به گزارش جام جم آنلاین، دیابت در تمام اشکال آن شایعترین بیماری در بین تمام گروههای سنی است، اما به نظر میرسد خبرهای خوبی برای بیماران وجود دارد.
درمان جدید با استفاده از سلول های بنیادی که انسولین تولید میکنند، متخصصان را شگفت زده کرده است. بر اساس گزارشهای جدید، به نظر میرسد که این شیوه درمانی به پزشکان امیدی برای درمان بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ را داده است.
گزارشها از مورد بیماری به نام برایان شلتون خبر میدهند که زندگی او محکوم به دیابت نوع ۱ است. هنگامی که سطح قند خون او کاهش مییابد، بدون هشدار از هوش میرود.
در یکی از اتفاقاتی که برای او افتاده، هنگام تحویل نامه درب منزل مشتری از هوش رفت که به دنبال آن، صاحبکار او به او دستور داد تا پس از بیست و پنج سال حضور در خدمات پستی در سن ۵۷ سالگی بازنشسته شود.
در نتیجه، همسر سابقش، سیندی شلتون، او را به خانه اش در ایلیریا، اوهایو، ایالات متحده آمریکا برد.
او میگوید: «میترسیدم او را تمام روز تنها بگذارم.
اوایل امسال، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای شرکت در کارآزمایی بالینی که توسط Vertex Pharmaceuticals انجام شد، دعوت شدند.
این شرکت در حال آزمایش درمانی بود که طی دههها توسط دانشمندی ساخته شده بود که قول داده بود پس از ابتلای پسر و دختر نوجوانش به این بیماری ویرانگر، درمانی پیدا کند.
شلتون اولین بیمار بود. در ۲۹ ژوئن، او تزریقی از سلول های رشد یافته از سلول های بنیادی دریافت کرد. اما مانند سلول های انسولین ساز لوزالمعده که بدنش فاقد آنهاست.
طبق گزارشی در نیویورک تایمز، اکنون بدن او به طور خودکار سطح انسولین و قند خون خود را کنترل میکند.
شلتون که اکنون ۶۴ سال دارد، ممکن است اولین فردی باشد که با درمان جدید از این بیماری بهبود مییابد. او گفت: «این یک زندگی کاملاً جدید است. به نظر یک معجزه است.»
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد