جایگاه قدیمی برنامه‌ های سحر

چراكه قبل‌تر، سحرها معمولا تنها یكی دو شبكه برنامه داشتند که همه پای آن می‌نشستند. با این‌حال به قبل از این جریان كه مراجعه می‌كنیم، رادیو جزو ملزومات همیشگی بود كه در حدود ۵۰ سال گذشته سر سفره‌‌ های سحری‌ حضور داشت.

می‌توان گفت از لحظه‌ای كه مادر خانه بلند می‌شد تا سفره را آماده و بقیه را بیدار كند، رادیو اولین چیزی بود كه آن را روشن می‌كردند و حتی خیلی‌ از اعضای خانواده با صدای رادیو بیدار می‌شدند.

از همین رو، رسانه چه هنگام سحر و چه هنگام افطار هم حضور نوستالوژیك دارد و هم وجود و حضور آن، در همه مقاطع به شكل پررنگی مطرح بوده است.

از اینجا به بعد به عوامل و برنامه‌ سازان برمی‌گردد كه چقدر آنچه كه برای پخش تدارك می‌بینند، در راستای همان فضا و كسی است كه با حال خوبش سحری را آماده و اعضای خانواده را بیدار می‌كند.

خود این اتفاق یك معنویت است كه باید به آن توجه شود. همان‌طور كه می‌بینید، در بقیه روزهای سال این نگاه معنوی كمتر است، اما وقتی ماه رمضان می‌شود، غذایی كه درست می‌كنند و پذیرایی‌هایی كه اتفاق می‌افتد، همه رنگ و لعاب خدایی دارند.

حال اگر كسی كه مخاطبانی دارد و عده‌ای برنامه‌اش را می‌شناسند، باور، اعتقادات، جنس نگاه و انجام وظیفه‌اش مثل همان مادری كه خودش را موظف می‌كند، باشد و در راستای رشد و تعالی جامعه باشد، كاری كرده كارستان. البته این‌كه چقدر توانسته‌ایم در این مسیر حركت كنیم؟ سوالی است که باید شنوندگان و بینندگان بگویند.

اما در مورد حال‌و‌هوای این برنامه‌ها و فاكتورهایی كه باید در آنها در نظر گرفته شود، بگذارید این طور بگویم ضرب‌المثلی است كه می‌گوید یك ده آباد به از صد شهر خراب است.

زمانی كه همه، چه در سحر چه در افطار و چه در سریال‌سازی، از هم كپی می‌كنند؛ دیگر آن ابداع و این‌كه هركسی مخاطبانش را جلب كند، تاحدی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.

مخاطب برنامه سحر با تمام برنامه‌ها فرق می‌كند، چراكه تمام برنامه‌هایی كه در طول روز و شب پخش می‌شود، مخاطبان خودشان را به همراه بینندگان گذری هم دارند، اما برنامه سحر مخاطبانش گروه گروه بیدار می‌شوند.

برخی گذری‌اند، برخی زمان كمی دارند و عده‌ای هم پای ثابت برنامه هستند. از همین رو باید برنامه‌ هایی با بخش‌های زیر پنج دقیقه‌ای تدارك دیده شود و نمی‌توانید برنامه‌های طولانی را برای سحر درنظر بگیرید.

مثلا جای سخنرانی‌هایی كه زمان زیادی دارد، در سحر نیست و در آن زمان همه دل‌شان می‌خواهد آوا، مناجات و دعایی را با لحن دلنشینی كه مناسب آن ساعت است، بشنوند و اگر اصول روانشناسی را در این فضا لحاظ كنیم، شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود.

حسن سلطانی - مجری و كارشناس / روزنامه جام جم