مصائب مصعب

آقای دهقان باتوجه به این که شما تجربه بازی در سریال‌های تاریخی زیادی دارید کار با داوود میرباقری را چطور دیدید؟
میرباقری کارگردان قوی و نام آشنایی است که کار خود را به خوبی بلد بوده و چون در کارش وسواس و دقت بسیار دارد، کارهایی که تاکنون ساخته است همگی قوی و خوب از آب درآمده‌اند. من نیز بسیار خوشحال هستم که این شانس را داشتم در این مجموعه نقشی داشته باشم و با این کارگردان بزرگ همکاری کنم؛ چون تجربه کار کردن به من نشان داد چقدر می‌تواند یک کار با تمام سختی‌هایش لذت‌بخش باشد. مخصوصا در مجموعه‌ای حضور داری که علاوه‌بر کارگردان بازیگرهای بزرگ، اسم و رسم‌دار و پیشکسوت هم هستند. حالا تمام اینها را گره بزنید به طراحی صحنه، لباس، گریم،
تدوین و... قوی که موجب شد پس از سال‌ها همچنان مختار‌نامه یک سریال موفق شناخته شود.
نقش میرباقری را به عنوان کارگردان چطور دیدید؟ او چطور تلاش می‌کرد برای آن‌که بازیگر را به آنچه در نظر دارد نزدیک کند و به سطح کیفی که می‌خواهد برساند؟
همان‌طور که گفتم حساسیت و وسواس در تک تک سکانس‌هایی که میرباقری می‌ساخت دیده می‌شد. او با شخصیت‌هایی که قرار بود در فیلمش بازی کند چه قبل از فیلمبرداری چه بعد از آن به خوبی ارتباط برقرار می‌کرد و موشکافانه نقش را برای بازیگری که قرار بود آن را ایفا کند، توضیح می‌داد. او این کار را می‌کرد تا بازیگر به طور کامل شخصیتی را که قرار است بازی کند بشناسند و حتی تاجایی پیش می‌رفت که میرباقری به بازیگر درباره سکانس‌های بعدی که قرار است انجام گیرد و سکانس‌های قبلی که انجام گرفته بود توضیح می‌داد تا تمام حس و حال‌های بعد و قبل را بازیگر متوجه شود و این موضوع برای من بسیار جالب، شیرین و جذاب بود. چون در این زمان بود که متوجه می‌شدی میرباقری از آن دسته کارگردان‌هایی است که کار را به دست بازیگر نمی‌سپارد و تمام تلاش خود را می‌کند بازیگر را درست به سمت شخصیتی هدایت کند که می‌خواهد. برای همین آنقدر با بازیگرش سر و کله می‌زند تا کار به‌درستی پیش برود.
از تجربه بازی با فریبرز عرب‌نیا بگویید. بازی با ایشان را چطور دیدید؟
فریبرز عرب‌نیا، بازیگر بسیار خوبی است و از آن دسته بازیگرهایی است که برای نقش‌اش زحمت می‌کشد و کار کردن با ایشان برای من لذت‌بخش بود. شخصیت بسیار دوست‌داشتنی دارد و انسان شریف و با اخلاقی است و خیلی در کارش حرفه‌ای و خوب بود. برای همین من هم دوست داشتم با او همبازی شوم و تجربه‌ای متفاوت را برای من خلق کرد.
خودتان پس از بازی در این سریال چه تفاوتی بین کارهای قبل و بعدتان با «مختارنامه» می‌بینید؟
هر نقشی که من در سریال‌های تاریخی بازی کردم هم از نظر دوره تاریخی و هم از نظر نوع ساخت و نقش باهم فرق می‌کردند. «مختارنامه» هم با همه آنها فرق می‌کرد. هر کدام از کارهای تاریخی جذابیت‌های خودش را دارد. سریال یوسف پیامبر، مردان آنجلس، مختارنامه و... جذابیت‌های خاص خودشان را دارند. هر کدام یک تجربه جدید برای بازیگر است، اما باید بگویم مختارنامه از همه آنها سخت‌تر بود. یک کار بسیار سخت و طاقت فرسا که باید در دمای بالای 50 درجه و لباس‌های ذره‌ای و چرمی به بهترین شکل و با همان وسواس‌هایی که گفتم انجام می‌گرفت و اگر کاربلدی آدم‌هایی که با آنها کار می‌کردیم وجود نداشت به هیچ عنوان این وضعیت قابل تحمل نبود، اما وقتی با عوامل حرفه‌ای که کار را به درستی انجام می‌دهند کار کنی آن وقت احساس خستگی و بی‌طاقتی کمتر به سراغت می‌آید.
در زمان پخش مختارنامه بازخوردهایی که بابت نقش‌تان داشتید چطور بود؟
بازخوردها خیلی متفاوت بودند. برخی از مردم که چندان توجهی به این‌که این کار یک نقش است و ربطی به دنیای واقعی ندارد لعن و نفرین می‌کنند و مثلا تا من را می‌دیدند می‌گفتند چرا سر 7000 نفر را بریده‌ای! اما کسانی که به بازی در مختار به صورت حرفه‌ای نگاه می‌کردند کلا هم سریال و هم نقشی که من در آن داشتم را تحسین می‌کردند؛ کمااین‌که بالاخره نقدهایی هم وجود داشت و یکسری خوش‌شان آمده بود و یکسری از نوع بازی هم انتقاد می‌کردند. به هر حال هر کس براساس درکی که از دید خود دارد می‌تواند بازی‌ها را نقد و بررسی کند و همه در این زمینه آزاد هستند.
آیا از آن دوران خاطره‌ای در یادتان مانده که بعد از گذشت یک دهه آن را از یاد نبرده باشید؟
به هر حال عوامل و آدم‌های مختلفی که در این مجموعه حضور داشتند هرکدام خاطره‌ای از خودشان به جا گذاشته‌اند. اما قشنگ‌ترین خاطره‌ای که در ذهنم باقی مانده همان زمانی است که صحنه غرق شدن مصعب در دریای خون دارالحکومه را نشان می‌داد. زمانی که باید این صحنه را بازی می‌کردم خیلی نگران بودم و استرس داشتم. لباس خیلی دست و پا گیر بود. حتی شنلی که در این قسمت به تن داشتم دور من پیچیده و لباسم در زیر آب باد کرده بود و من باید تمام تلاشم را می‌کردم که به بالا کشیده نشوم. خیلی کار سختی بود و برای همین بازی در آن سکانس همیشه در یادم مانده است.
آیا شما طی این سال‌ها که بارها و بارها این سریال پخش شده است واکنشی به دلیل پر تکرار این سریال داشته‌اید؟
من نظرم این است حتما مردم این سریال را دوست دارند و برای استقبالی که می‌شود این قابلیت را دارد تا هر سال پخش شود. چرا کارهای تاریخی دیگر پخش نمی‌شود؟ برای مردم جذاب است و تلویزیون هم پخش می‌کند. چون هنوز بعد از گذشت این همه سال جذابیت خود را از دست نداده است و مردم هم با آن ارتباط برقرار می‌کنند. چون جزو کارهای خسته‌کننده نیست.

آزاده باقری
روزنامه‌نگار