ریشه‌‌های فرزندکشی چیست؟

این شرایط معمولا فرد را در حالت اضطراری قرار می‌دهد و تعادل روانی و رفتاری‌اش را به هم می‌زند تا جایی که فرد مورد نظر کنترلش را از دست می‌دهد. در این زمان است که او احساس عشق به فرزند را یا به طور کلی از دست می‌دهد یا به‌ صورت آنی فراموش می‌کند. این موارد حتی در حیوانات هم کمتر دیده می‌شود و فقط تعدادی از حیوانات خاص در شرایط نامساعد، فرزندان خود را می‌کشند و می‌خورند، اما در دیگر حیوانات حتی فداکاری‌های مادرانه هم دیده می‌شود. قتل‌های خانوادگی و جنایاتی که در آنها افراد همدیگر را می‌شناسند، ریشه درسوءتفاهمات و اختلافات گسترده و همچنین  ناتوانی افراد برای مدیریت بحران دارد، خشونت از «کلامی» شروع می‌شود و  در نهایت به جنایت منتهی می‌شود. سوءتفاهمات باعث ایجاد بی اعتمادی و سوءظن می‌شود و این گونه است که دو برادر یا والدین و فرزندان یا دو همسایه یا زن و شوهر به جایی می‌رسند که قدرت تحمل را نسبت به همدیگر ندارند و تنها در این حالت با توجه به شدت و حدت آن هر دو طرف با به‌زانو درآوردن طرف دیگر باعث ایجاد چنین جنایاتی می‌شوند.
گاه دیده می‌شود افراد در مواردی چنان عصبانی می‌شوند که به‌حالت جنون می‌رسند. این افراد اگر کنترل خشم خود را بلد نباشند و نتوانند به یک آرامش نسبی برسند، می‌توانند کارهای بسیار وحشتناکی مانند فرزندکشی انجام دهند. فرد عصبانی می‌شود و توقع دارد دیگران به حرف‌هایش گوش دهند. در این شرایط فرزندان ممکن است از دستورات پدر و مادر پیروی نکنند و همین موضوع باعث عصبانی‌تر شدن فرد و جنون وی می‌شود. برخی دیگر برای جلوگیری از تباهی کودک در آینده این کار را می‌کنند و این حالت از تاسف‌برانگیزترین حالات فرزندکشی است. فرد می‌ترسد طفل معصومش سختی و گرسنگی بکشد و با ناملایمات روزگار روبه‌رو شود، به همین دلیل زودتر فرزندش را می‌کشد تا آسیب نبیند. مصرف مواد مخدر یکی از اصلی‌ترین دلایل بی‌رحمی والدین به حساب می‌آید . شایع‌ترین روش‌های قتل و شکنجه مربوط به افرادی است که به دلیل مصرف مواد مخدر و قرص‌های توهم‌زا دچار حالت غیرطبیعی می‌شوند و به دلیل تحریک‌های ایجادشده نمی‌توانند با خشونت خود مبارزه کنند و عزیزان خود را می‌کشند. آنها حتی ممکن است فرزندان خود را به شکل حیواناتی ببینند و از آنها بترسند.
درباره تفاوت قتل توسط مادران و پدران باید گفت؛ مردان نسبت به زنان کنترل کمتری روی خشم خود دارند. زودتر عصبانی می‌شوند و واکنش‌های بیشتری نشان می‌دهند. البته به این دلیل نیست که مردان کمتر از زنان فرزندان خود را دوست دارند، اما می‌شود گفت شاید واکنش‌هایشان بیشتر باشد و حتی موارد فرزندکشی در مردان به خصوص مردان معتاد بیشتر دیده می‌شود. زنان از صبر و تحمل بیشتری برخوردارند و سیستم مقاومت آنها نسبت به واکنش‌های بیرونی قوی است. آنها دلسوزی بیشتری هم دارند و کمتر می‌توانند به فرزندان خود آسیب برسانند.
در بیشتر کشور‌ها پدران فرزندکش با یک فرد غریبه فرقی ندارد و همان مجازاتی را متحمل می‌شوند که درباره قاتلان دیگر اجرا می‌شود، اما در کشور‌های اسلامی چون در دین مبین اسلام آمده جان و مال فرزند متعلق به پدر است، پدران با کشتن فرزندان خود قصاص نمی‌شوند. نباید فقط از قانون انتظار برخورد و پیشگیری داشت. در جامعه‌ای که فقر و فساد و تبعیض وجود دارد، قانون در برخورد با خشونت موفق نمی‌شود. خشونت اصولاً ناشی از ضعف قانون نیست. واقعیت این است که خشونت‌های امروز در جامعه ما ناشی از مسائل اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی است. ساده‌لوحانه است که فکر کنیم مجازات، ابزار مناسبی برای جلوگیری و مبارزه با جرم است. مردم نیاز دارند که مشکلات اقتصادی‌شان رفع شود، آنها به احترام و آزادی و رفاه نیاز دارند.

منبع: ضمیمه تپش روزنامه جام‌جم