قصه بوی باران، تازه شروع شده!

معظمی در ابتدای نشست از شکل‌گیری این سریال و زمان چهارساله‌ای که عباس نعمتی به عنوان سرپرست نویسندگان روی نگارش آن گذاشته بود، گفت و افزود: کار کردن یک قصه متفاوت و این‌که بخواهید برخی کلیشه‌ها را بشکنید کار سختی است. ما روزها سعی کردیم به انتخاب درستی برای بازیگران برسیم.
او در پاسخ به این‌که چه کلیشه‌شکنی در این فضا داشتند بیان کرد: ما چند خط داستان و چند قهرمان داریم و جسارت زیادی می‌خواهد که قهرمان سریال را در قسمت‌های ابتدایی بکشید و به لحاظ ساختار و فرم هم سعی کردیم متفاوت باشد و سر و شکل درستی داشته باشد.
فخرالدین صدیق‌شریف هم گفت: این حجم از بازیگران و کار زیاد، طرح را سخت کرد اما به‌خوبی مدیریت شد. خود من به عنوان مخاطب دیدم که سریال جذابیت داشت و اغلب اطرافیانم از سریال رضایت داشتند.
تلخی همیشه بد نیست!
نعمتی هم در پاسخ به سوال جام‌جم مبنی‌بر وجود حجم بالای خشونت و تلخی در سریال بیان کرد: تلخی همیشه چیز بدی نیست، غصه مساله‌ای غریزی است.
با این حال ما روی تلخی در سریال تمرکز نکردیم و تا جایی که توانستیم مواردی مثل ختم و غم‌های این‌چنینی را به‌جز سهیل در مورد بقیه نشان ندادیم حتی مادربزرگ یا فریبا که مردند هم مراسمی را برای آنها در سریال به طور کامل در نظر نگرفتیم. همه اینها درحالی است که مثلا در سریال زیر تیغ یک نفر می‌میرد و فقط یک قسمت ختم را نشان می‌دهند.
او در این باره ادامه داد: در این سریال خواهری تلاش می‌کند تا برادرش را نجات دهد و این تلاش خوبی است یا رضا کیانیان به کارتن‌خواب‌ها کمک می‌کند.
این سریال درباره آسیب‌های اجتماعی است و قطعا تلخی‌هایی هم دارد. ما سالی ۵۰۰ هزار نفر ورودی زندانی داریم و حداقل با احتساب خانواده‌هایشان دو میلیون نفر درگیر این اتفاق می‌شوند.
ما هم در این سریال به این مسائل پرداختیم که تلخی‌های خود را هم دارد. وظیفه سریال این است که جامعه را به این نکات حساس کند.
رده‌بندی سنی ناگهانی برای خشونت
در ادامه معظمی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار جام‌جم درباره درج رده سنی‌های ناگهانی، قبل از پخش سکانس مورد نظر، گفت: من به شخصه موافق هستم که اعداد رعایت سنی از ابتدا تا انتهای سریال برای تماشای گروه‌های سنی رعایت شود اما این اتفاق نیفتاد.
غلامرضا الماسی مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک که در این نشست حضور داشت درباره این هشدارها که به یک باره در بخشی از سریال ظاهر می‌شد، تصریح کرد: زمانی که زودتر از سکانس هشداری می‌آید و با پایان سکانس برداشته می‌شود، نشان‌دهنده این است که آن صحنه خیلی آسیب‌زا نیست اما بهتر است والدین در کنار کودک باشند و اگر لازم بود توضیحی بدهند نه این‌که طبق شوخی‌هایی که شده بود، همان لحظه چشم او را بگیرند یا همان لحظه کودک را از جلوی تلویزیون دور کنند.
محمدرضا هاشمی بازیگر سریال هم در این باره بیان کرد: اولا این عدد سنی که زده می‌شود هنوز برایش فرهنگسازی نشده است و برعکس با چنین علامت هشداری همه می‌خواهند ببینند که چه چیزی قرار است نمایش داده شود.
