امداد فرهنگی را فراموش نکنیم

برخی از آنها چند ثانیه در تونل زمان گیرافتاده‌ و از دوران خوش بچگی به بزرگسالی پرتاب شده‌‌اند و اکنون باید به تنهایی زندگی را ادامه دهند. به همین دلیل است که کودکان زلزله‌زده، باید در مرکز توجه قرار گیرند و همراهی با آنها نباید به وادی فراموشی سپرده شود.

طبق یک شعار قدیمی کودکان، آینده را می‌سازند، آینده به مردان و زنان قوی نیاز دارد و حالا که کودکان غرب کشور آسیب‌دیده‌اند باید مراکز و سازمان‌‌های دولتی و خیریه‌های مردم‌نهاد به آنها کمک کنند تا مرحله بازسازی ذهن و روان را مانند بازسازی شهر و روستای خود ادامه دهند تا دوباره بتوانند روی پا خود بایستند.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یکی از سازمان‌هایی است که می‌تواند در این بازسازی نقش مهمی داشته باشد.

با مهناز فتاحی، نویسنده و مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کرمانشاه هم‌صحبت شدیم تا برایمان از برنامه‌های این کانون برای بچه‌های زلزله‌زده بگوید.

فتاحی نویسنده رمان فرنگیس است که در آن خاطرات «فرنگیس حیدرپور» و مبارزاتش با عراقی‌ها در دوران دفاع مقدس را روایت کرده است.

شما از لحظه اولی که زلزله رخ داد در کرمانشاه و شهرهای اطراف بودید، شرایط چگونه بود و اکنون چطور است؟

زلزله، شب اتفاق افتاد و به ما خبر رسید که سرپل ذهاب و روستا‌‌های اطراف آن بشدت آسیب دیده است. در اولین فرصت با ماشین‌‌های کانون به سرپل ذهاب رفتیم. شرایط اصلا خوب نبود، آوار زیاد بود و آب و برق و گاز قطع شده بود. به مربیان و اعضای کانون سر کرده، متاسفانه تعدادی از آنها فوت کرده بودند تا جایی که توانستیم از بازماندگان دلجویی کرده و کوشیدیم مرهمی بر زخم بازماندگان باشیم. از روز اول چادرها را برپا کردیم. به منطقه آب، غذا، کتاب و اسباب‌بازی بردیم و کودکان را تشویق کردیم که به چادرهای کانون بیایند. در کنار آب و غذا به آنها کتاب و اسباب‌بازی دادیم و مربیان کانون تلاش کردند با عروسک‌ها و برنامه‌های دیگر تمرکز بچه‌‌ها را از زلزله و خرابی‌ها کمتر کنند. واحدهای سیار را نیز به روستاها اعزام کردیم تا امکانات را به بچه‌های آن مناطق هم برسانند. خیلی زود ستاد امداد فرهنگی در کشور دایر شد و کمک‌های زیادی به ما رسید. البته کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان، همه مربیان سراسر کشور را به صورت دوره‌ای به مناطق زلزله‌زده اعزام خواهد کرد.

مردم و هنرمندان کشور به کودکان این منطقه چه کمکی می‌توانند بکنند؟

همه هنرمندان می‌توانند به ما کمک کنند، دیروز عموهای فیتیله‌ای به منطقه آمدند که حضورشان بسیار موثر بود. ما از حضور هنرمندان و کسانی که بتوانند در بهتر شدن روحیه بچه‌‌‌ها به ما کمک کنند، استقبال می‌کنیم؛ حضوری که تداوم داشته باشد و با فروکش کردن هیجانات پس از زلزله تمام نشود. روزهای اول با هجوم مردم و هنرمندان برای کمک رو‌به‌رو بودیم، اما هر چه زمان می‌گذرد، تعداد مردم حاضر در مناطق زلزله‌زده کمتر می‌شود، نگران این هستیم که طی روزها و هفته‌های آینده به مرور این اتفاق به فراموشی سپرده شود! همراهی با بچه‌‌های این مناطق نباید مقطعی و کوتاه‌مدت باشد. بچه‌ها آسیب‌پذیرتر از بزرگسالان هستند و اکنون نیاز شدید به لباس گرم دارند. کالاهای فرهنگی و اسباب‌بازی‌های فکری که بچه‌ها را سرگرم کند در اولویت‌های بعدی قرار دارد. کانون همه تلاش خود را برای تامین این لوازم انجام می‌‌دهد، اما به کمک دیگر نهادها و مردم هم نیاز دارد.

برخی خانواده‌ها تمایل دارند بچه‌‌های زلزله‌زده را به فرزندخواندگی قبول کنند و آنها را به خانه خود بیاورند، به نظرتان این راهکار می‌تواند موثر باشد؟

کار خوب و قشنگی می‌تواند باشد، اما الان نمی‌شود این تصمیم را اجرایی کرد. اولا این که بسیاری از این بچه‌ها هنوز خانواده و اقوام خود را پیدا نکرده‌اند و امیدوارند که آنها را به بیمارستان‌های شهرهای دیگر برده باشند. باید فرصتی باشد که شرایط سرپرستی آنها مشخص شود و دوما باید این فرزند‌خواندگی از طریق سازمان بهزیستی و طی مراحل قانونی انجام شود.

طاهره آشیانی - جام‌جم