آداب و رسوم ماه مبارک رمضان کردستان در گذشته زبانزد خاص و عام بود و برخی از این آیین‌ها هنوز نیز با شور و حال برگزار می‌شود. وقتی ماه رمضان از راه می‌رسید، ندای مرحبا مرحبا با آهنگ و وزن خاصی در محله‌ها و پشت‌بام خانه‌ها به گوش می‌رسد.
کد خبر: ۱۱۴۶۷۰۶

از آواز مرحبا تا الوداع در کردستان

به عبارت بهتر، یکی از آداب و رسوم خاص مسلمانان کردنشین در رمضان، اجرای چند موسیقی مخصوص در این ماه مبارک برای وقت افطار و بخصوص سحر است که به آن سحرخوانی میگویند. از میان این نواها که برای بیدارکردن مردم بهکار میرفت، آواز مرحبا و الوداع از همه مشهورتر است و در تمام مناطق کردنشین خوانده میشود. در قدیم مرسوم بود فردی با کوبیدن بر طبلی مخصوص وقت سحری را که در زبان کردی «پارشیو» گفته میشود، هشدار میداد. همچنین در برخی مناطق از نقارهچیها و از دهل نیز برای اعلام سحری استفاده کرده و گاهی نیز مرسوم بود توپی به تپههای اطراف شلیک میکردند. در 15 روز اول ماه رمضان قبل از اذان عشا، موذن بر پشتبام مسجد رفته و با صدای بلند و بهصورت آواز، حلول ماه رمضان را چنین خوش میگفته است: «مرحبا مرحبا یا شهر رمضان، مرحبا مرحبا یا شهر تسبیح و التهلیل و تلاوت القرآن مرحبا، مرحبا مرحبا یا شهر الخیر و البرکت و الاحسان مرحبا.» در کنار این، در نیمه دوم ماه رمضان مؤذن به جای مرحبا، الوداع میگفته است. مردم کردستان بر این باورند که خداوند در این ماه خیر و برکت بیشتری را به آنها ارزانی میدارد و لذا فعالیتهای خود را متوقف نکرده و مانند ماههای دیگر به کار و تلاش مشغول هستند. مردم کردنشین، غذاها و نانهای محلی متنوعی را در این ماه مبارک طبخ میکنند که از جمله میتوان به ماودو، کاروان ناشی، کولیره چوره،ناوتاوایی، برساق و داندوگ اشاره کرد. لازم به یادآوری است که در کردستان در روز 27 ماه رمضان نان مخصوصی به نام بیست و هفتمی یا کولیره میپختند که این نان برای ثواب و رفع بلا و ایجاد خیر و برکت پخته میشد. در برخی مناطق نیز نانی به نام «برساق» میپختند که امروزه انواع نانهای ماشینی و شیرینی ها باعث کمرنگ شدن این رسومات شده است.

زهره نادریمقدم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها