خاطره‌ بازی در «14 اینچ»

این برنامه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی فرزام محبی و اجرای امین زندگانی جمعه‌شب‌ها روی آنتن شبکه ‌آی‌فیلم می‌رود و در این مدت توانسته نظر مخاطبان بسیاری را به خود جلب کند.

در این برنامه زندگانی با مهمانانش که اغلب بازیگران و گاهی کارگردان و تهیه‌کننده سریال‌های خاطره‌انگیز هستند، گفت‌و‌گو کرده و شنونده خاطرات آنها سر فیلمبرداری می‌شود.

14 اینچ بخش دیگری هم دارد که در آن میثم درویشان‌ پور استندآپ اجرا کرده و با برخی از کاراکترها و سریال‌ها شوخی می‌کند.

یکی دیگر از نکات جالب این برنامه تیتراژ آن است که تلفیقی از تیتراژهای سریال‌ها و برنامه‌های خاطره‌ساز گذشته‌است که توسط آیدین توسلی اجرا می‌شود.

اگر تا به امروز موفق به تماشای این برنامه نشده‌اید، می‌توانید گفت‌و‌گوی ما با تهیه‌کننده، کارگردان و مجری برنامه را بخوانید و جمعه‌ها ساعت 23 به تماشای آن بنشینید.

تجدید خاطره با هنرمندان

امین زندگانی که این اواخر اجرای برنامه «قرنطینه» شبکه پنج را برعهده دارد، مجری و به نوعی میزبان مهمان‌های این برنامه است.

وی درباره ویژگی‌های اجرای این برنامه به جام‌جم می‌گوید:

در گفت‌و‌گویی که پیش از این با هم داشتیم گفتید که اجرا هم مثل بازیگری برایتان مهم است و نسبت به پیشنهادها سختگیر هستید. بنابراین 14 اینچ چه ویژگی‌هایی داشت که شما را ترغیب به حضور در این برنامه کرد؟

در واقع برنامه 14 اینچ یک برنامه تخصصی است و کاملا و به طور مستقیم به کار من مربوط می‌شود و چیزی جدا از حیطه فعالیت من نیست. ضمنا مهمان‌هایی که وارد برنامه شدند، اغلب دوستان و در کل همکاران من هستند. بنابراین همان اتفاقی که در «قرنطینه» برای من افتاد و من گپ خودمانی و دوستانه با همکارانم داشتم، در این برنامه هم دارم. زمانی که اجرای این برنامه به من پیشنهاد شد و با تهیه‌کننده که کارگردان برنامه هم هست گفت‌و‌گو کردیم، به این نتیجه رسیدیم که قرار نیست نقدی به سریال‌ها و تلویزیون داشته باشیم و فقط قرار است تجدید خاطره با هنرمندانی باشد که در دهه‌های گذشته سریال کار کردند و آن سریال‌ها مورد توجه مردم قرار گرفتند و حتی در بازپخش‌ها هم پرمخاطب بودند.

با توجه به نوستالژی‌ای که این برنامه دارد، چقدر برای خودتان خاطره‌انگیز است؟ سریال‌های خودتان هم در این برنامه مورد بررسی قرار گرفته‌است؟

هنوز به سریال‌هایی که من بازی کرده‌ام نرسیده‌ایم. شاید در فصل بعد این اتفاق بیفتد. اما به هر حال برای خودم هم خاطره‌انگیز بود.

قرار گرفتن در چنین فضا و دکوری که برنامه دارد، چقدر برای خودتان جذاب بود؟

به هر حال هم برای من و هم برای مهمان‌هایی که وارد این قاب تلویزیون می‌شدند، جذاب بود. البته فکر می‌کنم تنها ایرادی که در این دکور وجود دارد این است که هیچ میزی بین من و مهمان‌ها نیست و از این نظر هویت گفت‌و‌گو را کم کرده.

شاید اگر این اتفاق می‌افتاد فضا یک مقدار گرمتر و صمیمی‌تر می‌شد. چون عادت داریم دور یک میز جمع شویم و با هم گپ بزنیم که این میز در این دکور وجود ندارد.

معمولا چطور مهمان‌ها را مجاب می‌کنید به این‌که درباره خاطراتی حرف بزنند که تا به حال در هیچ گفت‌و‌گویی صحبت نکرده‌اند؟

البته ما نمی‌دانیم در طول سال‌ها چه حرف‌هایی زده و چه خاطراتی بیان شده که از آنها بخواهیم آنچه را که تا به حال بازگو نکرده‌اند در این برنامه تعریف کنند. اما به هر حال مخاطب این برنامه شاید به نسبت گذشته تغییر کرده باشد و نسل‌های جدیدتری هم به تماشای این برنامه بنشینند که تا به حال این نکات را از این افراد نشنیده باشند.