به عنوان بازیگر یکی از سکانس‌های خشن باید بگویم شما یک هزارم سکانسی را دیدید که من در آن بازی کردم و اتفاقا در آن صحنه که انگشت پایم قطع شد؛ پلان‌های بسیاری از من گرفتند.
فخرالدین صدیق‌شریف نیز در همین باره ادامه داد: یکی از مشکلات ما این است که خدای خودسانسوری هستیم. ما اتوماتیک خودمان خط قرمزها را حس می‌کنیم اما نباید وادی نمایش را چندان محدود کرد که هر لحظه زیرنویس کنید زیر ۱۲ سال یا زیر ۱۸‌سال چون وقتی عرصه نمایش را محدود کنید باعث عدم موفقیت در عرصه نمایش می‌شود.
تأمین بودجه با از خودگذشتگی
ماجرای بودجه هم از آن مواردی است که به‌خصوص در شرایط امروز برای اغلب فیلم‌ها و سریال‌ها مطرح است، موضوعی که معظمی درباره‌اش گفت: برآورد سریال مثل باقی سریال‌هایی است که در این سال‌ها ساخته شده است.
من، تدوینگر، تهیه‌کننده و نویسنده‌ها از حق خود گذشتیم و سعی کردیم با دستمزدی معمولی‌تر برای خود، از بازیگران بهتری استفاده کنیم.
نعمتی هم درباره بودجه اضافه کرد: سریالی که با دقیقه‌ای سه میلیون ساخته می‌شد یک باره با بالا رفتن هزینه‌ها گران شده و آسیب را عوامل می‌بینند و بچه‌های ما هم برای این سریال صبوری کردند.
در ادامه هم صحبت از تلطیف صحنه‌های خشن و سانسورهایی شد که گویا در بخش‌هایی از سریال اعمال شده بود، نعمتی در این باره بیان کرد: ما سانسور به معنایی که بخواهد به قصه لطمه بخورد، نداشتیم هرچند همه کارها ممیزی دارد. ولی برای ما این کار خیلی تعاملی بود.
از طرف دیگر تمام تلاش ما این بود واژه‌هایی داشته باشیم که متین باشد و بی‌ادبی نباشد، با این حال شاید اصطلاح و عناوینی بود که لازم بود تا تغییر کند و همه آنها با تعاملی که داشتیم انجام شدند.
داستان یک انتقاد و جای خالی هفتوان
نویسنده سریال در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره حضور مریم کاویانی در این سریال و انتقاداتی که به سانسور صحنه‌هایش و همچنین نحوه بودن نامش در تیتراژ داشت، بیان کرد: من انتقادی دیدم که گفته شده بود زنان این سریال باج‌خواه هستند و از نقش ناجیه اسم برده بودند.
اتفاقا این زن شیرین‌ترین نقش را داشت. زنی افغان که زحمتکش است یا خانم نونهالی اصلا نقش زن ناموفق را ندارد. او گرچه آسیب‌هایی در خانواده‌اش دارد اما تلاش می‌کند که آنها را رفع کند.
سپیده خداوردی هم با اشاره به انتقاد مریم کاویانی گفت: ما هم این توقع را داریم که در پروژه‌ها با نوعی «تشکر» یا کلماتی مثل «با حضور» در تیتراژ از افراد یاد شود.
اینجا بود که سیدمهرداد ضیایی با بیان این‌که به طور کلی اهل این صحبت‌ها نیست، اضافه کرد: یکی از کسانی که جا داشت در تیتراژ از او یاد شود لوون هفتوان بود که من جای او را گرفتم و اگر او بود امروز شاید شاهد ایفای بهتر این نقش بودیم.
نعمتی در بخش دیگر درباره بازپرس این سریال که به شکلی منفعل نمایش داده شد توضیحاتی را ارائه داد و افزود: هنوز در مقدمات قصه هستیم و قصه اصلی از این پس شروع خواهد شد.
