شاید در باور بسیاری از دوستداران محیط زیست نگنجد اما قطع بیش از یک هزار اصله درخت در روستای دهق از توابع شهرستان فریدن طی شش ماه گذشته اتفاقی ناگوار است که دل هر انسان دوستدار طبیعتی را به درد میآورد.
درختان به بهانه ساماندهی جوی «بزرن» قطع شدند
علیرضا فولادی، یکی از اهالی روستای دهق از توابع شهرستان فریدن ضمن ابراز تاسف در خصوص قطع بیش از یک هزار اصله درخت در این روستا برای اجرای پروژه آبرسانی با کانال سیمانی به زمینهای کشاورزی این منطقه میگوید: این درختان به بهانه ساماندهی جوی «برزن» در این روستا قطع شدهاند که به دنبال خودخواهی دو نفر از اهالی صورت گرفته است و این در حالی است که میشد با تدابیر بهتر از قطع این درختان جلوگیری کرد.
وی با اشاره به اینکه مردمان روستای دهق امکان برداشت آب از نهر «پلاسجان» که بخشی از رودخانه زایندهرود است را دارند، ادامه میدهد: مردمان از این آب برای آبیاری محصولات کشاورزی استفاده میکنند و این در حالی است که در سال جاری و از زمان انجام کشت پاییزه امکان برداشت آب برای آبیاری محصولات کشاورزی را نداشتهاند.
این ساکن روستای دهق اضافه میکند: باید توجه داشته باشیم که در گذشته برداشت آب به واسطه جوی خاکی «برزن» انجام میشد و برای ساماندهی این امر سیمانی کردن این جوی آب در دستور کار مسئولان قرار گرفت و با گذشت بیش از هفت ماه هنوز این پروژه اجرایی نشده است.
محصولات کشاورزی دهق قبل از برداشت خوراک دام شد
فولادی با اشاره به اینکه مردم روستای دهق محصولات کشاورزی خود را در قالب کشت پاییزه کاشته ولی به دلیل عدم آبرسانی محصولاتی نظیر گندم، جو و یونجه از بین رفته است، میگوید: در حال حاضر کشاورزان گوسفندان خود را برای چرا وارد مزارع میکنند و امکان برداشت محصول از این مزارع را ندارند.
وی با تاکید بر اینکه به دلیل عدم اجرای پروژه آبرسانی بیش از ۷۰ درصد از خانوادههای روستای دهق که درآمدشان از محل کشاورزی بود هیچ درآمدی ندارند، تصریح میکند: جوانانی که در این روستا به کشاورزی پناه برده بودند نا امید شده و قصد مهاجرت از روستا را دارند.
اختلاف پیمانکار و کشاورزان دلیل تاخیر بهرهبرداری از کانال است
فولادی با اشاره به اینکه به استناد اظهارات برخی از مسئولان و شهروندان اختلاف بین پیمانکار پروژه و کشاورزان دلیل تاخیر اجرای پروژه کانال سیمانی جوی «برزن» بوده است، اظهار میکند: این پروژه قرار بود دو ماهه بهرهبرداری شود و این در حالی است که پس از هفت ماه هنوز بهرهبرداری از این پروژه انجام نشده است.
این شهروند روستای دهق همچنین با انتقاد از اینکه ۱۶۰ هکتار از محصولات کشاورزی روستای دهق به دلیل عدم آبرسانی به موقع از بین رفته است، ادامه میدهد: برای آبرسانی به این مزارع نیازمند سه کیلومتر آبرسانی بود که محقق نشد.
یکهزار اصله درخت قطع شده غیر مثمر بود!
رامین رستمی، رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان فریدن نیز با اشاره به اینکه همه پروژههای جهادکشاورزی در منطقه دهق فریدن به درخواست کشاورزان انجام شده است، میگوید: کشاورزان درخواست راهاندازی کانال سیمانی داشتند که سازمان جهاد کشاورزی با تخصیص اعتبار ۱۶۰ میلیون تومانی این پروژه را اجرایی کرد.
وی با بیان اینکه به دلیل شرایط بد آب و هوایی امکان بهره برداری از این پروژه تاکنون نبوده است، اضافه میکند: این پروژه از آبان ماه آغاز بکار کرده است و به دلیل ادامه بارشها تا دو ماه اول بهار امکان بهره برداری وجود نداشت.
رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان فریدن با اشاره به اینکه جهاد کشاورزی بیش از کشاورزان دغدغه نابودی محصولات کشاورزی را داشته است، میافزاید: به منظور آبرسانی به محصولات کشاورزی با توجه به اجرای این پروژه در خصوص صدور مجوز پمپ برای برداشت آب تا زمان راهاندازی کانال با کشاورزان صحبت کردیم که به دلیل هزینه بر بودن با این کار موافقت نکردند.
وی اضافه میکند: هزینه در نظر گرفته شده برای هر کشاورز خصوص انتقال آب بین ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان برآورد شده بود که کشاورزان با پرداخت این هزینه موافقت نکردند.
رستمی با تاکید بر اینکه پیمانکار راهاندازی کانال آب سیمانی جوی «برزن» در حال حاضر به صورت سه شیفته فعالیت میکند، ادامه میدهد: امیدواریم این پروژه تا یک هفته دیگر به بهره برداری برسد.
وی در خصوص بیش از یک هزار اصله درخت در حاشیه جوی «برزن» نیز ابراز میکند: درختان اطراف این جوی غیر مثمر بودند و چنانچه قطع نمیشدند به کانال آبی که تازه تاسیس میشد خسارت وارد میکردد.
رستمی تصریح میکند: قطع این تعداد اصله درخت در اطراف کانال سیمانی جوی «برزن» نیز جزء تعهدات کشاورزان در این قرارداد بوده است.
شایان ذکر است؛ حفظ محیط زیست و درختان به عنوان ریههای تنفسی زمین با توجه به تغییر اقلیم و گرمتر شدن هوا امری ضروری است که باید تک تک انسانها به این مهم توجه داشته باشند تا بتوانیم زمینی پاک و زندگی سالم را به آیندگانمان هدیه کنیم و در این راه اجرای یک طرح توسعه ای نباید پایداری اکوسیستم در یک منطقه را برهم بزند بلکه با اتخاذ تدابیر علمی، پروژههای عمرانی بدون آسیب برای محیط زیست اجرایی شود.