در 43 سال گذشته نزدیک به 50 انتخابات در کشور برگزار شده است

به گزارش جام جم آنلاین، گزیده بیانات حضرت آیت‌ الله خامنه‌ ای، رهبر انقلاب در مراسم سی‌وسومین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی (رحمةالله علیه) به شرح زیر است:

ـ امام خمینی (ره) روح جمهوری اسلامی است. اگر این روح از جمهوری اسلامی گرفته شود، نقشی بر دیوار باقی می‌ماند.

- نسل کنونی انقلاب، امام عزیز را به درستی نمی‌شناسند و عظمت او را نمی‌دانند؛ امام شخصیتی استثنایی به معنای واقعی کلمه بود.

- شناسایی امام برای نسل جوان از این جهت اهمیت دارد که به آنها کمک می‌کند برای اداره بهینه آینده کشور. امام فقط امام دیروز نیست، امام امروز و فردا هم هست.

- نسل جوان و هوشمند ما که قرار است مسئولیت ملی و انقلابی گام دوم این انقلاب را برعهده بگیرد و آینده کشور را اداره کند، احتیاج دارد که به یک نرم‌افزار واقعی برای اینکه راه انقلاب را به درستی طی کند.

- این نرم‌افزار که می‌تواند شتاب‌دهنده و تحول‌آفرین باشد، عبارت است از درس‌هایی که در گفتار و رفتار امام می‌توان یافت.

- اولین نکته در باره امام،‌ رهبری بزرگترین انقلاب تاریخ انقلاب‌هاست. از همه انقلاب‌ها معروف‌تر، انقلاب کبیر فرانسه در 1789 میلادی و بعد، انقلاب شوروی در 1917 است،‌ اما انقلاب اسلامی از این دو نیز بزرگ‌تر است و این دلایل گوناگونی دارد.

- این دو انقلاب (فرانسه و شوروی) با همراهی مردم پیروز شد، اما بعد از آن مردم هیچ‌کاره شدند و کنار زده شدند و نتوانستند در انقلابی که خودشان با تن و جان خودشان و با حضورشان در خیابان‌ها بوجود آورده بودند، در ادامه آن شرکتی داشته باشند؛ ‌در نتیجه، این دو انقلاب به سرعت از مسیر مردمی اولیه منحرف شد.

- انقلاب کبیر فرانسه بعد از حدود 12 ـ 13 سال، مجددا سلطنتی شد و ناپلئون سر کار آمد و 15 سال در راس قدرت بود و بعد همان خانواده‌ای که انقلاب فرانسه علیه آنها انجام شد، برگشتند و اداره این کشور را برعهده گرفتند. وقتی مردم در میدان نیستند، نتیجه می‌شود این!

- در انقلاب شوروی، به 12 سال هم نرسید و استالین و جانشینان او چنان استبدادی را اعمال کردند که سلطنت‌های قبل از آنها این استبداد را ندیدند و باز هم مردم هیچ‌کاره شدند!

- اما انقلاب اسلامی با حضور و جان مردم به پیروزی رسید، اما مردم کنار زده نشدند؛‌ کمتر از دو ماه بعد از پیروزی، رفراندوم سراسری مردمی برگزار شد و مردم نظام حکومت را انتخاب کردند.

- حدود یک سال بعد از پیروزی، اولین رئیس جمهور با رای مردم انتخاب شد و چندماه بعد هم اولین مجلس شورای اسلامی با انتخاب مردم شکل گرفت و تا امروز نزدیک به 50 انتخابات در کشور برگزار شده و مردم خودشان در میدان حضور دارند. امام (ره)، رهبر چنین انقلاب با عظمتی بود.

- معنویت در انقلاب، یکی دیگر از وجوه عظمت انقلاب ماست؛ در انقلاب‌های فرانسه و روسیه و دیگر انقلاب‌های کوچک قرون 19 و 20، معنویت که یکی از نیازهای اساسی وجود انسان است، مفقود بود و کسی به آن توجه نداشت،‌ اما انقلاب اسلامی به جنبه مادی و معنوی انسان توجه کرده است.

- امام (ره) رهبر نهضتی بود که به این انقلاب انجامید. در این تردیدی نیست که انقلاب را مردم به پیروزی رساندند و اگر آنها وارد میدان نمی‌شدند، انقلاب پیروز نمی‌شد، اما آن دست قدرتمندی که توانست این اقیانوس را به تلاطم دربیاورد و آن شخصیت پولادین و آن دل مطمئن و زبان ذوالفقارگونه که توانست میلیون‌ها انسان از اقشار مختلف را وارد میدان کند و در میدان نگه دارد و نومیدی را از آنها دور کند، او امام بزرگوار و خمینی عظیم بود.

- هیچ‌کس دیگری در این کشور قادر به این کار نبود؛ احدی قادر نبود این بار سنگین را به دوش بکشاند و منحصرا این کار امام بزرگوار بود.

- امام(ره) ‌در مقاطع مختلف، میدان مبارزه را مشخص می‌کرد و به مردم تعلیم می‌داد که میدان کجاست؛ در دوران نهضت یک جور، ‌در گرماگرم روزهای خونین پیروزی انقلاب جور دیگر.

