قهرمانی در مسیر ناپیموده!

چند سالی است معرفی قهرمان‌های وطنی در فیلم‌ها و انیمیشن‌های ایرانی دغدغه بسیاری از اهالی فرهنگ شده و تولید انیمیشن «پهلوانان» یکی از اقدامات صورت گرفته در راستای همین دغدغه است؛ انیمیشنی که پخش فصل سوم آن مدتی است از شبکه نهال آغاز شده و می‌کوشد پوریای ولی را به عنوان یک اسطوره ملی در قاب یک انیمیشن ایرانی به کودکان و نوجوانان معرفی کند.

کد خبر: ۱۰۴۳۲۰۲

مسیر قهرمانی در انیمیشن پهلوانان از نقطه قابل توجهی آغاز شده است؛ انتخاب پوریای ولی به‌عنوان یک اسطوره ایرانی که اسم و رسمش برای یک قهرمان انیمیشنی کاملا راه‌گشاست چرا که هم پوریا اسم امروزی و مناسبی است و هم عیاری و پهلوانی رسمی جذاب و کنجکاو ‌برانگیز برای نوجوان قرن بیست و یکمی، اما متاسفانه از این دو مولفه هیچ‌کدام در اولویت قرار نگرفته‌اند و به دلایلی نام پهلوانان برای این مجموعه انیمیشنی انتخاب شده است.

خوشبختانه پوریای «پهلوانان» این امکان را داشته که در چارچوب تاریخ گرفتار نشود و سوار بر خیال نویسندگان بتازد و ماجراجویی کند. برای پوریا قصه‌هایی نوشته شده که هرگز برای پوریای ولی رخ نداده اما در عین حال امکان وقوع آنها محال نیست. این نگاه به پوریای ولی و آفرینش پوریای انیمیشنی، اتفاقی هوشمندانه است و می‌توانست نتایج بهتری به دنبال داشته باشد اگر در تولید آن به برخی جزئیات توجه می‌شد.

طراحی شخصیت‌ها، فضاسازی سریال، انتخاب رنگ‌ها و نیز تکنیک دو بعدی با ذات قصه‌ها تناسب دارد و ماهیت تاریخی اثر را در قاب تصاویر تداعی می‌کند. بی‌شک طراحی شخصیت‌های متعدد و مکان‌های مختلف کار طراحان و سازندگان این اثر را دوچندان کرده اما به نظر می‌رسد برخی جزئیات، قربانی همین دشواری‌ها شده است. به عنوان نمونه، حتی در انیمیشن‌های دو بعدی در عصر کامپیوتر، امکان ایجاد بعد وجود دارد و چینش و چرخش تصاویر می‌تواند انواع حرکت دوربین را تداعی کند به ترتیبی که از مجموع این دو شیوه، فضای سه‌بعدی در مقابل چشمان مخاطب تجسم شود اما نوع چیدمان نماها و نیز کم‌توجهی به پرسپکتیو رنگی و تاثیر نورپردازی که در انیمیشن به کمک سایه‌ها و تغییر رنگ‌ها معنا پیدا می‌کند، سبب شده تصاویر به اندازه کافی عمق و بعد نداشته باشد. در بخش قابل توجهی از انیمیشن پهلوانان شاهد حرکات عمومی و افقی دوربین هستیم و بسیار به ندرت چرخش دوربین و چیزی معادل زوم کردن دوربین را می‌بینیم. انیمیت یا متحرک‌سازی نیز با مشکلاتی روبه‌رو است؛ بخصوص در حرکات پیچیده و راه رفتن اسب‌ها که نواقص آن برای مخاطب غیرمتخصص هم مشهود است.

ضمن این‌که پوریا در پهلوانان از سوی طراحان و سازندگان این انیمیشن به اندازه یک قهرمان افسانه‌ای مورد توجه و تمرکز قرار نگرفته و دست‌کم به لحاظ بصری و نوع حضورش در صحنه‌ها به اندازه‌ای که باید برای مخاطب نوجوان برانگیزاننده نیست.

با این همه تداوم «پهلوانان» در سه فصل و استمرار ارتباط با مخاطب، مضمون و محتوای تاریخی و نیز کمبود سریال‌های انیمیشنی از نوع وطنی جایگاه ویژه‌ای برای پهلوانان رقم زده و نظر مخاطبان بسیاری را جلب کرده است، البته در رساندن پوریا به سرمنزل قهرمانی به اندازه‌ای که باید، موفق نبوده چرا که قهرمان شدن در مسیر ناپیموده، دشوار است بخصوص وقتی ابزار و امکانات و حتی نیروی انسانی برای ساخت انیمیشن محدود باشد.