در این نشست سپیده خداوردی، بازیگر سریال درباره حضور خود به عنوان یک بازیگر افغان عنوان کرد: من کارهای زیادی در لهجه‌های مختلف داشتم و علت هم این است که شخصیت‌های مثبتی داشتند و پیرنگ آنها بسیار به هم نزدیک بود. هرچند ممکن است با حجمی از انتقادها برای ادای یک لهجه مواجه شوم اما به جان می‌خرم چون این پیچیدگی نقش را دوست دارم.
در ادامه نشست نعمتی درباره این‌که چقدر بازخوردها و واکنش‌های مردم پایان‌بندی سریال را تغییر داده، گفت: پایان‌بندی سریال یک سال پیش گرفته شده و تغییری در آن وجود ندارد.
من فکر نمی‌کردم مردم اینقدر درگیر سریال شوند، مثلا درگیر مرگ سهیل شدند و واکنش‌های عمیقی نشان دادند.
نعمتی در واکنش به این جمله مهدی سلوکی در یک برنامه زنده که از فیلمنامه خبر نداشته هم اعلام کرد: ما پیچ داستان سریال را از مهدی سلوکی پنهان کردیم که چمدان را خودش برداشته است و برای خودش هم جالب بود. این هم روندی طبیعی در برخی سریال‌هاست که ممکن است همه داستان را به بازیگر نگویند تا در یک سکانسی او را شوکه کنند. در پایان این نشست هم از عوامل این سریال از‌سوی مدیر سیما تقدیر شد.

کودکان این سریال را نبینند!

غلامرضا الماسی، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک هم در گفت‌وگو با جام‌جم، درباره این‌که آیا میزان تلخی این سریال بیش از حد لازم نبود، بیان کرد: به نظر من از آنجایی که شما و دوستان فعال در حوزه خبر رصد کاملی روی تولیدات دارید، باید این مجموعه را به شکل یک کلانتری ببینید، مجموعه‌ای که انواع و اقسام جرم‌ها و آسیب‌های اجتماعی در آن به تصویر کشیده شده است.
او ادامه داد: علاوه بر اینها در حال حاضر اگر به آنتن شبکه نگاه کنید، متوجه می‌شوید که این کار از ساعت 10 شب به بعد پخش می‌شود؛ زمانی که دیگر بزرگ‌ترها باید پای تلویزیون باشند و اگر کودکان و نوجوانان در آن زمان به تماشای این سریال بنشینند، از نظر فرهنگی درست نیست.
از سوی دیگر به طور کلی جدول پخش برنامه‌های سیما به خودی خود متنوع است و مثلا شبکه 3 سیما یک کار کمدی را روی آنتن دارد، شبکه دو مجموعه تربیتی اجتماعی را دارد و اینجا هم فضایی وجود دارد که شاهد آن هستید.
الماسی تصریح کرد: رنگ‌آمیزی آنتن از نظر سازمانی و معاونت سیما درست است و مخاطب باید انتخاب کند که کدام فضا را می‌خواهد. این برنامه‌ریزی سازمان است که در طول سال به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که هم از نظر گونه و هم از نظر موضوع تنوع خاصی داشته باشد و آن فضا را خوب پیش ببرد.
در این بین ممکن است اتفاقی رخ دهد که کاری به آنتن نرسد و آن رنگ‌آمیزی به هم بخورد اما تلاش ما روی حفظ آن تنوع و گستردگی مجموعه‌ها برای همه سلیقه‌هاست.
الماسی یادآور شد: با تمام اینها به نظر می‌آید که همان بحث رنگ‌آمیزی و تنوع در شش ماه دوم سال بیشتر به چشم خواهد آمد و از شادابی و تأثیرگذاری بیشتری برخوردار است. چرا که سازمان، معاونت سیما و سیما فیلم بیش از قبل روی کیفیت تمرکز کرده‌اند تا کمیت.