آسیب شناسی ماجرای پرتاب کودک به «سطل زباله» / قربانی علیه قربانی

به گزارش جام جم آنلاین ، یکی از آن دو جوان فیلم می گرفت و یکی دیگر هم ابتدای پای کودک زباله گرد را گرفت و سپس او را داخل مخزن زباله انداخت. بعد از این اتفاق هم خنده ای هیستریک سر دادند و حتی به آن کودک متعجب و ناراحت از داخل زسطل زباله به آنها زل زده بود نگاه نکردند.

انتشار این فیلم در فضای مجازی با واکنش های بسیار زیادی روبرو شد تا جایی که دستگاه قضایی ورود و هر دو جوان خاطی را بازداشت کرد.

بسیاری باور نمی کردند که دو جوان فقط به صرف خنده و شوخی بخواهند با یک کودک فقیر و مستاصل چنین کاری بکنند. واکنش ها نسبت به این موضوع شدید بود و احساسات بسیاری را جریحه دار کرد.

مژده غفوری جامعه شناس ارشد در رابطه با آسیب شناسی این موضوع در گفت و گو با جام جم آنلاین عنوان کرد: جامعه بسیاری از اتفاقات را برنمی تابد اما این عدم پذیرش یک اتفاق از سوی افراد جامعه در بسیاری از موارد منحصر به یک مقطع زمانی خاص است و پس از آن موضوع اهمیت خود را از دست می دهد.

این جامعه شناس ارشد با بیان اینکه ماجرای انداختن یک کودک به سطل زباله از این دست از اتفاقات است گفت: جامعه به این ماجرای تامل برانگیز واکنشی سریعی نشان داد. اما این واکنش ها مدت زمان دارد و بعد از مدتی فروکش می کند. ما باید زمینه ای فراهم آوریم که از این دست رفتارها و ناهنجاری ها دیگر در جامعه دیده نشود. اگر زمینه سازی کنیم و رفتارشناسی دقیقی انجام دهیم و البته در راستای ترویج اخلاق مداری بکوشیم دیگر شاهد این اتفاقات نخواهیم بود.

وی افزود: ما در این رخداد با سه فرد روبرو هستیم، یک کودک و دو جوان. اکنون همذات پنداری جامعه به سمت کودکی است که داخل زباله انداخته شده است. این کودک زیر ذره بین قرار دارد. چرا داخل سطل زباله را جستجو می کرده و چرا باید در این سن به جای مدرسه رفتن در معرض انواع آسیب های اجتماعی قرار داشته باشد؟

غفوری تصریح کرد: او یک قربانی است. اما موضوع بسیار مهم و غیرقابل انکاری وجود دارد. در ویدئوی کوتاهی که ما دیدیم نه یک قربانی که سه قربانی حضور داشتند، یکی آن کودک، یکی جوانی که او را به سطل زباله انداخت و یکی هم کسی که فیلم می گرفت.

این جامعه شناس بیان داشت: آن دو جوان از این لحاظ قربانی محسوب می شوند که باید بررسی کنیم ببینیم فشار روانی چه بر سر آنها آورده که چنین کاری انجام داده اند. قطعا یک فرد عادی نمی تواند به صرف خنده و شوخی یک کودک بی پناه را داخل زباله ها بیندازد.

وی گفت: باید این دو جوان از لحاظ روانی مورد معاینه قرار بگیرند تا مشخص شود مشکلات و نیازهای آنها چیست و چرا خنده و خوشی این دو در گرو آزار و اذیت دیگران است؟ به راحتی می توانیم به این نتیجه برسیم که آن دو خود قربانی شرایط جامعه و ناهنجاری های متعددی هستند.

غفوری تاکید کرد: موضوع بسیار مهم دیگر این است که واکنش به این موضوع بیش از اندازه شدید بود. وقتی آن دو جوان دیگر خود قربانی محسوب می شوند چرا باید همچنان به آنها هجمه سنگینی وارد شود؟ آنها گناه چندانی ندارد و خود قربانی این جامعه محسوب می شوند.

این جامعه شناس ارشد در پایان گفت: ناهنجاری های متعددی که در جامعه رخ می دهد نباید نادیده گرفته شوند. آسیب شناسی این ناهنجاری ها و کار کردن روی زوایای مختلف آن از بروز آنها جلوگیری می کند.