به گزارش جام جم آنلاین از مهر، بیست و چهارمین دوره رقابت های تکواندو قهرمانی جهان از امروز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه به میزبانی انگلستان در منچستر آغاز میشود.
هفت «شی هاپ چانگ» پهن شده «منچستر آره نا» به مدت ۵ روز میزبان ۹۷۵ تکواندوکار از ۱۵۰ کشور جهان میباشد.
تیم ملی تکواندو ایران که دو سال قبل در «موجو» کره جنوبی بدون کسب مدال طلا، با دو نقره و یک برنز عنوان سوم جهان را کسب کرده بود، در حالی با ترکیبی از جوانی و تجربه در جام بیست و چهارم به دیدار رقبای خود میرود که ۵ تکواندوکار این تیم اولین حضور خود در رقابت های جهانی را تجربه میکنند.
رقابت های تکواندو قهرمانی جهان از سال ۱۹۷۳ با همت کرهای ها راه اندازی شد و تا کنون ۲۳ دوره از آن برگزار شده است.
در طول این سالها تیم ملی ایران در ۱۸ دوره این مسابقات حضور داشته است که حاصل آن کسب ۱۴ مدال طلا، ۱۸ مدال نقره و ۲۰ مدال برنز در بخش مردان بوده است.
در بخش زنان نیز تکواندوکاران ایران هشت دوره به رقابتهای جهانی اعزام و تنها موفق به کسب یک نقره و یک برنز شدهاند.
نگاهی به ۳۶ سال حضور ایران در رقابتهای قهرمانی جهان
۵ دوره غیبت
تیم ملی کشورمان از میان ۲۳ دوره برگزاری رقابت های قهرمانی جهان تا سال ۲۰۱۷ در ۱۸ دوره حضور داشته و ۵ دوره نیز غیبت کرده است.
تیم کشورمان در اولین دوره رقابتها سال ۱۷۹۳ در کره جنوبی حضور نداشت. پس از آن در رقابتهای جهانی ۱۹۷۷ آمریکا، ۱۹۸۲ اکوادور، ۱۹۸۷ اسپانیا و ۱۹۹۳ نیویورک تکواندو ایران غیبت داشته است.
ساعی پرافتخارترین تکواندوکار ایران
تعداد مدال را ۳۹ تکواندوکار کسب کردهاند که در این بین هادی ساعی با ۴ مدال (دو طلا، یک نقره و یک برنز) در صدر بهترینهای تکواندو ایران قرار دارد. رتبه دوم را یوسف کرمی برعهده دارد. وی نیز با ۴ مدال (دو طلا و دو برنز) عملکرد مطلوبی داشته است.
بهزداد خداداد با یک طلا و دو نقره نه تنها سومین تکواندوکار برتر ایران در رقابتهای جهانی است، بلکه بهترین سبک وزن تاریخ تکواندو ایران نیز محسوب میشود. مرتضی رستمی و محمدباقری معتمد هر کدام با یک طلا و یک نقره، مجید افلاکی با یک طلا و یک برنز، سید حسن زاهدی و امید غلامزاده با یک نقره و یک برنز و میثم باقری با دو برنز مردانی هست که بیش از یک مدال از رقابتهای جهانی کسب کردهاند.
تنها دوره بی مدال
تیم ملی به جز سال ۱۹۷۹ و در پنجمین دوره مسابقات که در اشتوتگارت آلمان غربی برگزار شد، در سایر ادوارحضور خود به مدال دست یافته است. در اشتوتگارت تیم ملی ایران که با ترکیبی کامل حضور پیدا کرده بود، توفیقی در جهت کسب مدال کسب نداشت.
ربیع زاده اولین مدال، ساعی اولین طلا
تیم ملی تکواندو ایران اولین مدال خود را در رقابتهای جهانی در همان اولین حضور خود کسب کرد. تیمی که شهریورماه ۱۳۵۴ با مربیگری «کیم کوانگ» کرهای و با حضور حسین ربیع زاده شهرام فر، مرحوم فکوری و سلیمان علی نسب راهی دومین دوره رقابتهای جهانی در کره جنوبی شده بود توسط حسین ربیع زاده در وزن چهارم موفق به کسب مدال برنز شد.
تکواندو ایران که در رقابتهای ۹۷ هنگ کنگ توسط بی باک و اصلانی تا یک قدمی کسب مدال طلا پیش رفته بود در نهایت خردادماه ۱۳۷۸ و بعد از ۱۵ سال حضور در رقابتهای جهانی موفق به کسب مدال طلا شد.