ـ آن روزی که رژیم با کمک آمریکا دنبال حکومت نظامی در تهران بود تا در غیاب مردم ریشه کار را از بین ببرد، امام با الهام الهی ـ که خودشان بعدا این را گفتند ـ اعلام کردند که مردم به خیابان‌ها بیایند و این،‌ تعیین میدان مبارزه بود.

- در ماه‌ دوم انقلاب، میدان مبارزه عبارت بود از برگزاری رفراندوم و تعیین حکومت اسلامی؛‌ در مقطعی، مقابله با ضد انقلاب و ماجرای پاوه که دستور دادند همه به پاوه بروند.

- در مقابله با کودتای آمریکایی در پایگاه هوایی همدان، یک جور (میدان مبارزه را تعیین کردند).

- امام در بیانیه قبول قطعنامه نیز تکلیف مردم را برای بعد از آن و بعد از رفتن خودش شرح داده است. بیانیه‌های مهم سال آخر عمر امام، همگی نشان دادن میدان مبارزه برای دوران بعد از خودش بوده است.

- امام از جهت خصوصیات شخصی، انسان ممتازی بود و این خصوصیات در کمتر شخصیتی ممکن بود به وجود بیاید و من کسی را در تاریخ سراغ ندارم که همه این خصوصیات را با هم داشته باشد.

- امام اولاً به معنای واقعی کلمه پاک و پرهیزکار بود؛ ثانیا، اهل معنویات و حالات عرفانی بود. اما اهل لطافت روحی بود و کتاب‌های عرفانی مانند شرح دعای سحر را در اوایل جوانی نوشته بود.

- امام بین حماسه و عرفان جمع کرده بود؛ ‌هم حماسه‌ساز بود و هم اهل معنویت و عرفان.

- امام هرگز مأیوس نمی‌شد و به معنای واقعی کلمه اهل صداقت بود؛ هم با خدا صادق بود و هم با مردم صادق و به وعده خود پایبند بود.

- امام بسیار منظم و وقت‌شناس بود، اهل توکل به معنای واقعی بود و به وعده خداوند اطمینان داشت.

- زیربنای مکتب امام (ره)، «قیام لِلّه» بود و این نوع قیام، ریشه قرآنی مستحکمی دارد. این قیام در هر دوره‌ای ممکن است به شیوه‌ای باشد و همیشه یکجور نیست، اما هدف آن همیشه اقامه حق و عدل و قسط است و نیز ترویج معنویت.

- امام، مبارز بود و این به معنای حضور دائمی در میدان «قیام لله» و اقامه حق و عدل بوده است؛ این هدف در زیر سقف نکبت‌بار حکومت پهلوی و هر حکومت وابسته دیگری ممکن نبود و لذا امام به دنبال این بود که این سقف نکبت‌بار را از سر این ملت بردارد و میدان را برای حرکت و پیشرفت آنها فراهم کند.
- امام، صراحت و زبان گویا داشت و با مردم سخن می‌گفت و برای آنها «تبیین» می‌کرد.

- یکی از خصوصیات مهم امام، اعتماد به مردم از روز اول بود؛ بودند کسانی که دلشان می‌خواست مبارزه کنند، اما می‌گفتند مردم به دنبال ما نمی‌آیند،‌ اما امام در همان سال 41 گفتند که اگر به مردم بگوییم، مردم این بیابان را پر خواهند کرد. امام قدر مجاهدت مردم را می‌دانست و دل‌ها را گرم نگه می‌داشت و نمی‌گذاشت مایوس شوند.

- در دوران ایجاد جمهوری اسلامی، نقشه راه امام این بود که طرح جدید را از گذشته منحط کشور به کلی جدا کند؛ به این صورت که طرح پیشنهادی برای اداره کشور در ذیل فرهنگ و تمدن و قاموس غربی قرار نگیرد و ذیل آنچه در غرب به آن «جمهوری» یا «مردم‌سالاری» می‌گویند، قرار نگیرد.

- به‌همین خاطر، امام جمهوری اسلامی را از دو مکتب رایج آن روز یعنی لیبرال دموکراسی سرمایه‌محور و کمونیسم دیکتاتوری‌محور جدا کرد و الگوی تازه‌ای را برای نظام جمهوری اسلامی مطرح کردند.

- در الگوی امام، ‌دوگانه‌هایی با هم هماهنگ و هم‌ساز شدند که قبل از آن سعی می‌شد متضاد باشند؛‌ هم معنویت دینی و هم رأی مردم را در کنار هم قرار داد. اجرای احکام الهی در کنار رعایت مصلحت‌های عمومی، از دیگر موارد بوده است.

- رعایت حال ضعفا و اصرار بر عدالت اقتصادی، در کنار تولید ثروت از دیگر دوگانه‌های هماهنگ و هم‌ساز بود. نفی ظلم و ظلم‌پذیری نیز از دیگر موارد بود. ما نه به کسی ظلم می‌کنیم و نه از کسی ظلم می‌پذیریم.

- هم دانش و اقتصاد کشور را تقویت می‌کنیم و هم دفاع کشور و امنیت آن را تقویت می‌کنیم. هم انسجام و وحدت ملی باید رعایت شود و هم تنوع آراء و گرایش‌های گوناگون.

- هم تقوی و طهارت مسئولان لازم است و هم کارشناسی و کاربلدی آنها. تخصص و تعهد در کنار هم!