به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از کانال جنگاوران، در دهه 1950 میلادی شوروی تلاش کرد تا موشک بالستیک را از زیر دریایی پرتاب کند؛ آنها یک طرح ناقص را عملیاتی کردند که شامل نصب یک موشک بالستیک اسکاد درون برجک یک زیردریایی دیزل الکترونیک بود که البته زیردریایی برای شلیک موشک باید روی آب می آمد.
از طرفی آمریکا نیز برای بازدارندگی اتمی و شلیک موشک بالستیک اتمی از زیردریایی دنبال چنین طرحی بودند، ولی آنها به دنبال عملیاتی کردن یک طرح درست و حسابی بودند.
در مرحله اول آنها به دنبال ساخت یک زیردریایی با پیشرانه اتمی بودند؛ زیردریایی ای که بتواند بدون محدودیت زیر آب باشد، زیرا زیردریایی های دیزل الکترونیک برای شارژ باتری باید روی آب بیاید، در مرحله بعد آنها نیاز به موشک سوخت جامد داشتند، زیرا سوخت جامد دست کم برای فضای بستۀ زیر دریایی ایمن بود.
در نهایت تلاش آمریکاییها منجر به ساخت موشک پلاریس، اولین موشک زیردریایی پرتاب اتمی جهان شد که از زیر آب پرتاب می شد. همچنین زیردریایی اتمی کلاس جرج واشنگتن نیز اولین زیردریایی اتمی جهان بود که در سال 1960 موشک بالستیک از زیر آب شلیک کرد و می توانست تا 16 موشک را با خود حمل کند.