هادی ساعی در رقابتهای ۱۹۹۹ کانادا با غلبه بر تمامی رقبا روی سکوی نخست ایستاد و طلا گرفت. در همین مسابقات مجید افلاکی هم طلا گرفت تا تیم کشورمان نایب قهرمان شود.
اولین فینالیست و یک تخته پتو جایزه
در مانیل فیلیپین، سال ۱۹۹۵ تیم ملی ایران سرانجام اولین نماینده خود را در دیدار پایانی دید. سید مهرداد رکنی در وزن سوم با شکست تمام رقبای خود راهی بازی پایانی شد و با قبول شکست به یک نشان نقره با ارزش قناعت کرد.
نشانی که تنها یک تخته پتو از مسئولین شهر جایزه برای رکنی در پی داشت. در همین دوره تیم ملی ایران توسط بیژن مقانلو و فریبرز عسگری ۲ مدال برنز هم کسب کرد در رده بندی تیمی جایگاه پنجم را کسب کند.
بازهم ظهور یک پدید جدید
بعد از نایب قهرمانی در ادمونتون که با دو طلای هادی ساعی و مجید افلاکی بدست آمد، تیم ملی ایران ایران در سال ۲۰۰۱ با یک دنیا امید راهی جزیره جیجو در کره جنوبی شد.
در این جزیره زیبا حوادثی اتفاق افتاد تا تیم ملی ایران جایگاه نایب قهرمانی را با سومی تغییر دهد.
حوادثی که از ناداوری آغاز و با آسیب دیدگی غیره منتظره خاتمه یافت. وقتی ناداوران هادی ساعی را برابر «لوپز» آمریکایی مجبور به شکست کردند.
افلاکی هم آسیب دید. اما یک نورسیده طلای با ارزشی را در وزن دوم کسب کرد. بهزاد خداداد با داشتن طلای جام جهانی ۹۸ آنقدر تجربه داشت تا تمام رقبای خود همچون حریف کرهای شکست داده و قهرمان شود.
در وزن هشتم هم هادی افشار سریال حضور نمایندگان سنگین وزن ایران در بازی پایانی را تداوم بخشید ولی نتوانست طلا کسب کند. همین دو مدال تیم ملی ایران را بعد از کره و امریکا در مکان سوم قرار داد.
۴ فینالیست و بازهم نایب قهرمانی
در سال ۲۰۰۳ و مسابقاتی که درگارمیش آلمان برگزار شد ۴ ملی پوش ایران به دیدار پایانی راه پیدا کردند.
یوسف کرمی پدیده جدید تکواندو ایران با داشتن طلای نوجوانان جهان و جام جهانی درکنارمرتضی رستمی صاحب مدال طلا شدند.
رستمی در وزن هشتم سرانجام طلسم طلای این وزن را شکست. اما در همین مسابقات ساعی و خداداد با وجود ارائه مبارزات خوب و شایستگی فراوان به مدال نقره قناعت کردند.
این چهار مدال با تک نشان برنز امید غلامزاده یک بار دیگر عنوان نایب قهرمانی را به تیم ملی ایران هدیه کرد.
جایزه مبارزه جوانمردانه
در رقابت های جهانی ۱۹۹۹ ادمنتون کانادا تیم کشورمان علاوه بر کسب دو طلا و عنوان نایب قهرمانی، یک عنوان با ارزش دیگر نیز کسب کرد.
مجید افلاکی که در وزن هفتم موفق به کسب مدال طلا شده بود، از سوی کمیته برگزاری این رقابتها جایزه بازی جونمردانه را نیز به خود اختصاص داد.
پدر و پسری ملی پوش
در طول تاریخ حضور ایران در رقابتهای جهانی تنها یک پدر و پسر موفق به حضور در این رقابتها شدهاند.
فیروز اسبقی سال ۱۹۷۹ در ترکیب تیم ملی به رقابتهای اشتوتگارت آلمان اعزام شد و توفیقی در کسب مدال نداشت.
۳۴ سال بعد بهنام، پسرش شاگرد خود او، در رقابتهای ۲۰۱۳ مکزیک حضور داشت و با کسب مدال طلا، تیم ایران را به سکوی نایب قهرمانی رساند.
خانواده ملی پوش دانشها
در بین خانوادههای تکواندوکاران بدون شک، هیچ نامی پرافتخارتر از خانواده دانش نیست. مردانی که از هرمزگان با شرایط سخت تمرینی خود را به ترکیب اصلی تیم ملی رساندند.
فریبرز دانش ۵ دوره عضو تیم ملی بود که در رقابتهای جهانی ۱۹۸۵ سئول، به همراه دو برادر دیگر خود یعنی فیصل و فرجام، سه تکواندوکاری بودند که از یک خانواده به مسابقات جهانی رفتند که در این بین فیصل موفق به کسب نشان برنز شد.
فریبرز در رقابتهای ۱۹۸۹ بدون برادران خود به مسابقات جهانی رفت و برنز گرفت. وی در رقابتهای ۱۹۹۱ آتن هم با فیصل در تیم ملی حضور داشت.
تاجیکهای عنوان دار
بعد از خانواده دانش، باید از خانواده تاجیکها نیز نامبرده شود. دو برادری که از شهریار در دو دوره متفاوت به مسابقات جهانی رفته و مدال هم کسب کردهاند.
علی تاجیک سرمربی فعلی تیم ملی عمان در رقابتهای جهانی ۲۰۰۵ مادرید و در مبارزه پایانی و با ناداوری مغلوب «استیون لوپز» آمریکایی شد و نقره گرفت.
حسین تاجیک هم در رقابتهای ۲۰۰۹ دانمارک روی سکوی سوم مسابقات ایستاد و برنز گرفت.
دو قهرمانی و هفت نایب قهرمانی
در تاریخ ۴۶ ساله رقابتهای جهانی و برگزاری ۲۳ دوره از رقابتها، کره جنوبی ۲۱ بار عنوان قهرمانی را کسب کرده و ایران تنها تیمی است که دوبار این عنوان با ارزش را از چنگ کرهای درآورده است.
تیم ملی تکواندو ایران از ۱۸ دوره حضور خود، در رقابتهای ۱۹۷۵ سئول و ۱۹۸۳ کپنهاگ، جایی در رده بندی تیمها نداشت.
در رقابتهای ۱۹۹۱ آتن نیز با تک برنز سیروس رضایی عنوان یازدهم را کسب کرد. در سایر ادوار همیشه در بین ۱۰ تیم برتر حضور داشته است.
دو عنوان قهرمانی در سالهای ۲۰۱۱ کره جنوبی با هدایت رضا مهماندوست، و ۲۰۱۵ روسیه با مربیگری بیژن مغانلو، شش نایب قهرمانی در سالهای ۱۹۹۹ کانادا، ۲۰۰۳ آلمان، ۲۰۰۵ اسپانیا، ۲۰۰۷ چین، ۲۰۰۹ دانمارک با مربگیری حسن ذالقدر و ۲۰۱۳ مکزیک با مربیگری مرتضی کریمی، دو عنوان سومی در رقابتهای ۲۰۰۱ کره جنوبی با مربگیری حسن ذوالقدر و ۲۰۱۷ موجوی کره جنوبی با مربیگری مهدی بی باک، دو عنوان چهارمی در رقابهای ۱۹۸۳ کره جنوبی با مربگیری محمود مشهدی رجب و ۱۹۹۷ هنگ کنگ با مربیگری حسن ذالقدر، عنوان پنجمی ۱۹۹۵ فیلیپین با مربیگری کانگ و عنوان نهمی ۱۹۷۹ آلمان با مربیگری آذرپاد، رهاورد تکواندو ایران در رده بندی تیمی بوده است.
علیزاده تنها بانوی مدال آور ایران
تیم بانوان ایران سابقه طولانی در رقابتهای جهانی ندارد. دختران تکواندوکار ایران از سال ۲۰۰۳ با ترکیب نظامی، فدایی نژاد، اسدی، زین العابدینی، سعادت، مظلومِی، آقاجانی و شیخی با هدایت پروانه تقی پور به مسابقات اعزام شده و دست خالی به تهران بازگشتند.
حاصل تلاش ۱۲ ساله بانوان تنها یک مدال برنز بود. کیمیا علیزاده در رقابتهای ۲۰۱۵ روسیه در وزن ۵۷- کیلوگرم موفق به کسب مدال برنز شد تا نام خود را به عنوان اولین بانوی ایران مدال آور ثبت کند.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفت و گو با دکتر محمدهادی همایون روند«ظهور» را از آغاز تاریخ تا بازه کنونی بررسی کرده ایم
عزیز حسنویچ، مفتی اعظم کرواسی در گفتوگو با «جامجم»مطرح کرد
اکبرپور: آزادی استقلال را به جمع ۸ تیم نهایی نخبگان میبرد