آیا ازدواج معاملۀ زیبایی با منزلت است؟

افسانۀ مردان ثروتمند و زنان زیبا

از ازدواج در انجمن اسلامی دانشجویان لندن تا آشپزی ایرانی با چاشنی عشق و محبت

داستان خوشمزه یک زندگی

آشپزی یک حرفه در میان زنان ایرانی نیست، آشپزی نشان دادن میزان عشق بانوان سرزمین من به خانواده است، آشپزخانه بانوی ایرانی پر از حس زندگی است، با تمام داشته‌هایشان حتی اندک، معجزه می‌کنند و بساط دور هم بودن خانواده را فراهم می‌کنند. شیرین طحانان، نقاش، عکاس، همسر و مادری کم نظیر، یک آشپز کارآفرین و موفق است که این هنر ارزشمند را با خلاقیت و تلاش معنای دیگری بخشیده است.
کد خبر: ۱۰۱۷۲۴۴

مهاجرت اولین چالش زندگی‌ام بود

طحانان از کودکی خود می‌گوید: اوایل دهه 60 در خانواده‌ای مذهبی متولد شدم، با شروع دوران نوجوانی در یازده سالگی همراه خانواده به انگلستان مهاجرت کرده و زندگی جدیدی را آغاز کردیم، در آن سن کم و ناآشنایی‌ام با زبان انگلیسی و محیط جدید، خیلی زود با کمک معلم‌ها توانستم خودم را با همسالانم هم سطح کنم، از همان سال‌ها یاد گرفتم که باید برای به دست آوردن هر موقعیت خوبی نهایت تلاشم را به‌کار بگیرم.

اختلاف فرهنگی همیشه مشکل‌ساز نیست!

درباره زندگی یک بانوی مسلمان در کشوری بیگانه با مذهب و فرهنگ ما، طحانان اینچنین می‌گوید: من در خانواده‌ای مذهبی و پایبند به اصول بزرگ شدم، حجاب و حفظ حریم‌ها و تقید به مسائل دینی همیشه برایم در اولویت بود، بعد از تمام شدن دوران دبیرستان در رشته معماری شروع به تحصیل کردم و بعد از دو سال به‌دلیل علاقه‌ام به هنر تغییر رشته داده و این‌بار رشته هنرهای تجسمی را انتخاب کردم، در محیط دانشگاه با توجه به رشته تحصیلی‌ام گاهی بعضی کلاس‌ها با معیارهای من سازگاری نداشت، برخورد خوب و صمیمانه استادان و احترام به عقاید من محیط دانشگاه را برایم امن و دوست داشتنی کرده بود، در آن سال‌ها علاقه‌ام به عکاسی و آشپزی بیشتر شده و در کلاس‌های آموزشی مختلفی در این زمینه‌ها شرکت می‌کردم.

در جست‌وجوی استعدادی تازه

طحانان از آغاز دوران جوانی خود می‌گوید: در آن سال‌ها اوقات فراغتم را با آشپزی و درست کردن انواع دسر پر می‌کردم، در مهمانی‌های دوستانه و خانوادگی همیشه دستپخت من با استقبال همه روبه‌رو می‌شد، با توجه به این تجربه دوست داشتنی سعی کردم دوره‌های حرفه‌ای آشپزی و دسر را امتحان کنم، در آنجا کلاس‌های آشپزی خصوصی وجود داشت و بیشتر محیط تفریحی و صمیمی آن باعث ترغیب من به ادامه آموزش می‌شد.

به‌دنبال تجربه تمام علایقم می‌روم

این بانوی هنرمند از شروع فعالیت اش در زمینه آشپزی می‌گوید: همیشه با عشق و علاقه آشپزی می‌کردم، اوایل برای خانواده و دوستان و بعدها برای همسرم، زمانی که به ایران برگشتم چیزی که در مهمانی‌های فامیل و دوستان می‌دیدم استقبال آنها از غذاها و دسرهایی بود که مهارت بالایی در پخت آنها داشتم. بیشتر اطرافیان به‌دنبال دستور پخت غذاها و دسرهای متنوع برای بچه‌ها و مهمانی‌ها بودند، تا جایی که تشویق‌ها باعث شد به فکر تشکیل کلاس‌های خانگی برای دوستان در ذهنم شکل بگیرد.

سرگرمی‌هایم کم‌کم جدی شد!

طحانان از آموزش حرفه‌ای آشپزی در ایران و مقایسه آن با خارج کشور می‌گوید: من در انگلستان به کلاس‌های مختلف آشپزی می‌رفتم، فضای دوستانه و بیشتر تفریحی آن باعث ایجاد علاقه بیشتری در من شده بود، در ایران با بررسی دیگر آموزشگاه‌ها و محیط بیشتر آموزشی و رسمی آن به فکر ایجاد آموزشگاهی متفاوت برای بانوان افتادم. اولین مکانی که در اختیار داشتم آشپزخانه خودم بود، با کمک همسرم مکانی را نزدیک به محل کار ایشان انتخاب کردم و کار آموزشی را رسما آغاز کردم.