چطور شد خواننده تیتراژ پایانی برنامه شدید؟

توفیق اجباری بود (می‌خندد). البته پیشنهاد تهیه‌کننده بود. من با وجود این‌که از یک خانواده موسیقی هستم اما خیلی تمایل به ورود به حوزه موسیقی ندارم. البته چند بار این اتفاق افتاد. به عنوان مثال دهه 70 با گروه سون کار کردم و در فیلم «پیشونی سفید» هم به پیشنهاد آقای هاشمی چند قطعه را خواندم و اجرا کردم. می‌توانم بگویم این قطعه موسیقی در عرض یکی دو ساعت آماده شد و فقط به نوعی خاطره‌سازی بود.

تداعی خاطرات گذشته برای مخاطبان

فرزام محبی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی این برنامه را برعهده دارد. وی در گفت‌و‌گو با جام‌جم در‌خصوص نحوه شکل‌گیری برنامه و ویژگی‌های آن نکاتی را بیان کرد:

چطور شد به فکر ساخت چنین برنامه‌ای برای شبکه آی‌ فیلم افتادید؟

زمانی که شبکه ‌آی‌ فیلم افتتاح شد تا به امروز برنامه‌ای با این شکل و فرمت و با این زمان 50 دقیقه‌ای نداشت، چون معمولا برنامه‌هایی که در این شبکه تولید می‌شد بیشتر از 20 دقیقه نبود. از آنجا که ماموریت این شبکه در زمینه فیلم و سریال است، طی صحبت‌هایی که با مدیر شبکه داشتیم به این نتیجه رسیدیم طرحی ارائه کنیم مبنی بر این‌که با سریال‌هایی که در گذشته ساخته و پخش شدند و پرمخاطب هم بودند خاطره‌بازی کنیم؛ ضمن این‌که از این برنامه‌ها و سریال‌ها به نوعی تقدیر کنیم. بنابراین یک‌سری از مهمان‌ها افرادی بودند که مدت‌هاست در هیچ کاری بازی نکرده‌اند، مثل آقای عنایت‌ا... بخشی یا آقای جهانبخش سلطانی و... .

در کنار پیشکسوت‌ها و خاطره‌سازها، مهمانان جوان هم داشتید. يادم هست در یکی از برنامه‌ها بازیگران سریال «لیسانسه‌ها» را دعوت کرده بودید؟

بله چون ما سراغ دهه خاصی نرفتیم؛ یعنی هم از سریال‌های دهه 60 مهمان داشتیم مثل سریال «آینه» و هم سریال‌های دهه 90 مثل سریال «نفس‌گرم» یا «لیسانسه‌ها»؛ بنابراین سراغ سریال‌های پرمخاطب رفتیم.

یعنی معیار شما از انتخاب سریال‌ها، پرمخاطب بودن‌شان بود؟

بله سریال‌هایی که مردم بیشتر دوست داشتند و ما طبق آمار سراغ آنها رفتیم. ما در این برنامه میزبان 60 مهمان از کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگر بودیم.

برنامه در چند قسمت طراحی شده و تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و این‌که آیا به تولید فصل دوم آن هم فکر کرده‌اید؟

ما در فصل اول 26 قسمت تولید کردیم و روند ضبط‌مان چیزی حدود سه ماه به‌طول انجامید و از اسفند سال گذشته پخش آن آغاز شد و حدود 18- 17 قسمت از برنامه هنوز پخش نشده‌است. درباره فصل دوم هم صحبت‌هایی شده اما هنوز چیزی به قطعیت نرسیده‌است، چون فکر می‌کنم با توجه به رسالتی که این شبکه دارد، 14 اینچ قابلیت تولید در فصل‌های بعدی را هم دارد.

فکر می‌کنم یکی از نکات مهم این برنامه این است که فضایی برای نقد نیست و فقط یادآوری خاطرات است؟

بله ناگفته‌های آن افراد و سریال‌ها محتوای برنامه را شکل می‌دهد و فضایی برای نقد و بررسی سریال‌ها نیست و به نوعی فقط خاطره‌بازی است.

می‌توان گفت تفاوت برنامه شما با «چهل‌ تیکه» شبکه نسیم همین است؟

بله اتفاقا این شائبه وجود داشت که ما در این برنامه با چهل‌ تیکه موازی‌کاری می‌کنیم. در صورتی که ما در این برنامه سراغ اشخاص نرفتیم و محوریت برنامه افراد نیستند بلکه سریال‌ها هستند. اما چهل‌تیکه شخصیت‌محور است و محوریت برنامه اصولا مهمانی است که دعوت می‌شود و درباره کارهایی که بازی کرده خاطره بازی می‌کنند. ضمن این‌که شبکه آی‌فیلم برای معاونت برون مرزی است و شبکه نسیم برای معاونت سیماست. بنابراین در عمل موازی کاری نمی‌کنیم. نکته دیگر این‌که سعی کردیم در انتخاب مهمان‌ها هم وسواس داشته‌باشیم.

