پافشاری لامبورگینی بر استفاده از پیشرانه‌ V8 و V12

به گزارش جام جم آنلاین از زومیت، گفته‌های اخیر مدیران آئودی مبنی بر تمرکز بیشتر بر فناوری پلاگین هیبرید و احتمال پایان دوران پیشرانه‌های V8 و V12، برای عاشقان این پیشرانه‌های خوش‌صدا، نگران‌کننده است؛ اما به‌ نظر می‌رسد که لامبورگینی رویکرد کاملا متفاوتی در پیش گرفته است. در دنیای خودروهای سوپراسپرت و هایپرکارها، لامبورگینی یکی از شرکت‌هایی بوده که در مقابل روش‌های مرسوم کم کردن آلایندگی مقاومت کرده است؛ این شرکت حتی با قرار دادن توربوشارژر روی محصولات خود موافقت نمی‌کند، چه برسد به ساخت خودروی برقی یا هیبرید!

اما دلیل پافشاری لامبورگینی برای ماندن در این راه چیست؟

ماریزیو رگیانی، رئیس بخش تحقیق و توسعه‌ی این شرکت ایتالیایی در مصاحبه با مجله‌ی اتوکار، می‌گوید: DNA لامبورگینی شامل طراحی، هیجان و عملکرد منحصربه‌فرد است؛ هر محصول جدید ما باید در این سه مورد تعریف شود. تیم مهندسی ما، حس فیزیکی این موارد را وارد یک محصول جدید می‌کند تا مقایسه‌ی مدل جدید و قدیم میسر شود. یک محصول از شرکت لامبورگینی، باید هر سه مورد طراحی، هیجان و عملکرد را در اختیار داشته باشد. اگر یک لامبورگینی زیبا با طراحی جذاب داشته باشیم اما هیجان کافی نداشته باشد و هنگام قرار گرفتن پشت فرمان آن، صدای پیشرانه یا حس تایرها هنگام حرکت بر آسفالت احساس نشود، پس حتما این مدل هنوز کامل نشده است. طراحی و مهندسی فنی، باید در کنار هم قرار بگیرند. نباید هیچ بخشی از خودرو برداشته شود؛ ما معمولا همیشه برای لذت بردن و شاید کمی جلب توجه کردن با لامبورگینی رانندگی می‌کنیم.

اگر بخواهیم فناوری فعلی پلاگین هیبرید را برای یک مدل از لامبورگینی متصور شویم، اصلا با DNA مد نظر رگیانی جور درنمی‌آید؛ چرا که چنین خودرویی بسیار سنگین‌وزن خواهد بود و این وزن، به‌شدت بر هندلینگ و عملکرد کلی تأثیر منفی می‌گذارد.

رگیانی اضافه می‌کند: ارزش برند برای لامبورگینی بسیار مهم است. اگر لامبورگینی هیجان‌انگیز نباشد، مشتری دلیلی برای خرید آن نخواهد داشت. خودروهای آینده باید پرشور باشند؛ برند لامبورگینی در آینده باید برای مشتریان یادآور صدا، سرعت، شتاب و طراحی جذاب باشد.

اما رگیانی واقع‌گرا است و مسلما آگاه است که این شرکت نمی‌تواند برای همیشه در برابر فناوری خودروهای برقی یا توربوشارژ مقاومت کند. لامبورگینی با عرضه‌ی شاسیبل‌ند خود موسوم به اوروس (Urus) و قرار دادن آن در کنار مدل‌هایی چون هوراکان و اونتادور، آماده‌ی ورود به برنامه‌های کاهش آلایندگی و فناوری خودروهای الکتریکی خواهد شد. شاسی‌بلند اوروس به پیشرانه‌ی هشت سیلندر V شکل توئین توربو مجهز است، تا پایان سال ۲۰۱۷ رونمایی و در سال ۲۰۱۸ به بازار عرضه خواهد شد. نسخه‌ی پلاگین هیبرید اوروس در سال ۲۰۲۰ عرضه می‌شود؛ اما فناوری هیبرید درسوپراسپرت‌های لامبورگینی به این زودی‌ ورود پیدا نمی‌کند؛ پیشرانه‌های تنفس طبیعی V8 و V12، هنوز هم گزینه‌های نخست این شرکت ایتالیایی برای محصولاتش خواهند بود.

رگیانی با اشاره به عرضه‌ی شاسی‌بلند اوروس به‌عنوان مدلی پایه و اولیه برای استفاده از فناوری خودروهای برقی در مدل‌های آینده‌ی این شرکت، گفت:

ترکیب پک‌های باتری و وزن زیاد، استراتژی مناسبی برای ساخت یک خودروی سوپراسپرت نیست. ما اول با مدل اوروس شروع می‌کنیم و سپس به دنبال عملی کردن رؤیای سوپراسپرت سبک‌وزن هیبرید خواهیم رفت.