پسرم هیجان زندگی من است

پسر شیرین زبان خانم طحانان کودکی با تمام شیطنت و کنجکاوی‌های مختص سنش همیشه همراه و پا به پای ایشان است، در این‌باره طحانان می‌گوید: همزمان با شروع فعالیت‌های آموزشی‌ام فرزندم به دنیا آمد، همسرم در ساعت‌هایی که مشغول تدریس بودم از پسرمان مراقبت می‌کرد و از هیچ کمکی مضایقه نکرد، همراهی و تشویق‌های همسرم همیشه به من امید بیشتری می‌دهد، همین انگیزه باعث شد به فکر تاسیس آموزشگاهی بزرگ‌تر با سلیقه و طراحی خودم باشم که به یاری خداوند و کمک خانواده‌ام توانستم این خواسته را عملی کنم.

تلاش و خلاقیت رمز موفقیت است

در ادامه طحانان از روش تدریس و حرفه خود می‌گوید: محیط آموزشگاه من محیطی مختص بانوان است، آقایان هم اغلب متقاضی شرکت در این کلاس‌ها هستند ولی من ترجیح می‌دهم فضای کاریم برای بانوان و خودم راحت‌تر و صمیمانه باشد، یک خانه قدیمی با معماری زیبا انتخاب من برای آموزشگاه بود، چیدمان آشپزخانه و طراحی آن را خودم انجام داده‌ام، عقیده دارم همیشه هر کاری را با عشق و علاقه شروع کنیم نتیجه درست دارد، در غیر این صورت تبدیل به کاری عبث و خسته‌کننده می‌شود، ارتباط درست با هنرجو و به‌وجود آوردن محیط سالم و دوستانه به عقیده من باعث رضایت آنهاست.

هر کار خیری را نباید پنهان کرد

طحانان در فضای مجازی نیز بسیار فعال است و از این موقعیت برای اجرای کارهای خیر بهره می‌برد، در این باره گفت: من در صفحه شخصی خودم از زندگی روزمره و کلاس‌های آموزش آشپزی و... عکس‌هایی را به اشتراک می‌گذارم، عقیده دارم در دنیای مدرن باید ارتباط از این نوع را نیز دست‌کم نگیریم، در این راستا توانستیم چند طرح کمک‌های مردمی برای خانواده‌های کم‌بضاعت مالی اجرا کنیم و دوستان نادیده‌ام با مهربانی و اعتماد به من همگی در این طرح شرکت کرده و نتیجه خوبی را شاهد بودیم، به اعتقاد من می‌توان با تبلیغ این گونه حرکات خودجوش مردمی خدمتی هرچند کوچک به خانواده‌های نیازمند داشته باشیم.


هر خانمی می‌تواند در خانه کسب درآمد کند

در پایان گفت‌وگو طحانان درباره هدف خود ازآموزش آشپزی و... به بانوان می‌گوید: خانم‌های ایرانی باید در جهت بهتر شدن شرایط مالی و زندگی ایده‌آل خود و فرزندانشان تلاش و کوشش جدی داشته باشند، خیلی از آقایان تمایلی به کار همسرانشان بیرون از محیط خانه ندارند، خانم‌ها می‌توانند با آموزش‌های شیرینی‌پزی، تزئین کیک و آشپزی و تهیه دسر هر کدام با کمترین امکانات منبع درآمد خوبی برای خانواده باشند، یک فر مناسب و یک همزن تنها ابزاری است که اگر در اختیار هر آشپز خوبی باشد می‌تواند با آن معجزه کند! پسر من با وجود سن کم همیشه در کنار من است و حتی علاقه‌ای به سپردن او به مهدکودک نداشته‌ام، با کمی صبر و محبت می‌توانید برای بچه‌ها حتی در محیط کار بهترین لحظات را به‌وجود بیاورید.

حرف اول در زندگی مشترک: عشق

طحانان: در سال 86 در انجمن اسلامی دانشجویان لندن با همسرم آشنا شدم و زندگی سرشار از عشقی را با هم شروع کردیم. بنا به شغل همسرم بار دیگر به ایران بازگشتیم. زندگی در ایران در یک سال اول به دور از خانواده کمی برایم سخت و کسالت‌بار بود، کمک‌های همسرم و اطرافیان و تشویق‌های آنان باعث شد به ادامه تحصیل به طور جدی فکر کنم و موفق شدم در دانشکده سوره پذیرفته شوم، این‌بار در رشته نقاشی!

فاطمه چشمی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها