگذارند یک مرکز فرهنگی که چشم و چراغ خیلی از فرهنگ‌دوستان است تعطیل بشود.

منبع:‌ ضمیمه قفسه روزنامه جام‌جم