رگیانی شرکت‌های توسعه‌دهنده‌ی موتورهای الکتریکی و پک‌های باتری را به ارائه‌ی گزینه‌ای مناسب برای به‌کارگیری در لامبورگینی، به چالش دعوت کرده است:

با فناوری فعلی، قرار دادن موتور برقی در یک سوپراسپرت با عملکرد بالا، وزن کم و ترکیب کلی آن، قابل انجام نیست.

رگیانی معتقد است که استفاده از فناوری خودروهای برقی و هیبرید، تا نسل بعد مدل‌های جدید لامبورگینی، در اوایل تا اواسط یک دهه‌ی بعد، اتفاق نخواهد افتاد.

رگیانی می‌گوید: در فناوری پلاگین هیبرید، شرکت‌های پیشرو در ساخت پک باتری باید در وزن و نحوه‌ی قرار دادن آن در خودرو، قدم بعدی را بردارند. در لامبورگینی نمی‌توان برای وزن و ترکیب اجزای خودرو سازش کرد. امیدوارم نسل بعدی سوپراسپرت‌ها، باتری‌ها و پیشرانه‌های برقی بهتری به خود ببینند.

مدل اوروس، اولین قدم لامبورگینی در مسیر خودروهای هیبرید خواهد بود؛ اما مهمتر از آن، این خودرو پس از مدل LM002 که در دهه ۸۰ میلادی عرضه شده بود، به‌عنوان بازگشت یک مدل شاسی‌بلند به خط تولید لامبورگینی است. برخلاف فناوری خودروهای برقی، لامبورگینی بازار پررونق شاسی‌بلندهای لوکس و پرقدرت را نادیده نگرفته است. رگیانی قول یک لامبورگینی واقعی داده است، البته اوروس بر فروش و محبوبیت هوراکان و اونتادور تأثیر نخواهد گذاشت.

فناوری خودروهای سبک‌وزن به دلیل خنثی کردن وزن بیشتر ناشی از پک باتری، برای مدل‌های آینده‌ی لامبورگینی اهمیت ویژه‌ای دارد؛ همچنین با توجه به عرضه‌ی مدل‌های با بدنه‌ی عریض و قوانین جدید تصادف و تردد جاده‌ای در سال ۲۰۱۹، نقش فناوری سبک‌ کردن خودروها، بیش از پیش اهمیت خواهد داشت. به همین منظور، تیم مهندسی لامبورگینی با همکاری متخصصان دانشگاه MIT واقع در بوستو، در حال تحقیق روی مواد سبک وزن جدید و جایگزین جدید در منبع انرژی و محل نصب باتری‌ هستند.

رگیانی که وزن را «دشمن» خودرو می‌داند، می‌گوید: نگرانی عمده‌ی من، باتری‌ها و افزایش وزن خودرو با وجود آن است؛ در حال حاضر مهندسان سخت مشغول پیدا کردن راهی برای به‌کارگیری باتری‌، بدون افزایش وزن خودرو هستند. کار بسیار مشکلی خواهد بود؛ در این مورد نیازمند راه‌حل‌ها و ایده‌های هوشمندانه هستیم.

اما پیش از این، تیم مهندسی لامبورگینی با معرفی مدل هوراکان پرفرمانته، راهی برای افزایش سرعت بدون افزایش توان خروجی پیشرانه پیدا کرده است. رگیانی با اشاره به یکپارچگی مدل‌های این شرکت می‌گوید: مدل گالاردو بسیار موفق بود؛ اما هوراکان با حفظ یکپارچگی لامبورگینی، موفق‌تر خواهد بود. همیشه در اولین تلاش، بهترین عملکرد را ارائه نخواهید داد. حفظ یکپارچگی و پیش رفتن به سوی تکامل، برای موفقیت در آینده حیاتی است.

به‌ نظر می‌رسد پیشرانه‌های V8 و V12 تا مدت دیگری همچنان قلب تپنده‌ی محصولات لامبورگینی باشند. رگیانی آرزو می‌کند که این پیشرانه‌ها، تا جایی که امکان دارد وجود داشته باشند:

پیشرانه‌های تنفس طبیعی بخشی از DNA خودروی سوپراسپرت هستند. هیچ پیشرانه‌ی دیگری نمی‌تواند هیجان، حساسیت و صدای یک موتور تنفس طبیعی را داشته باشد. به دلیل منحصربه‌فردی همین پیشرانه‌ها، لامبورگینی هنوز هم متفاوت است.

اما نظر رگیانی در مورد ابرخودروهای نسل جدید، مانند پروژه یک مرسدس AMG چیست؟ آیا لامبورگینی باز هم ابرخودروخواهد داشت؟ رگیانی با لبخند می‌گوید:

ما با عرضه‌ی رونتون (Reventón) وارد رقابت‌های هایپرکارها شدیم. رونتون متفاوت بود؛ ما قصد تقلید از شرکت‌های دیگر نداریم.

به‌ نظر می‌رسد که لامبورگینی همچنان به ساخت سوپراسپرت‌های تولید محدود و جذاب خود برای مشتریان خاص ادامه خواهد داد و ما هم به قرار دادن پوسترهای محصولات خاص این شرکت ایتالیایی بر دیوار اتاق خود ادامه می‌دهیم!