پارک ها جولانگاه سگ ها شده اند / قانون درباره سگ گردانی چه می گوید؟!

به گزارش جام جم آنلاین، سگ سیاه یک هیولاست، یک غول قلاده‌دار که صاحبش یک‌ور تسمه چرمی قلاده را محکم چسبیده تا به کسی حمله‌ور نشود. مردم، اما ترسیده‌اند، چند کودک در پارک جیغ می‌کشند و چند زن و مرد ترجیح می‌دهند صحنه را ترک کنند. این برشی از اتفاقاتی است که این روز‌ها در جامعه ما زیاد تکرار می‌شود؛ برشی از ماجرای دنباله‌دار سگ‌گردانی که سال‌هاست درباره عواقب و آسیب‌هایش حرف زده می‌شود، ولی همچنان روی دور تکرار و تکثیر می‌گردد.

مسلما کسی با سگ‌ها خصومت ندارد، ولی این‌که عده‌ای سگ‌ها را مثل جان‌شان عزیز می‌دارند و عزیز‌کرده‌های خود را در کوچه و خیابان می‌گردانند و مثل چند سال قبل که یکی از همین سگ‌ها، کودکی را زخمی کرد، می‌گویند که دیه‌اش را می‌دهیم، بخش بد و تلخ ماجراست.

این‌که پارک‌ها که محلی برای تفریح همگانی‌اند، این‌که محل آسایش و آرامش و تمدد اعصاب مردم‌اند به جولانگاه سگ‌های خانگی تبدیل می‌شوند، این‌که این جانوران موجب وحشت می‌شوند و امنیت خاطر مردم را به خطر می‌اندازند همه آن چیزی است که به آن نقد وارد است. این خطر‌ها مسبوق به سابقه است اگر یادمان نرفته باشد که یکی از همین سگ‌های خانگی مدتی قبل به یک زن باردار در اصفهان حمله کرد و در نتیجه، این بانو گرفتار زایمان زودرس و پرخطر شد و باز هم اگر یادمان باشد آن جوان ۲۰ ساله را به‌خاطر خواهیم آورد که برای دفاع از خواهر‌زاده‌اش مقابل یکی از همین سگ‌های قلاده‌دار، زیر ضربه‌های چنگ و دندان او کشته شد.

 

پدیده سگ‌گردانی در بسیاری از نقاط کشور دغدغه شده است، در همین تهران درندشت یا در شیراز که چند روز قبل یک عضو شورای شهر آن هشدار داد که سگ‌گردانی در این شهر از حالت طبیعی خارج شده و امنیت و آسایش خانواده‌ها را قربانی افرادی کرده که به نام آزادی، بر روح و روان مردم سوهان‌کشی می‌کنند.

داشتن حیوانات خانگی به شرط این‌که فقط در محیط خانه‌ها محدود باشند صرفا یک نوع حیوان‌آزاری است، چون جانوران از محیط طبیعی زندگی‌شان جدا و وارد فضای زندگی انسان‌ها می‌شوند که تناسبی با نیاز‌های آن‌ها ندارد. اما همین جانوران وقتی پا از خانه‌ها بیرون می‌گذارند دیگر فقط حیوان‌آزاری مطرح نیست بلکه پای تضییع حقوق عامه وسط کشیده می‌شود و این نکته‌ای است که محمدصالح جوکار، رئیس کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی مجلس شورای اسلامی بر آن تاکید دارد.

وی می‌گوید: سگ‌گردانی آثار و تبعات مختلفی برای جامعه دارد به‌طوری‌که علاوه بر خسارت‌های جبران‌ناپذیر مادی به افراد، آثار روحی و روانی نیز در پی دارد که وی نامش را پایمال شدن حقوق مردم می‌گذارد. اما اگر نگاهی به برخی آمار‌های موجود بیندازیم خدشه‌ای که سگ‌گردانی به سلامت مردم وارد می‌کند ملموس‌تر می‌شود.

آماری هست که می‌گوید روزانه به‌طور میانگین بیش از ۵۰۰ نفر در کشور توسط سگ‌های خانگی و حدود ۵۵نفر به‌وسیله سگ‌های ولگرد گزیده می‌شوند که معنی‌اش تحمیل حدود ۸۰۰ میلیون تومان به نظام درمانی کشور است.

از خرج‌هایی که بی‌دلیل روی دست نظام سلامت گذاشته می‌شود و از حدود ۱۰میلیون دلاری که سالانه برای واردات واکسن هاری به کشور هزینه می‌شود اگر بگذریم، از شکل‌گیری یک سبک زندگی خاص که سگ‌گردان‌ها آن را به‌وجود آورده و به توسعه و انتشارش کمک کرده‌اند به‌راحتی نمی‌توان گذشت.

غلامرضا قاسمی‌کبریا، کارشناس روابط انسانی و مدیریت رفتار، چرایی این غیر‌قابل‌گذشت بودن را البته بهتر توضیح می‌دهد. او در گفتگو با جام‌جم، ضمن این که سگ‌گردانی را سوغات نامرغوب فرهنگ غربی می‌داند، تاکید می‌کند که گرایش به سمت حیوانات، بُعد انسانی بشر را پایین می‌آورد، زیرا کم‌کم باعث قطع ارتباطات انسانی می‌شود.

غفور شیخی، جامعه‌شناس نیز نگهداری از حیوانات و نمایش دادن آن‌ها در انظارعمومی را مغایر فرهنگ اسلامی و ایرانی می‌داند و در گفتگو با ما آن را کپی‌برداری ناآگاهانه از فرهنگ غربی توصیف می‌کند. انتقاد او به این ماجرا از این بابت است که افراد برای پر کردن تنهایی‌های خود به جای تقویت روابط انسانی و تعامل با یکدیگر به موجوداتی متوسل می‌شوند که نمی‌توانند نقش‌های انسانی را ایفا کنند، اما به اجبار جا‌های خالی در زندگی برخی افراد را پر می‌کنند.

قانون، همچنان ساکت است

با این‌که پاییز ۱۴۰۰، اردشیر مطهری، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفته بود که پیگیر تصویب یک قانون جامع درخصوص نحوه نگهداری از حیوانات در محیط‌های عمومی هستیم و با این‌که مجید نصیرایی، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس تاکید کرده بود که آماده همکاری با کمیسیون‌های اجتماعی و بهداشت برای تهیه طرحی جامع درخصوص سگ‌گردانی هستیم، اما هنوز هیچ اتفاق ویژه‌ای در حوزه قانونگذاری رخ نداده است.

با این‌که مدتی طرح صیانت از حقوق عامه در مقابل حیوانات مضر و خطرناک، داغ شد، اما چون این طرح نیز به نتیجه نرسید محمدصالح جوکار، رئیس کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی مجلس تاکید دارد که در موضوع سگ‌گردانی نیازمند تصویب قانون و پر کردن خلأ‌های قانونی هستیم. سید‌محمد‌صالح هاشمی‌گلپایگانی، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر نیز که همین اعتقاد را دارد و پیگیر تصویب قوانین لازمه در مجلس است اخیرا در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار ورود دستگاه قضا به پدیده سگ‌گردانی شده است که همگی نشان می‌دهد در این‌باره مطالبه‌ای عمومی و جدی وجود‌دارد.

منبع: روزنامه جام جم