وزیر ورزش و جوانان روز گذشته در جلسه ستاد عالی بازی‌های آسیایی و المپیک از همه دست‌اندرکاران و زحمت‌کشان که به گفته خودش باعث ثبت نتیجه تاریخی در بازی‌های آسیایی 2018 شدند، تشکر ویژه کرد. البته وزیر محترم، خود بهتر از هر کارشناس دیگری می‌داند، آنچه از آن به عنوان نتیجه تاریخی قلمداد می‌کند، زیاد هم تاریخی نبوده است. ما هم اینجا قصد نداریم نتیجه زحمات کاروان ورزشی کشورمان و دست‌اندرکاران امر را زیر سوال ببریم. به هر حال هرگز در سال‌های بعد از انقلاب شاهد کسب 62 مدال در بازی‌های آسیایی نبودیم که این موفقیت در جاکارتا رقم‌خورد. با این حال وقتی می‌گوییم نتیجه تاریخی، فارغ از مدال‌هایی که در بازی‌های آسیایی تهران کسب کردیم و آن جایگاه دومی در رده‌بندی تیمی، باید این دو نکته را که مربوط به دو دوره اخیر است، مد نظر قرار دهیم:
کد خبر: ۱۱۶۳۴۹۸

1. در بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون، کاروان ایران موفق به کسب 21 مدال طلا شد که بیشتر از جاکارتا بود.

2. در بازی‌های آسیایی 2010 گوانگژو، کاروان ایران در مکان چهارم رده بندی تیمی قرار گرفت که دو پله بالاتر از رتبه امسال کاروان کشورمان بود.

فارغ از این اعداد و ارقام، به آن بخش از صحبت‌های وزیر ورزش که به موفقیت بانوان ایران در بازی‌های آسیایی 2018 اشاره کرد، نقدجدی وارد است. مسعود سلطانی‌فر، در بخشی از صحبت‌های خود در جلسه دیروز ستاد عالی بازی‌های آسیایی و المپیک گفت: «حدود یک سوم مدال‌های کاروان ایران در اندونزی توسط زنان ورزشکارمان به‌دست آمد که بسیار قابل توجه است. طلای رشته تیمی مثل کبدی برای اولین بار در تاریخ ورزش بانوان به‌دست آمد و شش نقره و ده برنز هم توسط سایر بانوان ما کسب شده و افزایش مدال آوری در بازی‌های آسیایی نتیجه توجه به ورزش زنان است...»

قطع به یقین در تاریخی بودن طلای بانوان کبدی کار در بازی‌های آسیایی شکی وجود ندارد، اما این‌که عنوان شود افزایش مدال آوری در بازی‌های آسیایی نتیجه توجه به ورزش زنان بوده، ادعایی کاملا غیرکارشناسی و غیرمنصفانه است. آقای وزیر! محض اطلاع شما بانوان ورزشکار ما در بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون، با 58 شرکت‌کننده موفق به کسب 2 طلا، 7 نقره و 7 برنز شد. حال آن‌که کاروان 99 نفره بانوان ایران کشورمان در بازی‌های آسیایی جاکارتا فقط یک مدال طلای تیمی به دست آورد و در رشته‌های انفرادی هیچ طلایی به‌دست نیامد. منطقا کسب یک طلای کمتر، یک نقره کمتر و البته سه برنز بیشتر توسط بانوان ورزشکار، در مقایسه با دوره قبلی بازی‌های آسیایی، با علم به این‌که 41ورزشکار بانو، بیشتر از اینچئون به جاکارتا اعزام کردیم، هیچ نشانی از توجه بیشتر به ورزش زنان، در این چهار سال اخیر ندارد. پس بهتر است به جای سوار شدن بر موج احساسات، به فکر یک توجه ملموس‌تر به ورزشکاران ملی‌پوشمان باشیم تا دو سال دیگر، با توشه‌ای بهتر قدم به آوردگاه بزرگ المپیک 2020 توکیو بگذاریم.

رضا پورعالی

روزنامهنگار

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها