کارچاق‌ کنی واهی یا واقعی

اینها به چنین دستاوردهایی می‌رسند چون درنهادهای عمومی، ادارات و دستگاه‌های مختلف با معدود متخلفانی همدست هستند که یا جایگاه ستادی دارند یا در صف فعال‌اند.

بنابراین همیشه این انتظار از دستگاه‌های مختلف وجود داشته که کارکنان خود را طوری پرورش دهند که با هرگونه تطمیع مقابله کنند و از مسیر قانون و حق دور نشوند. با این حال همه کسانی که مدعی راه انداختن کارها و بازکردن گره پرونده‌ها هستند کارچاق‌کن نیستند بلکه این عده مدعیان کارچاق‌کنی هستند که مرتکب جرم کلاهبرداری می‌شوند و با فریب مردم به‌دنبال کسب سود هستند.

گاهی حتی این عده مثلا از حسن‌رفتار یک قاضی سوءاستفاده می‌کنند و با سلام و احوالپرسی کردن با وی یا دست دادن با او، به مشتری خود می‌قبولانند که رابطه نزدیکی با سرشناس‌ها دارند. به همین علت است که هوشیاری پرسنل دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی ضروری به نظر می‌رسد تا با مراقبت از روابط شخصی خود مجال سوءاستفاده به این افراد را ندهند.

با این حال وجود این عده نباید ذهن‌ها را از وجود کارچاق کن‌های واقعی دور کند، کسانی که از راه‌های نامشروع،عده‌ای را به مقاصدشان می‌رسانند و متاسفانه درهمه‌جا نیز فعالیت دارند. اینجاست که تشدید نظارت‌ها کمک کننده می‌شود و انسداد مسیرهای غیرقانونی برای رسیدن به مطلوب‌ها ضروری جلوه می‌کند.

بنابراین پدیده نامیمون کارچاق کنی ریشه‌کن نمی‌شود، مگر این که برخورد با مسیرهای غیرقانونی با جدیت و نه با شعار دنبال شود و مردم ایمان بیاورند که قانون درجامعه حاکم است و تخطی از قانون برای همه در هر مقام و منصب و موقعیتی، ایجاد مسئولیت می‌کند و مجازات به‌دنبال دارد.

حسن تردست - قاضی بازنشسته