باید آغاز امامت امام عصر (عج) را جشن گرفت

به گزارش جام‌جم آنلاین- به علاوه انسان معاصر در دوره‌­ای بسر می­‌برد که علی‌رغم تمامی پیشرفت­‌های موجود در عرصه تکنولوژی و صنعت، همچنان از پریشانی روحی، افسردگی، آشوب­‌های جهانی، بحران محیط زیست، چالش­ میان دولت­‌ها و عدم امنیت خاطر رنج می­‌برد و نسبت به آینده احساس دلهره دارد. در این میان بسیاری از جامعه شناسان، فیلسوفان، آینده‌پژوهان درباره آینده جهان به داوری و قضاوت نشسته­‌اند و هر یک مدل خاصی را پیش‌بینی و پیش‌گویی می­‌کنند، پاره­‌ای از آنان بر این باورند که بشر به قله و اوج رشد و شکوفایی رسیده و در آینده وضعیتی بهتر از وضعیت موجود را مشاهده نخواهد نمود. عده­‌ای درگیری و پیکار میان تمدن‌ها و فرهنگ­‌ها را پیش‌بینی می­‌کنند و عده­‌ای دیگر مثبت‌اندیشانه به گفتگو و تعامل میان فرهنگ‌ها توصیه می‌کنند. در این میان ادیان نیز با تکیه بر آموز‌ه‌­های وحیانی و بشارت‌های نبوی به گونه­‌ای دیگر به داوری می­پردازند، آنان بر این باورند که اصلاح میان انسان‌ها و جوامع بشری نیازمند حضور و ظهور یک انسان پاک سیرت و رها از نفس و ابلیس است، فردی که دارای سلامت روحی است و راه‌های اتصال میان زمین و آسمان را می­‌داند و می­‌تواند انسان‌ها را با یکدیگر و با خداوند پیوند دهد.

روزی در پاسخ به نوجوانی که از من پرسیده بود اسلام و تعالیم دینی چه فایده و بهره‌ای برای انسان معاصر به همراه دارد و چطور می‌توانیم با دینی که برای مردم قرن‌های گذشته آمده، ارتباط بر قرار کنیم؟ پاسخ دادم که به نظر من آموزه‌های دینی، پیامبر (ص) و فرزندانش بیشتر به خاطر ما فرستاده شده‌اند تا برای مردم گذشته و ما انسانهای عصر جدید بیشتر به آنان نیاز داریم تا مردم زمان عرب جاهلیت.

او با تعجب به من نگریست و فکر کرد که شوخی می‌کنم, با بهت‌زدگی از من پرسید، چرا شما می‌گویید پیامبر برای عصر ما بیش از گذشته مورد نیاز است؟ در پاسخ گفتم درست است که پیامبر به عنوان آخرین رسول آسمانی برای همه دوران‌های پس از خود آمده است و نمی‌توانیم او را اختصاص به زمان خاصی بدهیم اما به نظر می‌رسد انسانهای عصر جدید بیش از گذشتگان نیاز به انسانی ملکوتی و آسمانی و اندیشه‌های او داریم. زیرا امروزه انسان‌های قرن بیست و یکم از جهت عقلی و علمی بسیار پیشرفت کرده‌اند و توانسته‌اند به بسیاری از نیازها و پرسش‌های خود در عرصه زندگی پاسخ دهند، اما آنچه را که در آن بهت‌زده و دارای تردیدهای جدی معرفتی هستند و نتوانسته‌اند خط مشی صحیحی را در آن برگزینند، پرسش‌های حوزه فرهنگ و علوم انسانی است و این همان چیزی است که پیامبر (ص) چه در عصر جاهلیت عرب با آن مواجه بود و چه انسان امروز با آن مواجه هست.

در واقع می‌توانیم بگوییم، وضعیت انسان معاصر خیلی وخیم‌تر از انسان دوره جاهلیت است، زیرا مردم زمان پیامبران پیشین می‌توانند ادعا کنند که در گذشته به رشد فکری و علمی نرسیده بودند، اما انسان جدید به همه چیز غیر از زندگی اخلاقی و معنوی دست یافته است و شدیداً از این محرومیت و کاستی رنج می‌برد. به همین جهت بر این باورم که ما در عصر جدید به برای پاسخ به پرسش‌های نوین نیازمند گفتمان‌های الهیاتی هستیم و تمدن‌های شرقی توانایی بیشتری را برای پاسخ به این دسته پرسش‌ها دارا هستند.

آنان که مهر و محبت امام مهدی عج را به دل دارند، هر چه را که آب و رنگ او را داشته باشد، ارج می‌گذارند و تمامی نمادها و رمزهای متکی بر شخصیت ایشان، برای آنان معنادار است. چطور می‌توان به کسی عشق ورزید، و روز تولدت یا روز منزلت دینی وی را دوست نداشت، روز نهم ربیع، روز آغاز ولایت و سرپرستی ایشان بر خلق است، به همین جهت، از طرفی شادیم که مقام امامت به ایشان تفویض شده است و از طرف دیگر خوشحالیم چون زیر لوای محبت، امامت و توجه ایشان قرار داریم. شیعیان در این روز مفتخرند که منتسب به امامی می‌شوند که در آن روزی که ندا ‌داده می‌شود، هرکسی با امام خویش جلو آید (کل أناس بامام)، شیعیان با امام عصر ع وارد محشر خواهند شد و افتخار خواهند نمود که در تحت اشراف و ولایت ایشان زیسته‌اند.

ترویج مراسم‌های مذهبی، به‌ویژه در خصوص امام مهدی عج، رغبت و توجه مردم را به ایشان افزایش خواهد داد و موجب الفت و مهر بیشتر خواهد گردید، خصوصاً که مراسم و اعیادی که بر محوریت پیشوایان دینی فراهم می‌گردد و موجب افزودن شادی در جامعه می‌شود، دارای کارکرد مثبت است و گاه باید بتوان معرفت دینی مردم را نسبت به ائمه، در اعیاد و جشن‌ها افزود. به‌علاوه افزودن جشن‌ها و مناسبات مذهبی در نهادینه کردن الگو و شیوه زندگی مسلمانان مؤثر است و آنها را برای زیستن در جهانی با ادبیات و سلوکی دینی و معنوی آماده می‌سازد.

امروزه در بخشی از کار می‌توان با توجه به قابلیت رسانه‌ها و ابزارهای تبلیغاتی، ، به ترویج و نهادینه شدن این نوع مراسم با استفاده از وسایل ارتباط‌جمعی همت گمارد و از طرف دیگر با برنامه‌های فرهنگی ازجمله تشکیل جشنواره‌ها، سخنرانی‌ها، مسابقات، کتاب‌خوانی و ... به نهادین کردن و تثبیت آن در میان مردم اقدام ورزید.

سید رضی موسوی گیلانی

عضو هیئت‌علمی دانشگاه ادیان و مذاهب