از چه نظر؟

سعی کردیم مهمان‌هایمان اغلب بازیگران نقش‌های اصلی آن سریال باشند.

به خاطر کرونا با مشکلی در این زمینه مواجه نشدید؟

به هر حال کار سختی بود. چون برخی از مهمان‌هایمان ساکن تهران نبودند و به سختی هماهنگی‌ها انجام شد و به ما لطف کردند و آمدند. با این‌که به شدت پروتکل‌ها را رعایت می‌کردیم اما به هر حال بعضی از مهمان‌ها افراد مسن‌تری بودند که تمایل نداشتند وارد یک برنامه تلویزیونی شوند.

افرادی که به برنامه دعوت می‌شدند چقدر استقبال می‌کردند. به خصوص ورود به دکور جالب و متفاوتی که برنامه دارد؟

14 اینچ یک برنامه جدید است و خیلی‌ها با برنامه آشنایی نداشتند. با این حال مخاطبان و هنرمندان شبکه ‌آی‌فیلم را دوست دارند. به همین خاطر خوشبختانه هنرمندان با شناختی که از این شبکه دارند می‌دانند که ‌آی‌فیلم همراهشان است و از پیشنهاد ما هم استقبال می‌کردند. به خصوص وقتی وارد برنامه می‌شدند و دکور برایشان جالب بود. این‌که وارد فضای یک تلویزیون می‌شدند که آقای پیمان قانع زحمت این دکور را کشیده.

با توجه به قسمت‌های پخش شده محتوای برنامه جذاب و دیدنی هست. چه نیازی به حضور کمدین و اجرای استندآپ در بخشی از برنامه بود؟

بخش استنداپ ما شوخی با آن سریالی است که در همان برنامه میزبان بازیگرانش هستیم. بنابراین فکر کردیم می‌توانیم یک سری از نقدها را به زبان شوخی و در قالب استنداپ بیان کنیم. البته همه برنامه‌ها این بخش را ندارد و فقط با برخی سریال‌ها شوخی کرده‌ایم. به عنوان مثال با سریال‌های دینی و مذهبی که نمی‌توان شوخی کرد. اما شوخی با برخی سریال‌ها جالب بود که میثم درویشان پور زحمت این بخش را کشید.

چقدر این برنامه در همین چند قسمت توانسته مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد و بیشتر با کدام بخش ارتباط برقرار کرده‌اند؟ استندآپ یا بخش گفت‌وگو؟

تقریبا در یک سطح بوده و هر دو بخش مخاطب خودش را داشته اما در بخش گفت‌وگو با مهمان و بخش خاطره‌بازی به این خاطر که بخش‌هایی از آن سریال پخش می‌شود و یا بازیگران خاطره‌گویی می‌کنند بیشتر مورد توجه مردم قرار گرفته‌است. بنابراین پیام‌های مثبتی از جانب مخاطبان داشتیم و می‌گویند با برنامه تجدید خاطرات کردیم.

با توجه به صحبت‌های شما فکر می‌کنم بیشتر مخاطبان برنامه تان افراد میانسال هستند که با آن سریال‌ها و خاطرات دهه‌های گذشته خاطره دارند؟

ما هم سعی کردیم از سریال‌های روز استفاده کنیم و هم سریال‌های قدیمی. چون مخاطب این شبکه عامه مردم هستند. بنابراین معیارمان را مخاطب گذاشتیم و این‌که چه سریال‌هایی را دوست داشته‌است.

به خاطر دکور برنامه اسم آن را 14 اینچ گذاشتید؟

بله با توجه به دکوری که برنامه ما دارد و حس نوستالژی‌ای که با تلویزیون 14 اینچ قدیمی سیاه وسفید داریم و این‌که مهمان‌ها و مجری داخل یک تلویزیون 14 اینچ می‌نشینند، به این نتیجه رسیدیم که این عنوان برای برنامه مناسب‌تر است.

آقای زندگانی را بر چه اساسی انتخاب کردید؟ گزینه‌های دیگری هم برای اجرا داشتید؟

ما به دنبال فردی بودیم که هم بازیگر بوده و هم توانایی اجرا داشته باشد که آقای زندگانی هر دو تجربه را داشت. از طرفی آقای زندگانی سواد بالایی در حوزه رسانه دارد و مدیوم تلویزیون را به خوبی می‌شناسد و اساسا خودش را بچه تلویزیون می‌داند. کلام و لحن مناسبی هم برای اجرای این برنامه داشت. اتفاقا گزینه‌های بسیاری داشتیم که خوشحالم با ایشان همکاری کردیم.

زینب علیپور طهرانی - رسانه / روزنامه جام جم