راه حلی برای کاهش زمان پرواز بین شهری؛ طراحی هواپیمای هیبرید+عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از زومیت، از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۸، شرکت فرانسوی مابوسین به‌واسطه‌ی تولید هواپیمای سبک اسپرت شناخته می‌شد. نام این شرکت اکنون به‌وسیله یک استارتاپ فرانسوی احیا شده و طبق برنامه، قرار است به تولید هواپیماهایی با قابلیت پرواز کوتاه برد (STOL) بپردازد.
امروزه عبارت هواپیمای عمود پرواز (VTOL) که انتخاب مناسبی برای تاکسی‌های پرنده به شمار می‎آید، برای بسیاری افراد آشنا است. به دلیل توانایی پرواز و فرود مشابه هلی‌کوپتر، این وسایل نقلیه توانایی حمل مسافر در محیط‌های شهری با استفاده از مکان‌هایی مانند بام برج‌های تجاری دارا هستند و به محض دستیابی به ارتفاع پرواز مناسب، امکان تغییر به یک هواپیمای معمولی با سرعت و بهره‌وری بالا دارند. یکی از چالش‌های پیش رو جهت توسعه هواپیمای عمود پرواز عملیاتی در این حقیقت نهفته است که این وسایل پرنده نیاز به تولید مقدار زیادی نیروی بالابر در زمان شروع پرواز (صعود به‌صورت عمودی) دارند که به نوبه خود نیاز به مقدار زیادی انرژی خواهد داشت. این چالش فرصتی جهت استفاده از هواپیماهای مرسوم با توانایی پرواز و فرود در مسافت های کم فراهم می‌کند. این هواپیماها امکان پرواز و فرود به‌صورت عمودی ندارند؛ اما نیاز به باند پرواز کوتاه‌تری نسبت به هواپیماهای معمولی خواهند داشت. این بدان معنی است که این هواپیماها امکان پرواز و فرود در فرودگاه‌های کوچک در مراکز شهر موسوم به فرودگاه جیبی دارند؛ بنابراین در زمان مسافران بین شهری صرفه‌جویی می‌شود و دردسر رفت و برگشت از فرودگاه‌های حومه شهر از بین خواهد رفت.

 

شرکت هواپیمایی مابوسین ‌اکنون در حال کار روی دو مدل از چنین هواپیماهایی است. اولین نمونه با همکاری دانشگاه صنعتی بلفورت-مونتبلیارد و سایر شرکای صنعتی با نام Alérion M1h با ظرفیت دو سرنشین طراحی شده است. این هواپیما در زمان برخاستن و فرود از یک موتور الکتریکی استفاده خواهد کرد که باعث ایجاد سروصدای کمتر در فرودگاه‌های کوچک می‌شود و در زمان افزایش سرعت به یک موتور احتراق درونی سوئیچ خواهد کرد. این مجموعه پیشرانه درکنار استفاده از مواد ترکیبی طبیعی سبک‌وزن، محدوده قابل دستیابی چند صد کیلومتری و سرعت گشت‌زنی ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت (۱۵۵ مایل بر ساعت) برای این پرنده به ارمغان خواهد آورد. در ادامه نیروی مورد نیاز تنها با یک پیل سوختی هیدروژنی تأمین خواهد شد.
هواپیمای دوم با نام Alcyon M3c و ظرفیت ۵ سرنشین، امکان دستیابی به فواصل تا ۱۵۰۰ کیلومتر (۹۳۲ مایل) با سرعت پرواز ۳۷۰ کیلومتر بر ساعت (۲۳۰ مایل بر ساعت) ارائه می‌کند. مشابه مدل M1h، این پرنده پرواز را با یک پیشرانه هیبرید شروع و سپس به یک منبع تأمین نیروی هیدروژنی سوئیچ خواهد کرد. پروانه‌های دوگانه انتهای هر بال با هدف بازیابی انرژی حرکت گردابی نوک بال به کار گرفته شده‌اند.

 

یکی از نمایندگان شرکت، کارایی هر دو مدل هواپیمای با برد کوتاه این شرکت را نتیجه طراحی پیچیده ساختار بال و اجزای تولیدکننده نیروی بالابر قوی (به‌عنوان مثال درگاه ها و فلپ‌ها) در ترکیب با وزن ساختاری پایین آن‌ها دانست. درنتیجه هر دو مدل باید سرعت استال بسیار پایینی داشته باشند. سرعت استال یکی از پارامترهای مهم هر هواپیما است. استال، حداقل سرعتی است که یک هواپیما توانایی پرواز با آن دارد. چنانچه سرعت هواپیما از این حد کمتر شود منجر به سقوط آن می‌شود؛ بنابراین سرعت استال پایین یک مزیت بزرگ است.
مطابق برنامه‌ریزی انجام‌شده، مدل هیبرید Alérion M1h اولین پرواز خود را در سال ۲۰۲۲ انجام خواهد داد و عرضه تجاری گسترده این مدل (و اولین پرواز نسخه هیدروژنی) در سال ۲۰۲۴ انجام خواهد شد. تجاری‌سازی مدل Alcyon M3c در سال ۲۰۲۶ اتفاق خواهد افتاد.