به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خراسان ، بروز اضطراب جدایی گذرا در کودکان خردسال هنگامی که برای نخستین بار وارد مدرسه میشوند، طبیعی است و در حدود ۱۵ درصد کودکان خردسال هنگامی که با مکانها یا افراد ناآشنا روبهرو میشوند، ترس پایدار، کم رویی یا کنارهگیری اجتماعی بروز می کند. «کمال پرهون»، روان شناس، میگوید که برای تشخیص اختلال اضطراب جدایی در کودکان باید حداقل سه علامت مربوط به نگرانی مفرط درباره جدایی از شخص مورد علاقه به مدت حداقل چهار هفته وجود داشته و از نظر بالینی موجب ناراحتی و افت چشمگیر عملکرد اجتماعی و تحصیلی فرد شده باشد. این نگرانیها ممکن است به صورت امتناع از رفتن به مدرسه، ترس و ناراحتی موقع جدایی، شکایت مکرر از علایم جسمی نظیر سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ و دل درد هنگامی که جدایی در پیش است و کابوس مربوط به موضوعات جدایی دیده شود.
درباره روش درمان این اختلال، در ابتدا باید با یک متخصص باتجربه در زمینه درمان اختلالهای اضطرابی از جمله اختلال اضطراب جدایی، صحبت کنید چراکه در درمان این اختلال میتوان از درمان شناختی-رفتاری، خانواده درمانی و بازی درمانی استفاده کرد. البته والدین هم میتوانند برای کاهش اضطراب کودکشان، صبحها کمی زودتر او را به مدرسه ببرند، برای کمک به شرایط فرزندشان قبل از ورود دیگر دانش آموزان با معلمش صحبت کنند، قبل از زنگ مدرسه با کودک در حیاط مدرسه بازی کنند، از برنامههای آموزشی فشرده خودداری کنند و بیشتر زمان کودک را به بازیهای مناسب با سطح سنی او اختصاص دهند.
درمان شناختی-رفتاری از جمله مؤثرترین راهبردهای درمانی مورد استفاده برای درمان اختلال اضطراب جدایی، ترس از مدرسه و مشکلات ارتباطی است. در این رویکرد، کودک میآموزد اضطراب خود را درک کند و کاملاً آن را بشناسد، همچنین او با علایم جسمانی اضطراب آشنا میشود. از جمله تکنیکهای مورد استفاده در درمان شناختی-رفتاری برای درمان اختلالهای اضطرابی، میتوان به حساسیتزدایی منظم، الگوبرداری، آموزش آرمیدگی، مواجهه با ترس، مدیریت وابستگی و توقف فکر اشاره کرد. کودک باید در تکنیک شناختی- رفتاری یاد بگیرد که در چه شرایطی افکار اضطرابی به وجود میآیند.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد